Noord-Londen is sinds kort een fijne dreampopband rijker en dat is er zelfs één met een opvallend Nederlands klinkende naam. Zo Lief is een muzikale duoproject van de Nederlandse Laura Chen en de Britse James Attwood, die ook in het dagelijkse leven hun plezier bij elkaar vinden als koppel. Het koppel verhuisde enkele jaren terug naar de grote Britse hoofdstad om er hun artistieke visies en dromen te ontwikkelen, Laura eerder als visuele artieste, James vooral als sessiemuzikant. De creativiteit in de Londense hoofdstad haalde in ieder geval wel het beste in hen beiden naar boven, want al gauw werd er een gezamenlijk songwritingproject opgestart tussen het koppel. De band Zo Lief was met andere woorden een feit. Na de recente releases van hun singles “Fool” en “Familiar Strangers“, brengt het duo nu ook hun eerste ep Believe What You Believe uit, waarop Chen en Attwood ons op vier nummers meetrekken in hun nieuwe, kleurrijke universum van zachte vocals en licht alternatieve popmelodieën.
Wie de eerste singles “Fool” en “Familiar Strangers” al eens te horen kreeg, kon afleiden dat het duo een mooi omrande visie voor ogen had. Een visie die speels en kleurrijk klinkt en aanvoelt, maar evengoed een gezellig vintage kader om zich heen getimmerd krijgt. De twee nieuwe toevoegingen op de ep, titeltrack “Believe What You Believe” en “In The Air”, kunnen we opnieuw makkelijk in datzelfde visuele framewerk ophangen. Toch was het vinden van een eigen sound niet de allergrootste evidentie voor het duo. De basis voor het geluid van titeltrack “Believe What You Believe” kreeg namelijk vorm in 2019, maar het duurde nog tot begin 2022 voor de muzikale versie echt een vaste ruggensteun kreeg en de verdere basis ging vormen voor hoe Zo Lief zou klinken. Het koppel trok toen bij elkaar in en ontdekte in de nieuwe dynamiek van het samenwonen en het thuis produceren een manier van werken die hun iets moois en unieks zou opleveren. Laura zorgde daarbij voor de teksten en de eerste vluchtige melodieën, terwijl James zich gelijk nadien focuste op het toevoegen van de ondersteunende instrumentatie.
Chen en Attwood vullen elkaar duidelijk goed aan in hun werkwijze en dat straalt ook af op het eindproduct. De zachte popstem van Chen en de volle instrumentatie van glinsterende synths en zwoele baslijnen die Attwood eromheen tovert, houden elkaar wonderwel in balans op hun eerste ep. Neem nu de intro van de fleurige opener “In The Air”, waar de frêle zangstem van Chen heel natuurlijk en bijna onopvallend tussen de dromerige gitaarakkoorden door naar boven fladdert. Het is een zachte maar veelzeggende opening die onze kille winterwonden netjes dicht likt. Dat heeft alles te maken met de mix van het ontwapenende lentegevoel in de stem en melodie enerzijds, en de afwisselende, speelse instrumentatie van Attwood anderzijds, die de aanwezige popsfeer van een wazigere, licht psychedelische punch voorzien. Denk aan de elektrische bridge in “In The Air” of het psychedelische rockintermezzo in de titeltrack. Het koppel lijkt goed te weten waar ze elkaar het best kunnen ondersteunen en zitten elkaar nooit in de weg op de ep. Ze lijken zelfs zo’n goeie vaste klik te hebben, dat we toch ook lichtelijk benieuwd worden naar wat er gebeurt als beide muzikanten wat meer uit de comfortzone zouden treden.
Dat Zo Lief als beginnende band al een eigen muzikale kern heeft is duidelijk. Dat ze daarvoor de richting hebben uitgekeken van een aantal klassieke genres en bekende artiesten, horen we ook. Arctic Monkeys, Men I Trust en Sunflower Bean zijn enkele van de namen die ons tijdens het luisteren ook vaag komen binnenwaaien. Ook wat het genrepalet betreft, kronkelt er een fijne inspiratielijn doorheen de nummers. “In The Air” laat zich bijvoorbeeld makkelijk inkleuren als nineties shoegaze, terwijl het dansbare “Fool” ons een lieflijke seventies disco voorschotelt en voor de sixties ballade-invloeden kunnen we bij “Familiar Strangers” terecht. Een kleurrijk inspiratiebord is het zeker, maar noem het in ieder geval geen ongeïnspireerd knip en plakwerk. Zo Lief heeft wel degelijk een eigen fundament. Een fundament dat zich vooral kenmerkt door de grote muzikaliteit van beide bandleden en een gevoel voor catchy popmelodieën met een twist. Breekt Zo Lief de grenzen van de klassieke popmuziek resoluut open? Nee, dat zeker niet. Maar de muzikaliteit waarmee Chen en Attwood klassieke genres en melodieën toch een frisse uitstraling geven, is op zich al meer dan waardevol.
De inspiratie voor de verhalen van de nummers zoeken ze zeker wel dichter bij huis. Het zijn namelijk hun eigen ervaringen en groei als jonge twintigers die centraal staan en dan vooral de onzekerheid en verwarring die daaraan vasthangen. Het is meer bepaald het thema van afstand en vervreemding, die op de debuutep de aandacht krijgt. Interpreteer dat gerust breed. De afstand horen we zowel op romantisch vlak in de onbeantwoorde liefde op “Fool”, het geniepig gedagdroom over een toevallige voorbijganger bij “Familiar Strangers”; als op sociaal vlak met “Believe What You Believe” over jezelf afzonderen. Hoewel ze zich vastbijten in één thema, verkent Zo Lief dus wel verschillende pistes en gevoelens, wat met de afwisseling in genres nog beter tot leven komt.
Met de vier nummers toont Zo Lief heel openhartig hun potentieel en enthousiasme. Wij kunnen niet anders dan daar spontaan in meegaan. Tegelijkertijd brengt de mooie introductie ook de vraag waar de stem van Laura Chen ons bijvoorbeeld in de toekomst nog mee naartoe kan nemen. Als ze er bijvoorbeeld in slagen om de donkere ondertoon van de titeltrack bij momenten nog meer naar boven te brengen in de stem en de sfeer van hun nummers – zoals bijvoorbeeld Men I Trust dat doet – dan onthult er zich volgens ons een nog mooier verhaal voor Zo Lief. Laten we ons voor nu vooral op het heden richten en daarover kunnen we kort zijn: De muzikaliteit zit hoog en de visie juist. De debuutep van Zo Lief is een korte, maar kleurrijke kennismaking met de dromerige popwereld waarin zowel wij als Chen en Attwood zich op hun gemak voelen.
Ontdek “Fool”, ons favoriete nummer van Believe What You Believe, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
