© Jonathan Weiner
Kavka is zichzelf de laatste jaren steeds meer op de kaart aan het zetten als het gaat om goedgevulde metalavonden. Waar eind vorig jaar de Zappa door Polaris en consorten van zijn dak werd ontdaan, is het een half jaar later tijd voor ERRA om een paar kilometers verderop hetzelfde te doen. Samen met Sentinels, Invent Animate en Silent Planet tourde het gezelschap de afgelopen maand dwars door Europa, om deze op een druilerige zaterdagavond in een tot de nok gevulde Oudaan af te sluiten.
Terwijl de andere groepen zich in de backstage nog klaarmaakten, was het om zeven uur tijd voor Sentinels om het spits af te bijten. De sfeer zat er, ondanks het vroege uur, al aardig in en het lukte de band om de eerste rijen vanaf de start meteen mee te krijgen. De eerste moshpits werden opgestart en nummers als “Epitaph” en “Tyrant” werden luidkeels meegeschreeuwd. Wanneer de zanger ons tijdens het afsluitende “Atlas” beval om nog een keer alles te geven, gingen alle handen omhoog en ontstond er een moshpit die bijna van muur tot muur rijkte. Ondanks dat de band een opener was en we nog drie bands te gaan hadden, leek het publiek nu al volledig opgewarmd te zijn en konden wij ons klaarmaken voor de volgende groep.
Rond kwart voor acht was het tijd voor Invent Animate om het publiek verder op te warmen, al was de zaal door Sentinels al gloeiend heet. De Texanen leken het, ondanks het einde van de tour, prima naar hun zin te hebben en bestormden vol energie het podium. Ergens volledig logisch, want de band had een dag voor het optreden hun nieuwste album Heavener uitgebracht. Dat ze trots zijn op die recentste plaat is zeker, want het grootste deel van de liedjes die ze gisterenavond speelden, kwamen recht van hun laatste werk af. Zo ook “Shade Astray”, die gebruikt werd als opener van de set. Invent Animate zou het komende halfuur voor niks of niemand wijken en de band liet meteen duidelijk merken dat zij de baas waren over het podium. De kwaliteitstandaard was vanaf het begin tot het einde hoogstaand en de lange uithalen van de frontman waren om door een ringetje te halen. Tot ongenoegen van het publiek kondigde “Immolation of Night” het einde van de set aan, want de toeschouwers waren nog lang niet klaar met Invent Animate.
Tegen half negen zagen we steeds meer shirtjes van Silent Planet verschijnen en toen de mannen uit Zuid-Californië het podium betraden, werden ze met luid gejoel ontvangen. De band is ondertussen een graag geziene gast in het metallandschap geworden en dat was hier in België zeker niet anders. De groep stak met “Orphan” meteen stevig van wal en zorgde al gauw voor een circlepit. Silent Planet ging als een precisieraket doorheen hun set en zorgde met uiterste nauwkeurigheid dat iedere noot gespeeld werd. Met “Escape Pod” brachten ze, tot groot plezier van de aanwezige fans, ook nieuw werk naar de Oudaan. Het nog onuitgebrachte nummer werd met open armen ontvangen en zette de lijn van de eerdere werken volledig door. Van zodra frontman Garrett Russell zich richting het einde van de set kwetsbaar opstelde en zijn oude mentale problemen aankaartte, merkten we dat de sfeer in de zaal licht veranderde en dat de emoties zowel bij de zanger als bij het publiek hoog zaten. Silent Planet liet zich van haar meest broze kant zien waardoor het slotnummer “Trilogy” een extra lading kreeg, iets dat het publiek zeker kon waarderen. Toen de laatste noten werden gespeeld, barstte de menigte uit in een symfonie van kabaal en werd de band onder luid applaus het podium af begeleid.
Tot nu toe waren alle drie de bands een schot in de roos, waardoor de menigte al een tijdje volledig was opgewarmd voor de hoofdact van de avond. Antwerpen is voor de mannen van ERRA inmiddels een thuishaven in België aan het worden en ook tijdens hun derde intrede leken ze zich volledig op hun gemak te voelen. Met “Gungrave” trapte de band hun machine in gang en werd de zoveelste moshpit opgestart. De groep kende door de jaren heen vele samenstellingen en ook tijdens deze tour namen ze een invalgitarist met hen mee, wat als nadeel gaf dat de show niet volledig strak werd afgewerkt. Iets dat ook werd opgemerkt door het publiek, want naarmate de set vorderde, daalde het energieniveau in de zaal met rasse schreden. ERRA deed er alles aan om wat pit in het publiek te krijgen, maar op een gegeven moment kregen ze met geen mogelijkheid de volledige menigte meer mee. Misschien had het iets te maken met het late tijdstip of de uitputtende shows van de vorige acts, maar we merkten dat het een invloed had op de band. De al wat mindere set werd nog net iets slordiger, en hier en daar kwam tot overmaat van ramp een valse noot tevoorschijn.
De enige mensen die ze wel volledig meekregen waren de echte fans van de band, die zich vooral in het eerste gedeelte van de zaal bevonden. Zij hadden geen reden om te klagen, want ze werden op hun wenken bediend als het ging om klassiekers. “Skyline” en “Hybrid Earth” bezorgden bij hen een ontlading en lieten de sfeer in de zaal licht stijgen, al voelde het nog steeds kil aan. Richting het einde begon de band zichzelf langzaam te herpakken en kreeg het terug zijn elan, echter was toen al het kwaad geschied en liep de zaal al langzaam leeg. Wanneer de band met een aaneenschakeling van “Pull From the Ghost” en “Snowblood” hun set eindigde, kwam er vanuit de zaal uit respect een applaus los. Nee, het was niet de avond van ERRA. Een band van deze grootte hoort het publiek met gemak voor zich te winnen, echter was daar gisterenavond totaal geen sprake van. We kunnen bijna met zekerheid de conclusie trekken dat ze deze avond heel snel zullen vergeten en dat ze niet kunnen wachten tot ze weer terug in hun thuisbasis zijn.
Ondanks dat de naam ERRA bovenaan het affiche stond, waren het juist de drie bands in het voorprogramma die zichzelf een klopje op hun schouders konden geven. Allemaal zorgden ze, met als hoogtepunt de strakke maar veel te kortdurende show van Invent Animate, voor een heus spektakel. De shows van de andere bands verdienden groot vuurwerk, echter kregen ze door de mindere show van ERRA slechts enkel wat sterretjes en hierdoor ook geen waardig einde. Veel mensen gingen met een onverzadigd gevoel naar huis en zullen waarschijnlijk, net als ons, terugdenken aan de shows van de andere drie bands.
