© CPU – Lennert Nuyttens
Hun debuutalbum is nog maar enkele weken oud, maar toch denken de heren van Ramkot niet aan stilzitten. De winnaars van De Nieuwe Lichting 2021 staan aan het begin van een tournee van meer dan veertig shows, waarin ze de rammende rock vanop In Between Borderlines zullen voorstellen aan het grote publiek. Geen rustmomentjes dus de komende weken voor het Gentse trio, dat bestaat uit de broers Tim en Tom Leyman en Hannes Cuyvers, en laat net dat ook de lijn doorheen hun debuutalbum zijn.
Gezien de intensiteit van die plaat weten we dat we ons mogen opmaken voor een behoorlijk stevige avond. Na passages op Pinkpop, Eurosonic en bij 3voor12, ondergaat vanavond de Ancienne Belgique de ramrockbehandeling. Ruwe nummers waren we al langer gewoon van de Gentenaren na twee ep’s en een cover van Skrillex’ “Bangarang“, en op de titeltrack na is ook dit album enorm energiek en snijdend, dus we hopen dat de versterkers van de Brusselse concertzaal netjes afgesteld zijn.
‘Dit is voor ons minstens even ongemakkelijk als voor u.’ Met die woorden komen de vijf bandleden van The Love het podium van een al niet te grote, halfvolle AB Club opgewandeld. Ach, het valt wel mee hoor. De zanger verklaart de tweede liveset van de band ooit voor geopend met een jodeltje. Twee nummers later herkennen we “Donna“, de nog maar enkele weken oude single. Tijdens de eerste songs identificeren de vijf zich voornamelijk als een gezellige huiskamerband, maar na enkele tracks start de opbouw naar Ramkot echt. Het tot nu toe apathische publiek begint een teken van leven te vertonen, zeker wanneer de zanger aankondigt dat ‘het volgende nummer ook een nummer is’ en hij vervolgens drie tandjes hoger schakelt. De band, met onder andere zanger Bob Belmans en gitarist Cedric Maes, is nog niet voor de volle honderd procent op elkaar afgestemd, maar vindt telkens een creatieve oplossing om de minuscule oneffenheden recht te zetten. We sluiten het halfuurtje af met veruit het leukste lied, doordat de zanger zijn hoogste stem bovenaan een daardoor iets aapjesachtig imiteert.
© CPU – Lennert Nuyttens
Ramkot start aan zijn set met een muziekje dat, net als de bandnaam, recht uit de Himalaya komt (of toch lijkt te komen). De definitieve aftrap wordt gegeven door “One More”, meteen een van de grootste hits, en het nummer dat ook opgenomen werd in de Streamz-documentaire War Junkies. Een lichte echo op Cuyvers’ stem doet de opener nog meer binnenkomen en al snel volgt “Exactly What You Wanted” en diens aanstekelijke riffs “One More” op. Het simplistische Ramkot-logo waakt in de achtergrond over de Gentenaren, die – zeker in de explosieve breaks – klinken als een band van vijf, ook al zijn ze maar met zijn drieën.
Met “Lovesong” volgt het ideale headbangnummer en dat doet de Club dan ook, heel gevarieerd zelfs: de ene enkel horizontaal, de ander zijwaarts en een enkeling zelfs in tegenovergestelde richting. De ronkende riffs bezorgen ons trillende broekspijpen, terwijl Cuyvers en Tim Leyman elkaar goed afwisselen op de vocals. Tom Leyman drumt dan weer als een – getalenteerd, welteverstaan – kind dat net een nieuw drumstel heeft gekregen.
Soms hebben we het gevoel dat een nummer net niet te lang duurt en bijna altijd flakkert een intermezzo vol stevige riffs de song weer op. Ramkots set is bijlange niet tot op de seconde voorbereid en uitgemeten, zoals dat tegenwoordig bij veel liveshows wel het geval is, maar dat spontane maakt het juist zo leuk om de band bezig te zien en te horen. Zelfs Tom Leyman heeft voor de gelegenheid een microfoon gekregen, al heeft die weinig zin om te blijven staan; hij draait zich voortdurend van de drummer weg.
© CPU – Lennert Nuyttens
Verder valt het ons op dat de nummers van Ramkots recente album In Between Borderlines echt beter klinken dan eerder uitgebracht materiaal. De ontwikkeling van de band is merkbaar te horen, zo ook op laatste track “Fever”, waarin de gil van Cuyvers tot aan het Koninklijk Paleis en terug galmt. Voor “Red” en “Don’t Drop Down” keren de heren even terug op het podium en met de laagtonige lijnen op die laatste schijf, die de titel van het album nog eens in de verf zetten, is de cirkel rond.
Ramkot zakte vanavond naar Brussel af om de AB Club te overtuigen van zijn jongste album In Between Borderlines en onderaan de lijn is het drietal daar met grote onderscheiding in geslaagd. In de set van een dik uurtje ramde Ramkot genoeg – want zo klinkt de band nog altijd het best – om ons te vermaken. Als je weet dat het enige dat ons vanavond irriteerde het gepiep vanuit de PA was, weet je meteen ook dat de rit naar Brussel absoluut de moeite waard was.
Wie de Gentenaren de komende maanden aan het werk wil zien, heeft heel wat opties. De shows in onder andere Paradiso en Metropool zijn al uitverkocht, maar met hun tour passeren ze nog in onder andere Trix, Wilde Westen, De Warande, Willem Twee en 013. Daarnaast verzorgen ze het voorprogramma van Navarone in Tivoli Vredenburg (9 maart), Paard (17 maart) en Paradiso (14 april). Hou je meer van festivals? Dan kan Ramkot zien op Down The Rabbit Hole en Zwarte Cross.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Setlist:
Intro
One More
Exactly What You Wanted
Broken Thighs
Eye To Eye
Valium
Tied Up
Dancing in a Dream
Am I Alright Now
Heart Shaped Minds
King of the Harmless
Go See
Fever
Red
Don’t Drop Down
Ram(mend)kot live altijd het beste en de moeite (en centen) waard.
“In Between Borderlines” een album noemen is echter teveel van het goeie. Het instrumentale niemendalletje niet meegerekend moet dit EP3 ipv album.
In die optiek dekt de prijs de lading totaal niet 🙁