We volgen Peenoise al een tijdje op de voet en worden almaar weer graag ondergedompeld in hun compleet unieke muzikale wereldje. Het ‘mysterieuze minimalisme’ op debuutalbum Forevergem, de meer openbarstende hitjes op ep Headwalking en een nieuwe soundtrack voor het Lam Gods deden ons afvragen waar dit project rond de broertjes Pinoy heen zou gaan. Fans die er in oktober bij waren in de Gentse Handelsbeurs, konden de tweede langspeler Rooms to Dark Boats in the Night and Views in the Light alvast exclusief fysiek aanschaffen, maar op de digitale release was het wachten tot vandaag.
Het album wordt ingezet door een soort machinaal gedreun dat alsmaar intenser wordt en veel onheil voorspelt. Dan horen we plots die herkenbare spookstem. Nooit eerder hoorden we iemand op zo’n angstaanjagende manier ‘la la la’ zingen. Een dissonante synth en drums alsof het klopgeluiden zijn begeleiden deze enge opener genaamd “Dark Boats in the Night” waarmee de toon direct gezet is. Het gevaar ligt immer op de loer en we kunnen als luisteraar enkel nog bijzonder aandachtig zijn. Het begin van “Encounter” lijkt te knipogen naar “Hello? Hello!” van (ondertussen) stadgenoten Shht, om vervolgens een zelfde soort van episch gehalte te behalen, maar dan in een nummer dat intiem getokkel afwisselt met hevige blazers en vooral gekleurd wordt door de prachtige zangharmoniën.
Vervolgens meandert het een beetje verder, tot en met het vreemde “Lost”, dat lijkt rond te kruipen op zolder en alles omver stootom te indigen in een ruis. Single “View in the Light” is dan weer ontzettend lieflijk waarbij de dreiging plots plaats maakt voor een vredevol neuriebaar liedje. “Risk” is ook ingetogen, maar staat voortdurend op instorten. Dat gebeurt vervolgens effectief op het opvolgende nummer “Interpause”, zowat het meest enerverende nummer dat we ven hen al gehoord hebben. Afsluiter “Consolation” staat vol met de hoofdingrediënten van de band: een soort mystieke sfeer, kinderlijke stemmen en een soort vredevolle rust.
Ook al is Peenoise misschien moeilijk te vatten, toch hebben ze enkele uiterst herkenbare elementen. Zo zijn er de zwaar bewerkte stemmen die ‘koekoek’ lijken te zeggen in een psychedelisch kinderprogramma. Een ander terugkomende factor is het trage voortkruipen op bliepjes op een nummer als “Repulsion” en ook hier hebben deze geluiden iets kinderlijks. Misschien is dat ook de rechtstreekse verbintenis met hun groepsnaam. De broertjes uit Evergem begonnen nu eenmaal muziek te spelen vanaf hun zindelijkheid, of misschien net daarvoor. Een soort kindse benadering hebben ze na al die jaren nog steeds.
Het is gek hoe de band opnieuw niet enkel zijn tijd neemt, een speelse knipoog naar de kindertijd biedt, maar ook de grenzen tussen spanning en ontspanning weet op te zoeken. Het is niet zo dat deze twee uitersten elkaar afwisselen, maar eerder een soort ronddobberen in de schemerzone tussen deze twee gevoelen. Dit vraagt om een moeilijke luisterbeurt. Misschien wel moeilijk, maar er is wel enorm veel te bieden. We blijven namelijk graag voor eeuwig rondwandelen in deze Evergemse hoofden.
Ontdek “Encounter”, ons favoriete nummer van Rooms to Dark Boats in the Night and Views in the Light in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
