Ze scoorde al jaren echte hits, schreef voor de grootste artiesten ter wereld en heeft een sterke livereputatie. Toch bleef haar platenlabel haar debuutalbum uitstellen en afwimpelen tot het punt dat RAYE besloot haar frustraties op sociale media te uiten. Haar grootste wens was namelijk om haar harde werk en eigen materiaal met de wereld te kunnen delen. De platenfirma liet haar gaan, waardoor de Britse zangeres voortaan als independent artiest de muziekwereld op zijn kop zet. Dankzij TikTok schreef ze in ieder geval al geschiedenis. Haar single “Escapism.” ging viraal en stond wekenlang op nummer één in haar thuisland, waardoor de interesse in haar langverwachte debuutalbum My 21st Century Blues bijzonder groot is.
RAYE heeft lang moeten vechten om dit project uit te kunnen brengen en die strijdlust hoor je ook in de muziek. My 21st Century Blues behandelt namelijk ontzettend persoonlijke thema’s die haar even uit evenwicht brachten, maar ervoor zorgden dat ze nu wel sterker dan ooit in haar schoenen staat. De knappe single “Black Mascara.” gaat bijvoorbeeld over een vertrouwenspersoon die haar misleidde en onrecht aandeed, waardoor ze even al haar vertrouwen kwijt was. Op een dansbare beat verwerkt ze die gebeurtenis en bijt ze van zich af, want ook dat is RAYE. Schuilend achter metaforen en indrukwekkende producties geeft ze haar innerlijke demonen namelijk een stem zonder toe te geven aan alle pijn.
De 24-jarige zangeres was bij velen vooral bekend als de ideale feature voor een dj of producer, maar muzikaal zou ze met haar album niet verder weg van commerciële radiohits kunnen zijn. “Mary Jane.” is een jazzy, r&b-nummer waar de instrumentatie haar innemende zanglijnen volgt en ze haar meest soulvolle kant laat zien, maar ook op de single “The Thrill Is Gone.” verkiest ze groovy instrumentatie boven platte beats. In “Worth It.” gaat ze dan weer voor baslijnen, die uit de hand van Nile Rodgers zouden kunnen zijn en met de trompetten voor aardig wat schwung zorgen. RAYE heeft overduidelijk heel wat tijd gestoken in het perfectioneren van de instrumentale melodieën die haar zanglijnen moeten kracht bijzetten.
De storytelling op de langspeler is niet minder dan indrukwekkend en kent in “Ice Cream Man.” zijn hoogtepunt. In het nummer verwerkt ze namelijk onverbloemd het seksueel misbruik dat ze moest meemaken door een producer tijdens een sessie. Bikkelhard, maar tegelijk ook het belangrijkste nummer op dit album. Later blikt ze in “Body Dysmorphia.” terug op haar moeilijke relatie met het creëeren van een goed zelfbeeld en kaart ze in “Environmental Anxiety.” haar angsten aan op wederom een zeer ontroerende manier. Dit is niet gewoon straf gecomponeerde muziek, maar een schreeuw naar beterschap en een manifest dat je niet moet opgeven als het moeilijk is.
In het laatste deel van het album trekt ze wat meer de hiphop-kaart, waar ze in de strofes wat meer rapt en zo de dynamiek van het album wat verandert. Haar flow en stemtimbre in “Five Star Hotel.” zou menig rapper jaloers maken en biedt het goede tegengewicht voor de strofe van Mahalia. “Flip a Switch” hult zich in mysterie, waarbij ze muzikaal ook wat donkerder durft te gaan en ze in de backings heel wat sfeer toevoegt met sterke harmonieën die haar rap ook onderscheidt van anderen. Maar ook zonder grooste producties weet ze te overtuigen. “Buss It Down.” kenmerkt zich door de subtiele instrumentatie met een centrale rol voor de piano en vooral haar ontzettend herkenbare stem.
Door alle tegenslagen die haar pad al kruisten en de nummers van My 21st Century Blues uiteindelijk inspireerden, heeft ze nu aan de wereld getoond wat voor een uitzonderlijk talent ze is. De overproducete tracks van vroeger, ruimen nu plaats voor warme instrumenten die af en toe gecombineerd worden met hiphop-invloeden en eindelijk haar ware identiteit laten doorkomen. Het waren moeilijke jaren voor RAYE, maar alle tegenwind heeft haar wel naar dit meesterlijke debuut geleid en ervoor gezorgd dat ze misschien wel dé nieuwe popartiest van dit jaar kan worden. My 21st Century Blues zal zonder twijfel in menig eindejaarslijstje verschijnen en is zowel tekstueel als muzikaal bijzonder relevante langspeler.
Facebook / Instagram / Twitter
Ontdek “Ice Cream Man.”, ons favoriete nummer van My 21st Century Blues, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
