Bryan Adams @ Lotto Arena: Als een jukebox uit de jaren tachtig die hit na hit afvuurde

De Rode Duivels zijn nog niet goed en wel bekomen van de Canadese stormloop op het wereldkampioenschap voetbal of ons land kreeg een dag later weer af te rekenen met een volgende wervelwind uit het Noord-Amerikaanse land. Deze keer niet in de vorm van elf voetballers, maar wel een rocker die al veertig jaar diep in zijn carrière zit. Gewapend met zijn vijftiende album So Happy It Hurts onder de arm zakte hij voor het eerst af naar de Lotto Arena. Ook voor Adams zijn het harde tijden. Waar hij vroeger steevast geprogrammeerd stond in de grote broer van de Lotto Arena, moet hij het nu met een maatje kleiner stellen.

Een voorprogramma stond er verrassend genoeg niet op de affiche. Zonder echte opwarming begon Bryan Adams dan maar iets na het voorziene uur aan zijn set. De gitaren knalden uit de boxen terwijl de band “Kick Ass” inzette. Hij liet zich direct opmerken van zijn meest rockachtige kant, een kant die we doorheen het bijna twee uur durende concert met regelmaat van de klok zouden terugzien. Al zou hij heel het optreden lang het perfecte evenwicht opzoeken tussen rock en pop. Van een opwarmingsronde was geen sprake en Adams trok al snel een blik met hits open. “Can’t Stop This Thing We Started” en “Somebody” volgden elkaar in snel tempo op. Het publiek hield zich niet in en zong uit volle borst mee. Wanneer de piano-intro weerklonk van de zeemzoete slowclassic “Heaven”, voorzagen zij de eerste strofe van tekst en zang. Adams dirigeerde het geheel als een ervaren rasentertainer.

Zijn laatste grote radiohit mag dan wel dateren uit het vorig millennium, het weerhield hem er niet van om voldoende ruimte te voorzien om nieuw werk te brengen. Zo kregen we met “You Belong To Me” en “I’ve Been Looking For You” rockabilly nummers waarbij zelfs in de tribune de heupen losgegooid werden. Tussen de verplichte hits door zagen we bij de band dat ze zich te pletter amuseerden tijdens dit intermezzo waar ze even hun eigen zin mochten doen. Op geen enkel moment kregen we het gevoel dat Adams en zijn bende hun set op routine kwamen afwerken. Zo plaatste Keith Scott, gitarist van het eerste uur, een verschroeiende solo tijdens “It’s Only Love” en grapte Bryan Adams dat Tina Turner, die normaal meezingt, niet kon komen.

Opvallend was ook de sobere podiumopstelling. Een versterker was nergens te bespeuren, noch tierlantijntjes noch franjes. Al zorgde een levensgroot videoscherm voor en gedurende optreden voor het nodige visuele spektakel. De plastic auto, bestuurd door drones, die voor de show en tijdens de bisronde het luchtruim verkende zorgde wel voor een leuke entertainende toets. Maar wanneer hij solo het ingetogen “Here I Am”, enkel begeleid op piano door Gary Breit, bracht werd het podium nog ietsje kleiner. Zelfs met die intimiteit kan hij wonderwel goed overweg en raakte hij een gevoelige snaar bij het publiek. Het bleek wederom een opwarmertje te zijn voor de ultieme nineties hit “(Everything I Do) I Do It For You”. Woord voor woord zong heel de Lotto Arena mee. Zelfs dertig jaar na datum zorgt deze song nog steeds voor een hoogtepunt van de show.

Het enige moment dat het tempo even uit de set leek te glijden, was net na “Summer of ’69” wanneer hij het moment klaar achtte om een rondje verzoekjes in te wilgen. De grootste fans waren voorbereid want plots verschenen er overal bordjes met verzoekjes. Ze gingen geen enkel verzoekje uit de weg waardoor het leek dat ze aan het freewheelen waren en deze nummers iets te oppervlakkig klonken. Langs de andere kant toonde het wel aan hoe goed deze bende op elkaar ingespeeld is en los uit de pols oudere nummers kan boven toveren. Ook tijdens dit intermezzo voelden we spelvreugde binnen het vijftal en zagen we pas echt hoe elk bandlid een topper is op eigen afdeling.

Zelfs diep in zijn carrière en een pak minder relevant dan tijdens zijn hoogdagen in de jaren tachtig en negentig bewees Bryan Adams in Antwerpen dat hij de gave bezit om de tijd even stil te zetten. De ontelbare hits waren allen van de partij en klonken nog even tijdloos. Adams is een ervaren artiest die zijn publiek bespeelde en uit zijn hand liet eten. Er zat geen spatje sleet op de machine en hij lijkt klaar om nog even door te gaan en met de regelmaat van de klok al deze hits te brengen. Zolang de fans hem willen zien zal hij terugkomen om hen te plezieren.

Setlist:

Kick Ass
Can’t Stop This Thing We Started
Somebody
One Night Love Affair
Shine a Light
Heaven
Go Down Rockin’
It’s Only Love
You Belong to Me
I’ve Been Looking for You
The Only Thing That Looks Good on Me Is You
Here I Am
When You’re Gone
(Everything I Do) I Do It for You
Back to You
These Are the Moments That Make Up My Life
18 til I Die
Summer of ’69
Depend On Me
A Day Like Today
Remember
Please Forgive Me
Cuts Like a Knife