AlbumsFeatured albumsRecensies

Boudewijn de Groot – Windveren (★★★★): Waarom achterblijven pijn doet

Als je muzikale carrière bijna zestig jaar lang duurt en je over verschillende generaties gekend bent, dan wil dat toch wel wat zeggen. Boudewijn de Groot is dan ook geen vreemde meer in onze streken. Met maar liefst dertien soloalbums en twee albums met George Kooymans en Henny Vrienten onder de noemer Vreemde Kostgangers, kunnen we wel zeggen dat hij een goedgevulde discografie heeft. Geraakt die inspiratie na een tijdje dan op? Dat lijkt bij de Groot niet het geval te zijn, want zo had hij nog een en het ander te vertellen.

De afgelopen jaren waren zeer moeilijke tijden voor de Nederlandse zanger. In 2020 overleed de artiest die de cover van Picknick uit 1968 ontwierp. Begin 2021 moest de Groot stoppen met optreden met zijn Vreemde Kostgangers-trio, want lid Kooymans kreeg de diagnose van ALS. Zijn ander groepslid, Henny Vrienten, overleed dit jaar aan de gevolgen van longkanker en rond diezelfde periode kwam ook Jan Rot te sterven, een artiest waarmee de Nederlander samen muziek heeft geschreven. Het lijkt alsof de wereld rondom hem langzaam uit elkaar aan het vallen is; een gevoel dat ook te horen is in het nieuwe Windveren. Dit dertiende soloalbum is een verhaal van liefde, melancholie en kritiek. Kritiek op een wereld waarin de Groot als laatste overblijft en uitkijkt naar het einde.

Begin oktober bracht de man ons al het nummer “Aarde“, waarin hij klaagt over de mensheid en hoe wij onze planeet behandelen. Het is een protestlied, en zo staan er nog een paar op Windveren. Hij klaagt, maar doet het op verschillende manieren. In “Aarde” doet hij het op een boze en gefrustreerde wijze: hij zegt dat de mensen de gevolgen van hun keuzes zullen moeten ondergaan. Op “Lente”, dat ook het klimaatthema behandelt, doet de Nederlander dit op een zachtere manier, alsof hij de hoop al verloren is en zich een beetje machteloos voelt. Ook tijdens “Enge Mannen” geeft de Groot kritiek op onze maatschappij, alleen gaat het deze keer over, zoals de titel al doet vermoeden, enge mannen. De Nederlander uit niet alleen zijn ongenoegen over die enge mannen, die volgens hem ook veel macht hebben, maar over de mensheid in het algemeen. Een oplossing zoeken is echter ook te moeilijk, zo zegt hij zelf. De zanger lijkt de wanhoop nabij te zijn, en dat laat hij op dit album meerdere keren horen. Het lijkt alsof hij veel klaagt, maar hij doet dit op een manier die niet langdradig wordt, doordat hij er verschillende emoties in steekt. Boudewijn de Groot geeft ons daarbij ook het gevoel dat hij verslagen is en zich niet meer thuis voelt in deze wereld.

Naast klagen over het heden maakt de Groot ook ruimte om te denken aan het mooie verleden. Zo horen we een vrolijkere versie van de zanger in “De Dame Met Het Hondje”, waarin hij een vrouw beschrijft die hij ooit zag op een boulevard. Qua sound klinkt deze redelijk verrassend op het album. Door middel van een gitaar, drums en een piano klinkt het zeer opgewekt en we vragen ons af waar de klagende, gefrustreerde Boudewijn naartoe is. We horen hem haast glimlachen tijdens het zingen, wat een unicum is op dit album. In het geheel van Windveren past het wel, beseffen we later. De vrouw is er nu niet meer, maar hij staat wel nog op de boulevard. Hij blijft achter, net zoals in zijn echte leven het geval is. Een herinnering die qua sound wel beter bij de rest past, is “Piazza Di Chirico”, waarin de Nederlander op een eerder breekbare manier zingt en de melancholie beter tot zijn recht komt door een accordeon.

De afgelopen en redelijk bewogen jaren zullen waarschijnlijk wat teweeg hebben gebracht bij Boudewijn de Groot. Hij vraagt zich dan ook af wanneer hij zijn geliefden terug zal zien in “Raven Boven Wales”, dat bijna als een vertelling klinkt. De Nederlander vreest eenzaamheid, maar is ook bang dat hij nooit vrij of echt gelukkig zal zijn, zo is te horen in “Wilde Ganzen”. Zijn meest gebruikte instrumenten doorheen het hele album zijn een gitaar of een piano, allebei kunnen die zijn soberheid en breekbare gevoel het best overbrengen op de luisteraar. We krijg zowaar medelijden met hem, zeker bij de zin ‘Wie u zoekt zult u wel vinden / aan het einde van de weg.’ De rode draad van de eenzame overlevende zet zich hierbij weer verder. De betekenis achter Windveren zal ons waarschijnlijk niet al te gelukkig achterlaten, maar we moeten toegeven dat de Groot het zoals gewoonlijk op een prachtige manier brengt, waardoor we blijven luisteren.

Hoewel Windveren een persoonlijk album is, gaan redelijk wat liedjes over iemand anders. Ofwel horen we oude herinneringen over anderen die de Groot ons beschrijft, ofwel praat hij over mensen waar hij naar zoekt, terwijl ze er niet meer zijn. In zijn geheel klinkt het album dan eigenlijk als een ode aan al diegenen die hij heeft moeten achterlaten. Dat niet enkel de afgelopen jaren, maar ook daarvoor. Denk nu niet dat de Groot rouwt, want dat is duidelijk niet de bedoeling hier. Het is eerder een tocht doorheen zowel goede als slechte herinneringen richting een mogelijke, zeer sombere, toekomst. Dat zijn herinneringen niet altijd positief zijn, horen we in “Als Je Stil Bent”, waarin de Nederlander zingt over iemand die tegen hem heeft gelogen. En ook deze keer heeft hij niet veel nodig om wat teweeg te brengen bij ons, want zo is een zacht gitaartje hier al genoeg. Het begint nu ook duidelijk te worden dat de zanger het heden niet meer ziet zitten, want zo was alles vroeger beter en aangezien hij daar niet meer naartoe kan, kijkt hij bijna uit naar wat er komen zal: het einde.

Eindigen doet hij met veel emotie. De frustraties, de woede en het denken aan vroeger is er allemaal uit. Het enige dat nog overblijft is zijn toekomstzicht, dat hij toch wel pessimistisch, maar wederom heel mooi en breekbaar beschrijft. “Vals Licht” is een lied vol metaforen waarin de Groot verdrietig lijkt te dromen over het einde van zijn leven. ‘Was dit het licht dat ik zal zien aan de andere kant van de heuvel? / Zie ik haar dan weer?’, zingt hij en we krijgen een krop in de keel. Die ‘haar’ verwijst hier naar zijn overleden moeder en hij lijkt zijn muziek op te dragen aan haar. Hoewel het subtiel is, geeft de Groot in dit nummer zelf aan dat hij alleen achterblijft en dus die angst van eerder toegeeft: eenzaamheid. Ook “Hoe Meer Ik Dichterbij Kom” is een ode aan zijn moeder en waarschijnlijk het meest emotionele nummer op dit hele album. Boudewijn de Groot zegt dat hij oud en grijs is, en zijn moeder nadert. Windveren zit vol met breekbare pareltjes, maar telkens weet de zanger zichzelf recht te houden. Behalve bij deze. Dat we dan hier zijn stem horen breken en deze vervaagt, zegt genoeg. Hij is op en eindigt het album met verdriet.

Windveren is een zeer persoonlijk album en waarschijnlijk ook een van de meest breekbare van Boudewijn de Groot. Het is niet enkel een verzameling van nummers, maar vooral een verhaal bestaande uit verschillende herinneringen. Melancholie vormt de rode draad doorheen de plaat en de Groot lijkt zich klaar te maken voor zijn einde, waarin hij misschien herenigd zal zijn met al diegenen die hij verloren heeft. Het is een emotionele ode aan zij die er niet meer zijn en tegelijk ook een protest tegen de maatschappij waarin hij overblijft. Boudewijn de Groot is een muzikaal genie van de Lage Landen, waardoor wij hopen dat hij toch nog even bij ons zal blijven.

Facebook / Website

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

Related posts
AlbumsRecensies

Vreemde Kostgangers - Mist (★★★★): Waardig slotakkoord

‘Een waardig slotakkoord voor een illuster trio’, zo omschrijft Boudewijn de Groot Mist. Daar heeft de eminence grise geen woord van gelogen. Samen…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Vreemde Kostgangers - "Luie Liefde"

In 2017 verscheen het debuutalbum van de Vreemde Kostgangers, de zogeheten Nederlandse ‘supergroep’ bestaande uit Boudewijn de Groot, George Kooymans en Henny…
2022FeaturesInstagramUitgelicht

De 10 beste Nederlandse albums van 2022

Dit jaar kwamen er een hoop uitstekende platen van Belgische bodem uit, waarvan we de twintig beste al aan je voorschotelden, maar…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.