De Amerikaanse-Noorse Kaya Wilkins droomde er een lange tijd van om als model de wereld te veroveren, maar uiteindelijk werden het haar demo’s op SoundCloud die haar internationale faam brachten en opgepikt werden door XL Recordings. Haar debuutalbum Both zetten we in 2018 nog in de lijst met album die je misschien over het hoofd zag, wat gelukkig niet voor de opvolger gold. Watch This Liquid Pour Itself was een boeiende zoektocht naar haar muzikale identiteit, die haar weer naar nieuwe, inspirerende plekken bracht en uiteindelijk ook mee de aanleiding vormde voor haar derde langspeler SAP. Daarvoor verhuisde ze van New York naar Berlijn.
Het creatieproces van SAP was voor Okay Kaya alsof ze zichzelf een spiegel voorhield. Wekenlang sleutelde ze geïsoleerd van enige sociale interactie aan de nummers, die ze volledig zelf schreef, producete en mixte. “Inside of a Plume” geeft ons hierbij een inkijk in dat persoonlijke proces, waarbij ze zingt: ‘Even my subconscious is self-conscious.’ De minimalistische muzikale omkadering met de meerdere lagen aan stemmen zorgt ook bij de luisteraar voor gemoedsrust en prikkelen een intense zelfbewustwording. Het is bewonderenswaardig hoe ze zo’n zielsrust in muziek kan gieten en verduidelijkt de achtergrond van dit conceptalbum.
Het album opent met “Mood into Object Personified”, dat zeer rechttoe rechtaan uit de startblokken komt en niet vooraf gegaan wordt van een lange intro, maar met haar innemende stem meteen zalvend voor de ziel werkt. Het spirituele karakter van haar muziek komt echter pas in “Jolene From Her Own Perspective” naar voren, waarin Kaya zingt vanuit het perspectief van Dolly Parton die als Nemesis reageert op haar wereldhit “Jolene”. Het is een interessante insteek, die muzikaal ook heel goed werkt door de subtiele country en folkinvloeden in het gitaarspel en de engelachtige zang op de achtergrond.
“Jazzercise” breekt de rustgevende sfeer van het eerste deel door met meer bassen te spelen en ietwat toegankelijker te zijn voor de doorsnee muziekliefhebber. De single “Spinal Tap” ontstond na een wandeling door de Duitse hoofdstad en is eveneens een van de betere nummers van het album doordat ze de abstractie gedeeltelijk achterwege laat en voor een iets meer pop-georiënteerde sound gaat die makkelijker in het oor ligt. Voordien verliest ze zich op het nagenoeg a cappella “Pathologically Yours” iets te veel in haar eigen gedachten en raakt ze de luisteraar ook een beetje kwijt. Hetzelfde gebeurt op “Dep. Chamber” dat met een moeilijk te doorgronden intro van start gaat. Hierdoor lijkt de rest van het nummer ook wat doelloos rond te dwalen met abstracte zanglijnen.
“Pearl Gurl” doet zijn naam alle eer aan en is een van de parels van SAP door de doordringende vocalen die helemaal op de voorgrond staan. Op “The Lesson” omarmt ze de fragiliteit als levensles en op “In Regards to Your Tweet” horen we zelfs een sprankeltje vrolijkheid. ‘I’ve spent forever planning this crisis’ pakt ons pas op het einde bij het nekvel door de fluiten die de melodieën verrijken en introduceert het beklijvende slotstuk van haar derde langspeler. “Like a Liver” valt tussen alle andere nummers op door de stemvervorming die op een bedje van tropischere invloeden voor warmte zorgt. Op afsluiter “Weltschmerz” klinkt ze zoals we wat vaker op het album wilden horen. Met de nodige focus op tekst, maar vooral ook op het muzikale krijgen we een illuster voorbeeld van haar sterkte als artiest, waarin ze dwaalt tussen spannende structuren en hypnose. Na een moeilijker middenstuk, voelt het slotakkoord als een ware openbaring aan.
Terwijl ze het album zelf in elkaar stak in Berlijn, werkte ze de nummers uiteindelijk af in Brooklyn om bevriende muzikanten hun visie op het album te capteren. Doorheen de nummers hoor je sporen van o.a. L’Rain, Taja Cheek, Nick Hakim, LEYA en Ydegirl die een instrument inspeelden op de introspectieve nummers van Okay Kaya. SAP is daarom niet alleen een persoonlijke doorgronding van haar eigen ziel, maar krijgt zo nog iets meer dimensies door het contact op te zoeken met de buitenwereld. SAP is een sappig album geworden, dat zich soms wat verliest in te veel complexiteit of de drempel die ontstaat door de soms moeilijk te doordringen producties. Wie die drempel neemt, zal beloond worden door een ware gemoedsrust, maar voor ons voelt het album soms als een te eenzame introspectie die ze met de buitenwereld wilt delen.
Op 26 november stelt Okay Kaya haar nieuwe album voor op het FILTER Festival in Trix en deelt ze de line-up met o.a. Ho99o9, Kakkmaddafakka, Widowspeak en Mathilde Fernandez.
Facebook / Instagram / Twitter
Ontdek meer muziek op onze Spotify.
