Het Amerikaanse Horse Lords specialiseert zich al vier albums lang in compromisloze avant-garderock met invloeden die alle kanten lijken uit te gaan. Dat resulteert steevast in een totaal gebrek aan hooks en conventionele liedjesstructuren. Moeilijkdoenerij voor de ene, genialiteit voor de andere. Maar ach, wie heeft er strofes en refreinen nodig als je in ruil uitstekende grooves, opbouwende jams, en een inkijkje in het virtuoos samenspel tussen de bandleden kan krijgen.
Op vijfde album Comradely Objects blijkt de experimenteerdrang nog even groot te zijn. Zo bespeuren we het ene ogenblik wat vroege Warp-techno in de ritmes, om het volgende moment strakke math- en postpunkgitaren in het gezicht gegooid te krijgen. Er komt zelfs wat Captain Beefheart ten tijde van Trout Mask Replica om de hoek piepen, door de excentriciteit. Zo werden gitaarfrets bijvoorbeeld manueel versteld, kwestie van een andere intonatie te verkrijgen.
Neem het uitstekende “Mess Mend”, dat begint met een piano-intro die house-achtig aandoet, maar vervolgens overgaat in bluegrass gitaarwerk, waarna bassist Max Eilbacher zijn instrument langzaam doet muteren in vervormde elektronica. Het zou niet mogen werken, maar dat doet het wel, dankzij de stuwende drums en consistente flow van het nummer. Maar vooral afsluiter “Plain Hunt on Four” is ronduit indrukwekkend. Te veel tijdsignaturen om bij te kunnen houden en chapeau als ze dit live voor elkaar krijgen, maar op plaat werkt het.
Wie echter dacht dat Horse Lords door al die invloeden ongefocust zou klinken, komt bedrogen uit. Quasi de hele groep, op drummer Sam Haberman na, verhuisde tijdens de opnames van deze plaat naar Duitsland en krautrock blijkt de dominante kracht achter Comradely Objects. De zeven tracks zijn vlijmscherp en bevatten geen overtollig grammetje vet, ondanks de uiteenlopende speelduren en buitenissige invloeden. Dat komt door de opbouwende herhaling in de nummers. De repetitiviteit houdt de uiteenlopende invloeden tezamen.
Enige uitzondering op die formule van bedrieglijk repetitieve structuren is het nummer “May Brigade”, waarin saxofonist Andrew Bernstein vijf minuten lang mag losgaan, terwijl gitarist Owen Gardner hem ruggensteun biedt. Kakafonie alom. Comradely Objects bevat virtuoos samenspel, maar slaagt erin niet al te pretentieus én vrij toegankelijk te klinken. We garanderen dat je na enkele luisterbeurten meewiegt met de polyritmes.
Op 12 november zie je de band aan het werk op Sonic City festival in Kortrijk.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
