LiveRecensies

Alexisonfire @ Trix: Hypnotiserende nostalgie

© Vanessa Heins

Dat Alexisonfire onzekere tijden heeft gekend, weet intussen iedere fan van het vijftal. Tien jaar geleden hield de band namelijk even op te bestaan. Mede hierdoor was het maar liefst dertien jaar geleden dat ze een album uitbrachten. Met Otherness werd hier enkele maanden geleden eindelijk verandering in gebracht. Als een goeie rode wijn werd de post-hardcore van de Canadezen verfijnder en complexer dan ooit te voren. Zeven jaar na hun reünie en met een nieuw album onder de arm, hebben de heren dus alles in handen om Trix volledig in te palmen.

De zaal opwarmen moesten ze niet doen, want dit nam Higher Power voor zijn rekening. De Britten zijn al een tijdje aan het sleutelen aan hun doorbraak, met hun herkenbare mix van hardcore en punk. Helaas bleek het publiek losweken een moeilijke opgave. Higher Power begon namelijk heel braaf, waardoor ze de zaal initieel niet helemaal mee hadden. Gelukkig kwamen ze wat later in het concert losser en begon er meer dynamiek in hun spel te zitten. Zo zorgde “Fall From Grace”, in combinatie met de zwoele charmes van de bassist, al voor redelijk wat geheadbang. Uiteindelijk overtuigde afsluiter “Seamless” ons ook en konden we tevreden door naar Boston Manor.

Na een sterk optreden op Graspop en het uitbrengen van conceptalbum Datura deze maand, hebben fans van Boston Manor redenen genoeg om ze opnieuw op te zoeken. Het was dan ook duidelijk dat de voorste rijen tijdens het concert voor de band aanwezig was. Zoals gewoonlijk begonnen de heren sterk en zat de energie onmiddellijk goed. Al bleef het aanvankelijk moeilijk het publiek mee te krijgen. Zelfs een aanstekelijke single als “Passenger” zorgde er niet voor dat iedereen aan het springen ging. Gelukkig bleek het charisma van zanger Cox opnieuw effectief, want tijdens “You, Me & the Class War” was de eerste moshpit een feit. Boston Manor wist hun discografie dan ook perfect uit te voeren, wat nogmaals bleek tijdens het beukende “Foxglove”. Hitje “Halo” was een mooie afsluiter van de set en deed de fans zelfs nog eens luidkeels meezingen.

Toen was het de beurt aan Alexisonfire (uitgesproken als Alexis On Fire). De heren kwamen een dikke tien minuten voor tijd het podium op, waardoor je meteen zag dat ze er heel veel goesting in hadden. Het werd onmiddellijk duidelijk dat ze het publiek volledig mee hadden. Hit “Boiled Frogs” volgde en liet het kwik in de zaal verder stijgen. Het was dan ook zalig om te zien hoe deze veteranen in het genre nog altijd met zoveel energie het podium inpalmden. Nieuwe single “Sans Soleil” overtuigde het publiek ook, ondanks het rustige, psychedelische karakter.

Zanger Green wist ons gedurende de gehele set te doen meevaren op zijn stem. Dit had een hypnotiserend effect op het publiek en liet de tijd voorbij vliegen. Ook de stemmen van de andere zangers waren mooi opgewarmd, want de woorden ‘She’s a motherfucker’ werden nog nooit zo mooi in harmonie gezongen. Dit dankzij de mooie combinatie van de drie heren hun timbres. De bassist stond ook stevig zijn mannetje. Zo zagen we hem het volle uur het volledige podium veroveren met zijn enthousiasme, wat er mede voor zorgde dat ook een deel van het publiek er stevig op doormoshte.

Alexisonfire boeide het volledige optreden dankzij de mooie afwisseling tussen nieuw materiaal en klassiekers. “Young Cardinals” zorgde voor een collectief meezingmoment voor het zogezegde einde. Al volgde de encore snel, want “This Could Be Anywhere in the World” moest nog aan de beurt komen. De volledige zaal beleefde gezamenlijk een gevoel van nostalgie, maar het hoogtepunt was nog niet bereikt. Een cover van “When Doves Cry” kwam namelijk nog aan de beurt en liep over in afsluiter “Happiness By the Kilowatt”. De Canadezen smeten zich nog eens volledig en speelden simultaan vijf verschillende solo’s die perfect in elkaar overliepen. Zelfs de microfoonstand van zanger Pettit, moest plooien onder de energie die Alexisonfire bracht.

Na een avond gevuld met het betere gitaarwerk kon Trix tevreden naar huis. De Canadezen van Alexisonfire bewezen tien jaar na hun breuk dat ze nog altijd kunnen beuken zoals vroeger, maar evenzeer de zaal kunnen stil krijgen met hun hypnotiserend nieuw materiaal die te luisteren is op hun album Otherness.

Facebook / Website / Instangram

Setlist:

Accidents
Boiled Frogs
Sans Soleil
Pulmonary Archery
Sweet Dreams of Otherness
Crisis
Blue Spade
The Northern
Dog’s Blood
Young Cardinals

This Could Be Anywhere in the World
When Doves Cry
Happiness by the Kilowatt

50 posts

About author
West-Vlaamse liefhebber van de zwaardere genres!
Articles
Related posts
InstagramLiveRecensies

Palaye Royale @ Trix: Dodelijk glorieus

Je krijgt Palaye Royale uit Las Vegas, maar Las Vegas krijg je moeilijk uit Palaye Royale. De Canadese band heeft zich inmiddels…
LiveRecensies

Hot Water Music @ Trix (Zaal): Kwaliteit boven kwantiteit

Op een druilerige zondagavond in de herfst zijn de opties niet al te dik bezaaid. Gezien de rust buiten koos de meerderheid…
LiveRecensies

SPARE KID @ Trix (Café): New punkkid in town

There’s a new punkkid in town. Vanuit de Noorderkempen trekt sinds halverwege dit jaar storm SPARE KID doorheen het Belgische poppunklandschap en…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.