De afgelopen festivalzomer was een bijzondere. Het was namelijk de eerste waarbij alles weer een beetje normaal was na een tweejaardurende pandemie en voor heel erg veel nieuwe artiesten was het hun eerste grote kans om hun potentieel te bewijzen in een livesetting. Scoren op Spotify en TikTok is namelijk één ding, maar overtuigen op een echt podium is toch wel hele andere koek. Flink wat muzikanten vielen deze zomer dan ook een beetje door de mand op onze favoriete festivalpodia, maar zoals dat altijd gaat, waren er gelukkig ook heel wat revelaties. Een van de grootste revelaties was toch wel Sad Night Dynamite. Het Britse duo wist bijvoorbeeld bij onze noorderburen op Lowlands hele grote indruk te maken en slaagde er met een ijzersterke, energieke set ook in om te imponeren op Pukkelpop. Na dat steengoede debuut in Kiewit konden wij dus niet wachten tot we Archie Blagden en Josh Graecen opnieuw aan het werk konden zien in de uitverkochte Club van de Ancienne Belgique.
Voordat Sad Night Dynamite zelf het podium opklom, was het de eer aan de Hasseltse Ashley Morgan om het publiek in een nog halfvolle Club warm te maken. Wij snapten op voorhand niet helemaal waarom de keuze gemaakt werd om hem te laten openen, gezien het genre waarin hij opereert niet bepaald aansluit op dat wat Sad Night Dynamite doet. Dit begrepen wij nog steeds niet na het halfuur waarin Ashley ons poogde te entertainen. Wij waren hier niet alleen in want de aanwezigen in Brussel waren ook niet bepaald mee met de rapper-producer gedurende de eerste helft van zijn set. Naarmate deze het einde naderde, was men ietwat aan het bewegen en zich aan het amuseren, maar het was nog steeds niet helemaal om over naar huis te schrijven. Het enige dat ons echt is bijgebleven aan dit voorprogramma waren de coole Adidas-sneakers die de Hasseltenaar aan zijn voeten had. Een beetje jammer dus, dit optreden van die Ashley Morgan.
Toen het een klein halfuur later tijd was voor Sad Night Dynamite om het podium te betreden, was de Club aanzienlijk voller dan tijdens de openingsact. De zaal was dan ook uitverkocht voor vanavond en Archie en Josh hebben tijdens het uurtje in Brussel dubbel en dwars bewezen dat ze dat meer dan verdienen. Al zodra de heren inzetten met “Intro” om vervolgens los te barsten met “Demon”, at het publiek uit de handen van het Britse duo. Iedereen deed alles waar de twee om vroegen, of dat nou springen, je handen opsteken of moshen was. Dat is ongetwijfeld te danken aan de ongelooflijk grote hoeveelheid charisma die de twee gasten uitstralen. Ze komen ietwat nonchalant en arrogant over, maar op zo’n manier dat we het eigenlijk alleen maar ontzettend cool kunnen vinden. Ook hergebruikten Archie en Josh de grappen die we op Pukkelpop ook al hoorden, zoals eentje over de toetsenist die het blijkbaar gedaan heeft met de zus van Josh, maar ze zijn zo charmant dat we het niet heel erg vinden dat ze blijkbaar steeds uit dezelfde grappendoos graaien.
Naast charmant is Sad Night Dynamite ook gewoon heel erg getalenteerd. De volledige set werd op overtuigende wijze gebracht. Dat we de gitaren die de heren optrommelden tijdens bepaalde songs niet zo goed konden horen, namen we dan ook maar voor lief. Slomere nummers als “Tramp” en “Psychedelic Views” kwamen uitstekend uit de verf in de Ancienne Belgique en daarmee liet het duo zien dat ze ook kunnen boeien met nummers waarin het tempo een tandje lager ligt. Dat vond het publiek zelf ook, want terwijl Josh zijn akoestische gitaar bespeelde tijdens “Psychedelic Views”, vlogen overal handen de lucht in om sentimenteel mee te zwaaien.
Echter bewees Sad Night Dynamite vooral hoe talentvol ze zijn tijdens de wat energiekere nummers. Hoewel het maar een maandag was, wilden de Britten een ‘friday energy’ voelen van het publiek. Die kregen ze én gaven ze zelf terug. Niet alleen toen Archie tijdens “Black & White” het publiek indook om te moshen of toen Josh datzelfde deed (én zijn apparatuur verloor) tijdens “Smoke Hole”, maar ook gedurende “Look Alive”, “What Does That Make Me?” en de fantastische setsluiter “Krunk” toonden de mannen aan over hoeveel talent, durf en energie ze beheersen. Het is niet makkelijk om ons het gevoel te geven dat het een zorgeloze vrijdagavond is en niet een maandagavond, maar Sad Night Dynamite gaf ons dat gevoel moeiteloos.
Met een uur was de set van Sad Night Dynamite niet ontzettend lang en met twee volwaardige ep’s op de teller, hoopten wij stiekem ook dat we de Britten iets langer aan het werk zouden zien. Desondanks zijn we absoluut niet ontevreden over wat wij in de Club gezien hebben. Josh Graecen en Archie Blagden gaven ons in korte tijd een ijzersterke, energieke show waarbij ze ons eventjes lieten vergeten dat we de volgende ochtend gewoon weer op het werk of in de schoolbanken moesten zijn. Sad Night Dynamite bewees in Brussel dat ze het verdienen om gezien te worden als een enorme revelatie en het moet wel heel erg gek lopen als deze twee niet ontpoppen tot nog veel grotere sterren in de nabije toekomst.
Setlist:
Intro
Demon
Killshot
Black & White
Icy Violence
Smoke Hole
Skully
Tramp
Psychedelic Views
Mountain Jack
Look Alive
What Does That Make Me?
Krunk
