© Jonas Reubens
De festivalzomer ligt achter de rug en het academiejaar is weer van start gegaan. Naar goede gewoonte verwelkomt Brik de Brusselse studenten dan ook op Brussel Brost, om samen met hen het studentenjaar muzikaal te in te zetten. Dit jaar is echter een speciaal jaar voor het festival, want door de nieuwe locatie werd er voor eerst een nightlife-editie georganiseerd. De vorige jaren vond het studentenfestival nog plaats op de site van Tour & Taxis, maar deze keer was Paleis 12 de nieuwe locatie. Verspreid over drie podia stonden tientallen opkomende en gevestigde waarden te popelen om er een feest van te maken, want voor elke muziekliefhebber viel er iets te ontdekken. We trokken er op uit en maakten een rapport.
Ysmé
© CPU – Leni Sonck (archief)
De eerste artieste die we op de proef stelden was de Sound Track-laureate Ysmé. De Brusselse zangeres en rapster moest het helaas doen met een beperkte opkomst, maar net dat gebruikte ze in haar voordeel, want met een ongedwongen enthousiasme grapte ze tussen de nummers door. Muzikaal wisselde ze af tussen raps en zang, wat zich onder andere vertaalde in een ‘kwaad’ nummer. De omstandigheden leken op het eerste zicht misschien niet ideaal, maar we sloten haar daarom net iets meer in het hart. Afsluiter “Orange Juice” kwam dan ook veel te vroeg, want wij hadden graag nog wat meer van het opkomend talent gezien.
Willy Organ
© Jonas Reubens
Vlaanderens charmantste charmezanger Willy Organ maakt zich stilaan onsterfelijk door zijn heerlijk absurde livesets. Ook aan het hoofdpodium was het niet meteen een stormloop voor de leukste broer van Mr. Proper. Zijn album Laat Ze Maar Branden kreeg uiteraard de hoofdrol in het leutige driekwartier met klassiekers als “Vlaamse Stoverij” en “Faalangst” als geestige uitschieters. De hilarische bindteksten waarin hij de weinige ooggetuigen over hun passieve houding aansprak, maakte het alleen maar grappiger. Zelfs een uitstapje van het podium richting het vijftigkoppige publiek zat er in met een sitdown. Willy Organ is een hartendief, die elke kans gebruikt om voor vrolijkheid te zorgen, en letterlijk en figuurlijk op handen gedragen werd.
Victor De Roo
Na het bescheiden volksfeestje van mister Organ, kroop muziekkunstenaar Victor De Roo achter de draaitafel. Zijn nummers zijn uitsluitend instrumentaal en aan de abstracte kant, wat het niet gemakkelijk maakt voor de doorsnee bezoeker om zich te vinden in zijn muziek. Toch valt het niet te onderschatten wat de Brusselse producer op het podium brengt, want ondanks de schuchtere danspasjes hing er toch ook nog een leuke sfeer in de lucht. Victor De Roo deed wat van hem verwacht werd en dat zorgde er ook voor dat steeds meer mensen de weg naar het podium vonden.
Chibi Ichigo
© Jonas Reubens
De kans dat Chibi Ichigo in december ergens hoog in ons jaarlijstje van beste albums zal staan, wordt met elk optreden dat we van haar zien groter. Heel de zomer domineerde ze de festivals al met haar nieuwe show en dat was gisteren niet anders. Haar jeugdig enthousiasme zorgde voor het eerst voor een volksverhuizing naar het hoofdpodium, waar iedereen benieuwd was naar haar aankomende debuutalbum Sabina. De show zat weer ontzettend goed in elkaar met eveneens glansrollen voor haar straffe dansers Jento en Mikael. Er zat een vaart in de set, die nooit aan energie moest inboeten en ons de vraag liet stellen hoe Chibi Ichigo dit ooit nog wil overtreffen. Misschien wel een van de strafste liveacts van het moment, die met haar debuutalbum nog heel wat groter zal worden.
Op 9 november staat Chibi Ichigo in de Beursschouwburg voor haar releaseshow. Niet te missen!
Asa Moto
© Leffingeleuren Karen Vandenberghe
De Soulwax-protogés van Asa Moto zakten op uitnodiging van VI.BE af naar Paleis 12 om veertig minuten de dansbenen verder in beweging te houden. Hun transcendente, dansbare beats weergalmden in de gigantische zaal, wat hun show van een extra portie aan drama voorzag. De beats werden nu en dan verrijkt door wat vervormde livevocals en die misten hun effect niet. Ze vulden hun warme melodieën namelijk heel goed aan en gaven het een extra live gevoel, waardoor het duidelijk meer werd dan gewoon een dj-setje. Asa Moto is niet voor niets een favorietje van de gebroeders Dewaele, want ook wij hebben ons weer prima geamuseerd en zagen dat de aanwezigen hetzelfde deden.
Peet
© Jonas Reubens
De Brusselse rapper Peet vierde een grote thuismatch en trok ook het meeste volk. In tegenstelling tot de vorige shows die we van hem zagen, trad hij deze keer op met een liveband. Dat zorgde ervoor dat er meteen ook een frisse wind door zijn set waaide en we zijn nummers in een meer funky versie te horen kregen. Zijn hits zaten daarnaast ook goed verspreid, waardoor er ook steeds nog wat anticipatie in de lucht hing. Hij moest dan misschien zijn set vroeger afronden dan hij zelf wou, maar dat hij zijn status als headliner voor deze editie verdiend had, kon niemand na zijn setje nog betwisten.
Brussel Brost kende met bijna 9.000 aanwezigen een zeer succesvolle editie, die toonde dat ook de nieuwe locatie prima werkt. Terwijl het in het begin lang heel leeg bleef in de grote zaal met de Brik en de Stoemp! stage, vulde die later op de avond wel. Vooral het technopodium ‘La Rentree’ bleek een schot in de roos met een zeer sfeervolle inkleding en ook aan de Bruzz-bus was het gezellig dansen. Brussel Brost pakte ook dit jaar uit met een alternatievere line-up die onder bewijs stelt dat Brussel misschien wel de coolste studentenstad van België is. Tot volgend jaar!
