© CPU – Ymke Dirikx
Benjamin Clementines levenspad lijkt zo uit een film te komen. De Brit stopte op zijn zestiende met school, kreeg ruzie met zijn ouders en belandde vervolgens op straat. Op negentienjarige leeftijd trok hij naar Parijs, waar hij muziek speelde in bars en hotels. Ook daar bewoonde hij gedurende enkele jaren de metrostations. Een dikke tien jaar later heeft de man een impressionant oeuvre achter zijn naam en zelfs een Mercury Prize op zijn schouw staan. Die won hij in 2015 voor zijn monumentaal debuutalbum At Least For Now en ook eclectische opvolger I Tell A Fly kan op zijn minst verbluffend genoemd worden. We durven dus zeggen dat de man het ondertussen gemaakt heeft. Na een stilte die enkele jaren duurde, bracht hij vorige maand twee nieuwe singles uit en daar voegt hij nu een derde aan toe.
“Genesis” gaat naar eigen zeggen over de constante ontkenning van Clementines herkomst. Hij zingt over het feit dat, wat we ook doen, onze ‘oude’ wereld begraven ligt in ons onderbewustzijn en dus altijd een deel van onszelf blijft uitmaken. Het nummer begint met een uptempo, kermisachtig deuntje dat vanaf de eerste tonen een opgewekte sfeer creëert. Niet veel later valt Benjamin Clementine in met zijn kolossale, soulvolle stem. In het midden van de single valt de instrumentatie wat stil en eisen dramatische strijkers de volle aandacht. Wanneer het kermisdeuntje dan voorzichtig hervat wordt, vormt die een harmonisch geheel met de strijkers en Clementines warme stem.
“Genesis” duurt maar een dikke twee minuten en bevat op zich niet veel verschillende elementen. Toch bouwen die geleidelijk aan op en vormen die samen alweer een meeslepende en toch ook vrolijke single. Het nummer kondigt Clementines derde album And I Have Been aan. De plaat komt uit op 28 oktober en wordt uitgebracht via zijn eigen label Preserve Artists.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.
