Toto @ Proximus Pop-Up Arena: Feeërieke stadionrock

Van alle Amerikaanse groepen die eind jaren 70-begin jaren 80 hitnoteringen bereikte met synthezisers, hardrock en een vleug romantiek, heeft Toto de tand des tijds goed doorstaan. In plaats van opportunistisch proberen mee te surfen op de volgende muziektrends, bleef de groep trouw aan zijn fans en allesomvattende smaak. Zoals wel vaker het geval is bij groepen uit dat tijdperk zijn de originele leden op minder dan één hand te tellen. Van de huidige bezetting is het enkel gitarist, zanger en producer Steve Lukather die waakt over de identiteit van de band. In 2019 meldde hij tijdens een show in Philadelphia dat Toto een verandering zou ondergaan. Nog geen jaar later werd de Dogz of Oz Tour aangekondigd die gisterenavond halt hield in ons land. Voor de verandering speelde Toto eens niet in Vorst Nationaal, maar in de Proximus Pop-Up Arena te Middelkerke. Deze evenementenlocatie zag vorige zomer het levenslicht. Wegens corona was ze toen enkel bestemd voor Belgische artiesten, al is het programma nu internationaler.

De combinatie van een feestdag, dagje zee en een streep tijdloze muziek als afsluiter bleek een verantwoorde familieuitstap te zijn. Ondanks dat Toto aan het uiteinde van het land speelde, zat de zaal navenant vol. Bij het woord ‘arena’ dachten wij aan aan een gedeeltelijk overdekt podium. Qua structuur valt de Pop-Up Arena het best te vergelijken met Lotto Arena, al bleef het bunkergeluid thuis in Antwerpen. Stipt om 20u trapte Toto de set af met “Orphan” en het zevenkoppig collectief had er duidelijk zin in. De track werd vol overtuiging gebracht en wanneer de gitaren ronkten, waanden we ons helemaal in de wonderlijke wereld van De tovenaar van Oz. Het publiek bleef er voorlopig koeltjes onder totdat de wereldberoemde piano-intro van “Hold the Line” te horen was. De powersong deed de eerste vuisten in de lucht gaan en klonk nog even fris als in 1978 toen ze van Toto een wereldgroep maakte. Wie Toto zegt, zegt hits en die waren er bij de vleet.

Naast zijn onsterfelijke rocknummers staat Toto ook bekend voor kleffe ballades. Lukather droeg “I’ll Be Over You” op aan alle Belgische vrouwen en meisjes. Tijdens het nummer zagen we verschillende oudere koppels dichter bij elkaar komen en de tijd van hun leven beleven. Er vloeiden net geen traantjes en ook de aanstekers/smartphones bleven voorlopig verborgen in de broekzak. Onder een gele spot mocht toetsenist Dominique “Xavier” Taplin zich even helemaal laten gaan. Na enkele momenten begon onze concentratie toch wat af te zwakken en we waren niet de enigen. ‘Dat duurt nu wel lang, hè’, hoorden we rondom ons. De solo was echter het lange wachten waard. Pal in het midden van de set deed “Pamela” de gemoederen bedaren. In het middenplein werd er lustig meegezongen. Tot onze verbazing bleef het rustig in de tribunes. Iedereen bleef keurig zitten, maar genoot wel van volle teugen. Elke noot werd vlekkeloos gespeeld waardoor we soms evengoed naar de platen hadden kunnen luisteren.

Dat gevoel ebde daarentegen weg toen “Kingdom of Desire” werd ingezet. Dit nummer stamt uit de jaren ’90 en was ons totaal onbekend, maar klonk door de powerchords en trage pianoklanken als een strijdvaardig heavymetalanthem. Later maakte Lukather een diepe buiging voor de huidige livebezetting. Met toetsenist Steve Maggiora en Robert “Sput” Searight (Snarky Puppy) op drums, is Toto toe aan zijn vijftiende incarnatie. In tegenstelling tot Taplins solo, lieten Searights drumkunsten de mensen niet slaapwiegen. Hij was dan ook een beetje creatiever door er fragmenten in te verwerken van “I’ll Supply The Love” en James Brown. De ballade “I Won’t Hold You Back” zorgde voor het tweede sentimenteel gevoel. Nu gingen de smartphones en aanstekers wel de lucht in en dat liet ook de band niet onberoerd. Plots klonk alles intenser en was de sfeer optimaal.

Bij de vorige tournee coverde Toto “While My Guitar Gently Weeps”, gisteren kregen The Beatles het gepaste eerbetoon met “Whith A Little Help From My Friends”. Al was het eerder de Joe Cocker-versie. Een cover van een cover, in de fantasiebeleving van Toto kan alles. In die beleving spelen voornamelijk vrouwen de hoofdrol en dus mocht ook “Rosanna” niet onbreken in de rijkgevulde setlist. Zoals de band spijtig genoeg zelf opmerkte, kwam het merendeel van het publiek voor ’that one song’. Door de aanhoudende hitte was de zinsnede ‘I bless the rain downs in Africa’ ook van toepassing op ons Belgenlandje. Los daarvan smeet het publiek zich volledig. “Africa” liet eveneens het zittend publiek van zijn stoel gaan. Zoals het cliché het voorschrijft, duren mooie liedjes niet lang. De mensen die vroegtijdig de zaal verlieten, waren grondig mis. Bij bisnummer “Stop Loving You” was het voor een laatste keer swingen geblazen. Goed voor twee uur zorgde Toto voor een heerlijke zomeravond. Bij een volgende tournee mogen de echte hits iets meer verspreid zijn over de setlist.

Facebook / Instagram / Website

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

Orphan
Hold the Line
I’ll Be Over You
Solo
White sister
Georgy Porgy
Pamela
Kingdom of Desire
Drum solo (“I’ll Supply The Love”)
I Won’t Hold You Back
Waiting for Your Love
Home of the Brave
With a Little Help From My Friends (The Beatles cover)
Rosanna
Africa

Stop Loving You