© Callum Baker
Starsailor behoort tot dé bands die in het begin van de jaren 2000 de Britse popbeweging aanvoerden. Sinds hun debuutplaat Love Is Here in 2001 scoorden ze hitjes met poprocksongs als “Four To The Floor” en “Tell Me It’s Not Over”. In 2017 brachten ze een comebackalbum uit, maar dat kon niet echt bekoren. Starsailor had wél nog zin om op te treden en ging dan maar graven in zijn eigen verleden. Het viertal toert nu met hun allereerste album om de twintigste verjaardag ervan te vieren. Voor het feestje in België konden ze iets meer dan een half Depot vullen.
Op het podium hing een gigantische banner van het Love Is Here-album, waarmee ze het eerste uur van de set vulden. Het album werd van voor naar achter gespeeld. Dat zorgde ervoor dat het concert opende met “Tie Up My Hands”: een theatrale albumopener, maar ietwat grotesk voor het begin van een set. De rest van de nummers uit 2001 zorgde in het publiek voor met nostalgie geladen blikken. Toch konden we bijna evengoed die oude cd thuis een avondje opzetten in plaats van hem live te beluisteren. Alles klonk namelijk iets té clean en rond. Starsailor week nauwelijks af van hun studioversies en de vier mannen stopten telkens mooi samen op de maat.
Het feit dat alles zo glad klonk was niet enkel negatief. Eén van de redenen was namelijk dat de zang van frontman James Walsh extreem zuiver en solide was. Hij wist elke noot met de nodige kracht te zingen en op geen enkel moment werd zijn stem moe. Indrukwekkend! James’ melancholische stem in combinatie met de melige toetsen van Barry Westhead vormen samen de kern van de sound van Starsailor en die twee zaten echt wel goed in Het Depot. Het resultaat bevatte de nodige dramatiek, maar toch werd het nooit té.
Tegen het einde van Love Is Here kwam “Good Souls” en met dat nummer waren ze het precies wél gewend live iets te doen; het bevatte veel meer spontane energie. We hoorden een solo en in het publiek schoten vingers de lucht in. Wanneer de plaat afgerond was, kregen we nog een halfuur aan andere nummers, waarvan eentje uit het laatste album. James maakt even wat reclame voor de plaat (uit 2017…) en grapte dat hij hoopte dat de verkoopcijfers in België nu zouden stijgen van één naar twee exemplaren.
Uiteraard kregen we ook nog “Tell Me It’s Not Over” te horen. Het is verre van Starsailors bekendste nummer, maar in België was het op magische wijze in 2009 wél een grote radiohit. Het publiek bleef maar klappen op de maat toen het nummer uitliep en dat kwam goed uit want het was nog niet gedaan: plots ging het lied over in een mashup met “Kids” van MGMT. Zo zat er toch nog een fijne verrassing in de set.
De viering van Love Is Here in Het Depot was wat clean en braaf, maar uiteindelijk waren er toch enkele interessante liveperformances die zorgden voor heel wat geluk in de zaal. De debuutplaat is dan wel twintig jaar oud, aan de stemconditie van James Walsh kan zijn jongere zelf niet eens op. Op 7 juni staat Starsailor in Paradiso en op 19 juni komen ze nog eens naar België tijdens Live /s Live.
Setlist:
Tie Up My Hands
Poor Misguided Fool
Alcoholic
Lullaby
Way to Fall
Fever
She Just Wept
Talk Her Down
Love Is Here
Good Souls
Coming Down
Some Of Us
In the Crossfire
Best of Me
Tell Me It’s Not Over + Kids (MGMT)
Four to the Floor
Silence Is Easy
