LiveRecensies

Patti Smith @ Koninklijk Circus (Cirque Royal): Viering van het leven

© CPU – Joost Van Hoey (archief)

Josh Homme vertelde enkele jaren geleden dat Iggy Pop een van de laatste authentieke rocksterren is van deze planeet. Het vrouwelijk equivalent van de punkgod luistert al 75 jaar naar de naam Patricia Lee Smith, of Patti Smith voor de vrienden. In plaats van luid of choquerend te revolteren tegen het establishment, kiest Patti steevast voor intelligente poëzie. 47 jaar na datum hoeft haar iconische debuut Horses nog steeds niet in te boeten aan relevantie. De singles “Free Money” en “Gloria” kroonden haar tot The Godmother of Punk. Sindsdien had de New Yorkse arbeidersklasse ook een vrouwelijke stem die lief en leed bezong. De definitieve doorbrak kwam er toen ze in 1978 met Bruce Springsteen “Because the Night” schreef. Tot op heden een track die zowel bij de live-uitvoeringen van haar als The Boss voor kippenvel zorgt.

Er ging geen jaar voorbij of Patti stond ergens op een Belgisch (festival)podium. Drie jaar terug stond de dichteres op de Lokerse Feesten en het jaar voordien speelde ze driemaal een uitverkochte Ancienne Belgique plat. Smith heeft dan ook genoeg materiaal om uit te vissen voor haar liveshows. De Amerikaanse zangeres heeft namelijk doorheen haar carrière elf studioalbums uitgebracht. Verder deinst ze er ook niet voor terug om hier en daar een cover te spelen die op geen enkele van haar albums is terug te vinden. Zelfs zonder een nieuw album wist ze het Koninklijk Circus tweemaal uit te verkopen. Dat er geen voorprogramma was, kunnen we alleen maar toejuichen. Een afspraak met de geschiedenis behoeft namelijk geen introductie.

© CPU – Joost Van Hoey (archief)

Ondanks de vermaledijde treinstaking en het stormweer was het publiek in een opperbeste stemming. Patti had nog geen noot gezongen of kreeg bij haar eerste verschijning een warm applaus. Samen met haar driekoppige begeleidingsband trapte ze het optreden af met de Bob Dylan-track “The Wicked Messenger”. Openen met een cover is nogal ongebruikelijk, maar de elegante uitvoering zette wel de toon van wat een historisch boeiende avond zou worden. 60 jaar muziekgeschiedenis in één set steken, is immers weggelegd voor de groten op aarde. Desalniettemin bleef de New Yorkse met beide voeten op de grond. Zo kon ze zich zelfs nog herinneren dat het Koninklijk Circus de eerste zaal was waar ze ooit in Brussel speelde. Ter nagedachtenis aan de Amerikaanse dichter Allen Ginsberg bracht Patti een ijzersterke interpretatie van “Footnote to Howl”. Tussendoor de set leek ze een beetje verward, maar eens ze haar woorden terugvond, was ze haar religieuze zelve. Na al die jaren zit er nog steeds geen sleet op haar stembanden.

De punkgodin was het rocken niet verleerd. De Led Zeppelin-cover “Since I’ve Been Loving You” barstte van de virtuositeit. De ellenlange solo’s gaven haar de nodige adempauze, om daarna vol ornaat “Dancing Barefoot” op ons af te vuren. Vanaf dan begon ook het overgrote deel van het publiek zich te smijten alsof de eerste twintig minuten er niet toe deden. Dat bedierf de pret echter geenszins, want toen gitarist Tonny Shanahan de achtergrondvocalen voor zijn rekening nam, klonk de hitsingle zwoeler dan ooit tevoren. Het onverstaanbaar gewauwel van sommige enthousiastelingen doorbrak helaas regelmatig de sfeer. Patti apprecieerde het daarentegen enorm dat ze terug mocht performen voor een publiek dat ze recht in de ogen kon kijken. Voor de luidruchtigen onder ons was de boodschap ‘I don’t wanna be a dog’, zo klaar als een klontje.

© CPU – Joost Van Hoey (archief)

Wanneer we Patti verschillende keren breed zagen glimlachen, deed ze duidelijk geen moeite om het kind in haar te verbergen. Bij “Boy Cried Wolf” ging het echter serieuzer aan toe. De semi-akoestische track werd zeer zwaarwichtig gespeeld, waardoor er op het einde een respectvolle stilte neerdaalde. Tonny Shanahan deelde ons mee dat we in Brussel niets te klagen hebben over onze platenwinkels. Eerder op de dag kocht hij een album van Jimi Hendrix. Feit of fictie? Wie zal het zeggen, de Jimi Hendrix-cover “Stone Free” paste alleszins perfect in de setlist. Terwijl Patti even het podium verliet, kregen haar zoon Jackson, drummer Jay Dee en Tony de bühne voor zich. Net zoals Springsteens’ E Street Band zagen we geen stelletje huurlingen hun interimjob voltooien. De drie muzikanten waren een goed geoliede machine die intens genoten van het musiceren.

Bij het laatste stuk van de setlist trok Patti haar blik vol hits open. Haar oude liefde Fred ‘Sonic’ Smith (MC5) kreeg tijdens “Because the Night” het gepaste eerbetoon. Dezer dagen is lief zijn voor elkaar geen sinecure. Daar viel tijdens de hitsingle weinig van te merken. Onder de knalrode koepel van het Koninklijk Circus bezongen (klein)kinderen met hun ouders de essentie van het leven. De Them-cover “Gloria” vervoerde ons naar de begindagen van de New Yorkse punkscene. Het publiek nam daarbij gretig de vocalen over. Ten slotte was de bisronde weggelegd voor “People Have the Power”. Na al die jaren nog steeds een meezinger van jewelste dat onze hoop in de mensheid niet doet verdwijnen. De glundering op Patti haar gezicht sprak boekdelen. De liefde voor de zangeres hing al van bij aankomst sterk in de lucht, op het einde was ze één walm waar we niet genoeg van konden krijgen. Zolang de wereld ‘fucked up’ is, hopen we Patti snel terug te zien performen op een podium in de buurt.

Patti Smith en haar begeleidingsband doen hun optreden van vanavond morgen dunnetjes over. De show is uitverkocht, maar late beslissers houden best Ticketswap in de gaten.

Facebook / Instagram / Website

Related posts
InstagramLiveRecensies

Parov Stelar @ Koninklijk Circus (Cirque Royal): Glitter en glamour

  Het afgelopen decennium bracht Parov Stelar Belgische festivalweides en tenten in beweging met zijn elektronische interpretatie van balkanswing. Het album Live…
InstagramLiveRecensies

Róisín Murphy @ Koninklijk Circus (Cirque Royal): Feestje in een verkleedkoffer

Met haar nieuw album Hit Parade onder de arm zakte Róisín Murphy af naar Brussel. Na passages in de Ancienne Belgique pakte de Ierse…
InstagramLiveRecensies

Orchestral Manoeuvres in the Dark (OMD) @ Koninklijk Circus (Cirque Royal): Half mens, half machine

Orchestral Manoeuvres in the Dark, bekend als OMD, leidde het grensverleggende pionierswerk van Kraftwerk in de jaren ’80. Zoals we vorige week…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.