For Breakfast is zo’n band waarvoor we al een heel artikel nodig zouden hebben om ze goed en wel te kunnen omschrijven. Het Londense zevental brengt een mix van allerlei genres en stijlen en slaagt er wonder boven wonder in om dat tot een goed einde te brengen. Het ontstaan van die smeltkroes aan stijlen is eigenlijk niet zo verbazingwekkend als je zou denken. In 2019 werd For Breakfast één echt collectief, bestaande zeven muzikanten met elk een verschillende muzikale achtergrond. We zouden een opsomming kunnen maken van alle genres die worden bestrijkt door For Breakfast maar dat zullen we je besparen.
In 2020 bracht de band hun eerste ep Songs in the key of O uit dat we kunnen vertalen naar ‘liedjes in de toonaard O’. Het was een meer dan gepaste titel want net zoals toonaard O niet bestaat, bestaat er binnen For Breakfast niet echt iets dat er voordien al was. Het is zoals eerder al gezegd een smeltkroes van muzikale stijlen, een toevallige vermenging van bestaande elementen die resulteren in een compleet nieuw geheel. Hun nieuwe ep Trapped in a Big Room zat er ook al een tijdje aan te komen. De band bracht eerder dit jaar al twee singles uit.
“Heavy Horse Museum” is de eerste single die de band dit jaar uitbracht en dat is ook meteen het openingsnummer van deze ep. De jazzy hoorns en disharmonische gitaren laten ons meteen horen dat de sound van For Breakfast nog steeds zo uniek is als voorheen. Na de gekke openingsminuten lost de band het gaspedaal een beetje. Met de postpunkachtige vocals van zangeres Maya worden we naar een geheel andere muzikale dimensie gesleurd dan die waar we ons voordien bevonden. Van hoorns naar postpunk en weer terug naar hoorns, je moet het maar doen.
Op “OK Roswell” pakken de Londenaren het wat anders aan. Het nummer opent gestaag met relaxerend gitaarspel die perfect zou dienen als achtergrondmuziek op een druilerige herfstdag. De stem van Maya klinkt hier intenser dan op het voorgaande nummer en dat past er ook heel goed bij, want “OK Roswell” mondt uit in een heus crescendo, dat misschien wel net iets te lang op zich liet wachten. “Orfordness Lighthouse” heeft dezelfde opbouw en structuur als “OK Roswell” en toch klinkt het op z’n geheel anders. “Orfordness Lighthouse” is iets meer ontspannen en de dromerige zang en instrumentatie klinken ook tijdens het crescendo wat kalmer.
Tenslotte krijgen we ook nog “Nervous Boundaries” dat erin slaagt om het energiepeil weer op te krikken. Postpunkachtige gitaren worden vergezeld van een zeer aandoenlijke basmelodie die ons wel nog even zal bijblijven. Even horen we opnieuw de hoorns en naar mate het nummer vordert wordt het ook allemaal wat drukker, zonder dat het op een bepaald moment echt té druk wordt. Inmiddels horen we ook synthesizers en “Nervous Boundaries” eindigt dan ook met een melodie op fluit die wordt ondersteund door die synthesizers. Het is een mooie manier om Trapped in a Big Room af te sluiten.
We mogen zeggen dat For Breakfast heeft gedaan wat we op voorhand van hen hadden verwacht. De band bracht een mengeling van allerlei muzikale genres en deed dat goed. De Londenaren weten perfect hoe ze hun muzikale talenten moeten samenbrengen, al duurt het soms nog net iets te lang. Desondanks hopen we dat deze ep de voorbode is op een volledig album, waarop de veelzijdigheid gegarandeerd nog wat meer tot zijn recht zou komen.
Facebook / Instagram / Twitter
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify!
