InstagramLiveRecensies

Mitski @ Les Nuits Botanique (Chapiteau): TikTok-meisjes in de echte wereld

© CPU – Leni Sonck

Mitski: je had er tot op de dag van vandaag misschien nog nooit van gehoord. Hoewel de Japans-Amerikaanse tegenwoordig populairder is dan ooit tevoren, is dat eigenlijk niet zo heel gek. Mitski Miyawaki, zoals ze echt heet, heeft in haar ondertussen tien jaar durende carrière al zes albums uitgebracht, waarvan het laatste, Laurel Hell, enkele maanden geleden het levenslicht zag. Stuk voor stuk steengoede platen die het hart van de meerwaardezoeker telkens sneller lieten slaan, maar de echt grote doorbraak bleef uit. En toch vlogen de kaartjes voor haar show op Les Nuits in een handomdraai allemaal de deur uit en zaten enkele zieltjes al sinds zaterdagochtend vol spanning te wachten aan de ingang van de Koninklijke Botanische tuin. De grote schuldige? TikTok.

Neen, Mitski is geen populaire influencer of bezielster van een grappig dansje. Ze maakt eigenlijk vooral uiterst herkenbare indiefolk met een elektronisch randje, waarin ze haar ziel en grootste angsten op tafel legt. Daarmee speelde ze zich niet alleen in de harten van heel wat critici – Be the Cowboy werd bijvoorbeeld bekroond tot Pitchforks album van het jaar 2018 – maar herkenden ook heel veel tieners en jongvolwassenen zich in de muziek van de zangeres. Twee leefwerelden die uiteindelijk toch niet zo vaak in elkaars vaarwater komen, en alleen daarom al was gisterenavond een belevenis die het wel eens tot een van de opvallendste momenten uit ons muziekjaar zou kunnen schoppen.

© CPU – Leni Sonck

Die speciale ervaring verliep in elk geval niet zonder slag of stoot, want door problemen in Calais leek de planning van de Botanique helemaal in het honderd te lopen. Gevolg: een uitgelopen soundcheck, deuren die veel later opengingen dan gepland en een rij van een paar honderden meters rondom de tuin. Het is dan ook om die reden dat ondergetekende een tikkeltje later binnen raakte en slechts een half setje van SASAMI kon meepikken. Wat we nog zagen, mocht er echter zeker zijn. De Amerikaanse maakte met haar door metal beïnvloede rock misschien niet de meest toegankelijke muziek, ze had de volledige tent wel in geen tijd helemaal mee. Dat had ze natuurlijk voor een groot deel te danken aan het extreem enthousiaste publiek, dat vol overgave meebrulde. Een apart sfeertje dus, maar zeker wel plezant. Er werd gewillig mee geheadbangd en hier en daar zelfs voorzichtig wat gemosht.

Het was volgens de zangeres zelfs de eerste keer dat sommige van haar nummers in aanraking kwamen met Europese lucht. Dat vond ze dan weer zo sexy klinken, dat ze het publiek vroeg of het wel eens seks had gehad. Zo’n avond leek het te gaan worden. Eentje waarop iedereen openlijk kon zijn wie hij wilde zijn. Dat viel ook meteen op aan de vele regenboogvlaggen en ietwat uitbundigere kledij die het overgrote deel van de tent droeg. Omringd door een oase van liefde en gevuld met de energie die SASAMI ons schonk, wachtten we vol ongeduld op de komst van Mitski.

© CPU – Leni Sonck

Klokslag acht uur doofden de jazzy klanken op de achtergrond, waarna een bemondmaskerd vijftal het podium bewandelde en zich rond een grote witte deur positioneerde. Geleidelijk aan drongen zo de openingstonen van “Love Me More” door de boksen, maar wat er toen volgde, was eigenlijk ongezien. Alsof Harry Styles, Billie Eilish en Justin Bieber samen het podium bewandelden, zó luid schreeuwde het publiek de longen uit zijn lijf. We konden Mitski bijgevolg amper horen zingen en daar kwam eigenlijk nooit echt verandering in, gezien de volledige tent zowat elk nummer van voor naar achter wist mee te brullen. Echte popstertaferelen dus, waarbij eigenlijk alles wat de zangeres deed op een gigantisch gejuich werd onthaald. Dan dartelde ze eens naar de linkerkant van het podium, dan wuifde ze eens naar rechts; de Botanique viel in zwijm voor haar charmes, terwijl zij zelf eigenlijk niet eens moeite moest doen.

Het kloppende handje in de lucht op “Should’ve Been Me” werd guitig gespiegeld, maar ook de visuele uitdrukkingen van angst of onhebbelijkheid die Mitski deed om haar muziek extra kracht bij te zetten, werden met luid gejoel beantwoord. Ondertussen werden nummers als “Francis Forever” en “First Love / Late Spring” – met alle respect, niet de allergrootste hits – als wereldnummers onthaald, al kreeg die laatste wel een extra dimensie. Door het redelijk vroege aanvangsuur viel het zonlicht namelijk idyllisch mooi de tent binnen, waar ook de zangeres klaarblijkelijk van onder de indruk was.

© CPU – Leni Sonck

Het ongelofelijke enthousiasme leek geleidelijk aan een tikkeltje te temperen, waardoor we de muziek eindelijk wat beter konden horen. Daaruit bleek dat Mitski live wel degelijk binnenkomt. Zo klonk “Stay Soft” bijvoorbeeld lekker groovy en zorgde de tempoverhoging bij “Townie” zelfs voor een surferige vibe. De tent sprong daarop dan bijgevolg ook wild mee, al viel het ons, ondanks dat hoge energiegehalte, toch ook wel op dat de zangeres een beetje afstandelijk bleef. Zij focuste zich vooral op haar performance, met af en toe een glimlachje tussen de nummers door.

Het tempo had zijn eerste kookpunt ondertussen dan ook wel gekend, waardoor er met het tweeluik “I Don’t Smoke” / “Once More to See You” een welgekomen rustpuntje in de set kwam. Nu ja, echt rustig werd het uiteindelijk nooit, want zelfs nu brulde de Botanique de teksten luidkeels mee. En dan moest het ‘ergste’ nog komen, want toen de begintonen van dé TikTok-hit “Nobody” door de speakers klonken, was het hek in no time van de dam. Telefoons de lucht in en de kelen open; we hoorden geen snars meer van wat er op het podium gebeurde. Echt veel extremer werd het gelukkig nooit meer, want na dat grootse meezingmoment, kregen we eigenlijk een halfuurtje dat er te veel aan was. Oké, de epische outro van “Drunk Walk Home” blies ons helemaal omver en ook het euforisch harde “Your Best American Girl” mocht er zeker zijn, maar geleidelijk aan kregen we de indruk dat we het beste wel hadden gehad. “Happy”, “I Will”, “I Bet on Losing Dogs”… Mocht het enthousiasme niet zo groot zijn geweest, waren we misschien wel ingedommeld.

© CPU – Leni Sonck

Gelukkig was daar dan de eindspurt, die vooral werd gekleurd door nummers uit het nieuwe Laurel Hell. “The Only Heartbreaker” kwam live nog dansbaarder binnen, en de manier waarop “Geyser” de overgang vormde richting het intrigerende tweeluik “Working for the Knife” / “Heat Lightning” mocht er zeker zijn. En toch leek het vet van de soep, want de nieuwere nummers werden lang niet zo luid meegebruld als dat het eerste halfuur het geval was. Spijtig voor Mitski, maar wel goed voor ons, want nu konden we eindelijk fatsoenlijk horen hoe goed het geheel live overkwam. Ook “Goodbye, My Danish Friend” groeide zo uit tot een verborgen pareltje.

Toch had de zangeres klaarblijkelijk het gevoel dat er nog een beetje energie in de kan zat en dus vroeg ze het publiek om een karaokemoment te organiseren. Zij zou de aanzet geven, waarna de tent kon volgen. Toen de begintonen van die andere TikTok-hit “Washing Machine Heart” weerklonken, viel dat plan echter al helemaal in het water. Mitski moest zowaar niets meer doen, want het publiek nam de volledige tekst enthousiast voor zich. Die opflakkering zorgde er ook voor dat afsluiter “A Pearl” opnieuw werd meegekweeld, waardoor het nummer nog wat grootser overkwam. Ook bisnummer “Two Slow Dancers” leek op die hernieuwde energie voort te surfen, dankzij de vele smartphonelampjes.

© CPU – Leni Sonck

Mitski in de Botanique bleek dus een grotere belevenis dan we ons ooit hadden kunnen voorstellen. Als een wereldberoemde popster werd de Japans-Amerikaanse anderhalf uur lang op handen gedragen. Zo erg, dat we haar vaak zelfs niet konden horen over het enthousiaste gebrul van het publiek. Het is dus moeilijk om een duidelijke mening te vormen over gisterenavond, wat niet wegneemt dat het uiteindelijk zeker wel plezant was. Gigantisch veel meezingmomenten, fijne muziek en een uitgelaten sfeer zijn dus de kernwoorden. Mitski bewees dan weer waarom ze het pad effende voor grote namen als Julia Jacklin, Soccer Mommy, Phoebe Bridgers, Lucy Dacus, Japanese Breakfast, St. Vincent en zelfs Billie Eilish. Gooi dat alles op een hoopje, inclusief de massahysterie bij concerten van die laatste, en je krijgt wat wij gisterenavond ondergingen. Uniek.

Op zondag 26 juni zet Mitski opnieuw voet op Belgische bodem, voor een show in The Barn tijdens Rock Werchter Encore.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

Love Me More
Should’ve Been Me
Francis Forever
First Love / Late Spring
Me and My Husband
Stay Soft
Townie
I Don’t Smoke
Once More to See You
Nobody
I Will
Drunk Walk Home
Happy
Your Best American Girl
I Bet on Losing Dogs
The Only Heartbreaker
Geyser
Working for the Knife
Heat Lightning
Goodbye, My Danish Sweetheart
Washing Machine Heart
A Pearl

Two Slow Dancers

2117 posts

About author
't is oke.
Articles
Related posts
LiveRecensies

Lewis OfMan @ Les Nuits Botanique (Chapiteau): Gaan met die banaan

De festivalzomer loert om de hoek en dan is het des te leuker dat je tijdens Les Nuits Botanique al een beetje…
LiveRecensies

Joy Anonymous @ Botanique (Rotonde): Boiler Room BXL

Twee keer zette Joy Anonymous al voet op Belgische bodem, twee keer was dat in het voorprogramma van Fred again..; een bromance…
LiveRecensies

Glass Beams @ Botanique (Rotonde): The (not so) Masked Singer

Er hangt een zekere mystiek rond Glass Beams. Dit drietal uit Melbourne brengt psychedelische muziek met Indiase invloeden en weet sinds 2021…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.