AlbumsFeatured albumsRecensies

Glass Museum – Reflet (★★★½): Op instrumentale golven naar de toekomst

Balancerend tussen de delicate pianoklanken van Antoine Flipo en de zelfzekere drums van Martin Grégoire maakt het duo onder de naam Glass Museum al een aantal jaar bijzonder mooie muziek. Jazz en elektronica ontmoeten elkaar en worden met chirurgische precisie door elkaar geweven. Een afgelegen plek in de Ardennen bleek de perfecte voedingsbodem voor de tweede langspeler van het tweetal. Uit een gezamenlijke drang naar vrijheid en innovatie ontstond Reflet, een plaat waarmee ze al gauw een muzikale climax weten te bereiken.

Mocht je nu denken dat jazz niks voor jou is, dan begrijpen we dat helemaal, maar willen we je toch aanmoedigen om naar dit album te luisteren. Op Reflet weten Antoine Flipo en Martin Grégoire namelijk zodanig met genres te spelen dat je je vooral in een film waant waarin jij de hoofdrol mag vervullen. We wanen ons langs bergpaadjes en kristalheldere riviertjes waarop de zonnestralen dansen, maar moeten ook onheilspellendere gebieden trotseren. Op instrumentale golven drijven we richting de toekomst en als we Glass Museum mogen geloven, is die bijzonder boeiend.

“Caillebotis” verscheen eerder als single en toont meteen de kracht van Glass Museum. Piano en drums leven in perfecte symbiose met elkaar samen en creëren muzikale lagen die je tot voor kort niet eens voor mogelijk hield. Vooral het tweede, dynamischere deel van het nummer weet ons helemaal onder te dompelen in de wereld die Antoine Flipo en Martin Grégoire tekenen. Naarmate we het einde van de song bereiken wordt er met ritmes gespeeld en zo komt ook de jazzachtergrond van het duo naar boven. Toch is het “Shiitake” dat ons volledig overtuigt. De elektronische invloeden creëren trippy soundscapes en houden ons tegelijkertijd alert voor wat nog komen zal. Enigszins heerst er een sfeer van nervositeit rond het nummer, maar het voelt ook als de eerste zonnestralen die op je huid branden op een mooie lentedag.

Dat het niet alleen rozengeur en maneschijn is op de tweede plaat van Glass Museum, bewijst titeltrack “Reflet”. Een interessante trip vol bochten leidt ons doorheen een dreigend gebied, maar wie de hand durft reiken naar het duo, komt er zonder kleerscheuren vanaf. Ook hier wordt weer duidelijk hoe beide instrumenten die soms zo ver van elkaar kunnen liggen, elkaar net extra kracht bijzetten. Hoewel de meeste nummers een vrij dynamisch verloop kennen, profileert “Swimming Trees” zich als een veel compactere song. Na enkele luisterbeurten merk je tussen de verschillende lagen echter een zekere onrust, waardoor die eerste indruk al gauw als sneeuw voor de zon verdwijnt.

Het belang van een sterke melodie komt dan weer tot uiting op het overweldigende “Auburn”. Een klein vocaal experiment weet niet echt de aandacht naar zich toe te trekken aangezien we ons al rijkelijk gelaafd hebben aan de instrumentale lagen. Het ietwat experimentelere geheel weet de aandacht vast te houden door het gebruik van kleurrijke klanken die voor iedereen toegankelijk zijn. Het is ook daarin dat het duo opvalt, want ondanks de serieuze muzikale achtergrond van beiden, brengen ze een geheel dat makkelijk te verteren is op verschillende niveaus. Reflet kan dan ook de rol op zich nemen van achtergrondmuziek om het ongemak van stilte te verhullen of net een bijzonder ruimtelijke totaalervaring bieden voor het getrainde en minder getrainde oor.

Het einde nadert inmiddels, maar ondanks het beperkt aantal titels krijgen we toch meer minuten muziek te verorberen dan het doorsnee album dat anno 2022 het licht ziet. “Opal Sequences” zou zomaar het majestueuze einde van de plaat kunnen zijn; aanvankelijk luchtig en met momenten bijna dansbaar, beweegt het geheel zich langs elektronische texturen. Het concept van tijd ontglipte ons eerder al, maar mocht er nog enige notie overgebleven zijn, dan is die bij deze compleet verdwenen. We leven in een wereld waarin Glass Museum het tempo bepaalt en dat zullen we geweten hebben. Met een intro die zomaar voor een popnummer geplakt zou kunnen worden, trekt het duo de stoute schoenen aan op “Kendama”. We wandelen nog een laatste keer langs minimale techno richting hedendaagse jazz en hebben zo een laatste, vrij complete samenvatting van wat Glass Museum is. Boeiend, experimenteel en toch toegankelijk.

Op Reflet bewijst het muzikale duo dat het concept van genres absoluut overbodig geworden is in een wereld die alles in elkaar doet overvloeien. We zagen kleuren waarvan we het bestaan niet kenden, raakten de weg kwijt tussen de verschillende lagen en zochten zelf een weg terug in een soms grauwe, doch meestal kleurrijke wereld. Sluit je ogen, dompel je onder en dan zien we je aan de andere kant, in een wereld die toegankelijk is voor zij die de plaat van voor naar achter luisterden en de sprong wagen naar een onzekere, maar schijnbaar mooie toekomst.

Glass Museum staat op 4 juni in de Ancienne Belgique, op 7 juni in Funke in Gent en deze zomer onder meer op Dour.

Facebook / Instagram / website

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

640 posts

About author
Dansende Beer met een hart voor Scandinavische popmuziek, sad girl music (lees: Phoebe Bridgers) en Franstalige dingen.
Articles
Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Première: Nieuwe single Glass Museum - “Reflet”

De Belgische jazzvijver bevat reeds enkele jaren een steeds groter wordende school gekruiste vissen die wortels hebben in zowel jazz als elektronika…
2020FeaturesInstagramUitgelicht

De 25 beste Belgische albums van 2020

Het was een vreemd jaar, 2020. Heel wat concerten gingen in rook op, festivals konden niet doorgaan en muziek werd uitgesteld. Toch…
LiveRecensies

Lip Service, Glass Museum & PAARD. @ Gent Jazz 1.5: Sfeervolle randgevaljazz

Gent Jazz 1.5 is niet de anderhalfde editie van Gent Jazz; het cijfer verwijst naar de anderhalve meter afstand waarop het festival…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.