OneRepublic @ Vorst Nationaal: Hits met een houdbaarheidsdatum

Twintig jaar geleden ontstond de Amerikaanse poprockband OneRepublic. In die twee decennia heeft de groep rond Ryan Tedder de ene monsterhit na de andere gescoord, maar de laatste jaren lijkt er toch slijt op de geoliede machine te komen. Hun hits hebben een iets bescheidener succes in vergelijking met enkele jaren terug, wat zich ook in een tegenvallende ticketverkoop voor hun show in Vorst Nationaal uitte. De show in Brussel was nog maar de tweede show van hun Europese tour, maar de routine zat er duidelijk met die jaren ervaring nog steeds in en ook de setlist leek, ondanks een nieuw album, veelal op de setlist van enkele jaren terug.

Het Brusselse publiek kreeg een Franstalige introductie over Human, waarna de zevenkoppige band zijn intrede maakte met “Kids”. Daarmee kreeg ze nauwelijks iemand van zijn zitje en werd de openingsact maar lauwtjes ontvangen, wat misschien ook aan de holle geluidsmix lag. Die liet kort daarna ook “Good Life” bijzonder levenloos klinken en zorgde er eveneens voor dat het met gitaarriffs doorsprekte “Everybody Loves Me” behoorlijk rommelig klonk. Slecht geluid of niet, het publiek ontwaakte gelukkig toch een beetje en zorgde ervoor dat Ryan Tedder vertelde dat Brussel als zijn Europese thuis voelt. Het ijs was hierdoor eindelijk gebroken en veroorzaakte daarna het eerste meezingmoment met het melancholische knuffelrocknummer “Stop and Stare”, dat menig tienerhartje jaren terug brak en weer lijmde.

Dat ze hun vijfde studioalbum Human kwamen voorstellen, werd door de setlist echter niet echt duidelijk. Van de zestien nummers die het album rijk is, haalden slechts drie de eindmeet. Het radiohitje “Rescue Me” kon op menig enthousiasme rekenen, zeker ook door de live upgrade die het nummer kreeg dankzij de dynamische drums. Later in de set volgden nog “Run”, “West Coast” en de Kygo-samenwerking “Lose Somebody”, maar voor de rest was er van hun jongste werk weinig te bespeuren in de set. Het oude werk mocht duidelijk de bovenhand nemen en dat nam het publiek ook dankbaar aan. “Secrets” kende geen geheimen meer voor de fans, die in een nostalgische bui mee terugblikten naar hun onbezorgde jaren terwijl een cellist en violist het nummer nog wat meer drama gaven. “I Lived” paste even goed in het rijtje.

Dat Ryan Tedder tot de meest succesvolle songwriters behoort, staat buiten kijf, want niet alleen voor OneRepublic schreef hij wereldhits. Om iedereen aan zijn talent te herinneren vonden ook twee nummers die hij schreef voor andere artiesten hun plekje in de setlist. “Halo”, een van Beyoncés grootste hits, klonk in zijn versie dan ook verre van slecht, al weet de versie van Beyoncé ons wat meer te raken. “Sucker”, de comebackhit van de Jonas Brothers, bracht Ryan Tedder dan weer in een nagenoeg identieke versie en was daardoor niet meteen het meest memorabele moment van de show. We hadden in de plaats liever nog een eigen nummer gehoord, want deze covers waren niet meteen een meerwaarde in hun show.

OneRepublic heeft doorheen de jaren een aardig lijstje aan hits naar voren gebracht en had klaarblijkelijk zelf vooral zin om door hun discografie te reizen. Het sfeervolle “Wherever I Go” deed wat het moest doen en “Love Runs Out” pakte moeiteloos het publiek in, ondanks dat het eerste refrein de mist in ging. Muzikaal hadden de nummers niet veel om het lijf, maar het plezier mocht duidelijk primeren. We zouden dan ook teleurgesteld geweest zijn als “Apologize” niet het verwachte meezingmoment zou zijn. Het wellicht meligste nummer uit de popgeschiedenis is nog steeds de tranentrekker bij uitstek, maar “Counting Stars” werd zelfs nog enthousiaster onthaald en was niet de verwachte afsluiter. Die eer was namelijk weggelegd voor een mash-up van “Future Looks Good” en “If I Lose Myself”.

Er staat een houdbaarheidsdatum op de populariteit van OneRepublic, dat mochten we gisterenavond ondervinden in Vorst. Hun arsenaal aan hits werd van onder het stof gehaald en vakkundig in een set gegooid, maar de magie van enkele jaren terug lijkt toch wat afgezwakt. Grote verrassingen kende hun anderhalfuur durende show niet, maar dat hield niemand tegen om nog eens te genieten van hits van vroeger en nu. Op muzikaal vlak bleven de zes muzikanten keurig binnen een afgebakende zone, terwijl Tedder nog eens liet horen wat hij vocaal kan presteren. Misschien kan de hele show omschreven worden als een 6/10 op een wiskundetoets. De ene is er dolgelukkig mee, terwijl de andere op iets beter had gehoopt. Gelukkig hadden we net dat verwacht en was onze teleurstelling na afloop beperkt.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:
Kids
Good Life
Everybody Loves Me
Stop and Stare
Rescue Me
Secrets
Wherever I Go
Love Runs Out
Halo (Beyoncé-cover)
Lose Somebody
West Coast
Run
Sucker (Jonas Brothers-cover)
Sunshine
Apologize
I Lived

Counting Stars
Future Looks Good
If I Lose Myself