Het is intussen acht jaar geleden dat OneRepublic sterren telde. “Counting Stars”, vanop hun derde album Native, mag zich met meer dan drie miljard weergaven nog altijd onder YouTube’s meest bekeken video’s rekenen. Als we wat verder graven in ons collectief geheugen, weten we dat de band uit Colorado daarvoor al een aantal hits scoorde en voor debuutsingle “Apologize” zelfs een Grammy-nominatie kreeg. Die kennis maakt het des te verrassender dat OneRepublics vierde plaat uit 2016 relatief geruisloos passeerde. Het is al minder verwonderlijk als je weet dat frontman Ryan Tedder tot zijn grote spijt de stekker trok uit de promotour voor Oh My My omdat hij opgebrand was na een decennium onderweg zijn. De daaropvolgende twee jaar pakte hij zelden een gitaar op, zowel als songwriter en producer als voor OneRepublic.
Tedder had bijna de brui gegeven aan zijn muzikale carrière, tot producer Andrew Watt hem weer in het zadel kreeg. Samen werkten ze aan nummers voor artiesten zoals 5 Seconds of Summer (“Easier”), Sam Smith (“Kids Again”) en Miley Cyrus (“WTF Do I Know”). De zin en motivatie om weer energie te steken in zijn eigen band vond hij terug bij de Jonas Brothers. Tedder is medeverantwoordelijk voor de kleine aardverschuiving die de broers veroorzaakten bij hun comeback begin 2019. Hij pende onder meer “Sucker” neer en wordt sindsdien ook wel de vijfde Jonas-broer genoemd. Het was aan het einde van een sessie met het trio dat de riff en lyrics tot stand kwamen van “Rescue Me”, de eerste single van Human. Een noodgedwongen pauze en enkele losse singles later heeft er dus toch een vijfde plaat haar vorm gekregen, weliswaar anderhalf jaar later dan gepland vanwege – hoe kan het ook anders – de aanhoudende pandemie. Human moet het tweede hoofdstuk inluiden van OneRepublic waaruit de komende tien jaar zouden bestaan.
In zijn totaalplaatje breekt Human met voorganger Oh My My, zoveel is duidelijk. De bandleden dragen hun meest experimentele, verscheiden album als een litteken en zoeken met Human – al dan niet doelgericht – meer aansluiting bij Native, om weer op de succesgolf van weleer te kunnen surfen. Dat lukte hen al aardig met het voornoemde “Rescue Me” en openingssong “Run”. Terwijl de sterkte van “Run” onomwonden ligt in het vrolijke gefluit, is “Rescue Me” een stiekeme oorwurm. Het nummer start ogenschijnlijk als een akoestische ballade, tot er na een halve minuut een drop komt en het refrein een sterke baslijn introduceert. Ook “Lose Somebody” met Kygo doet het internationaal erg goed, al is de electropop van de Noorse dj soms een mismatch met de teksten van Tedder.
Voor fans van het eerste uur zijn er een paar knipogen naar Waking Up en Dreaming Out Loud. Voor “Wanted” en “Didn’t I” haalde bassist Brent Kutzle zijn cello vanonder het stof, die van “Secrets” uit 2009 een klapper maakte. Bonustrack “Wild Life” lijkt met zijn rustige tempo, echoënde falsetto en harmonieën een liefdesbaby van Native en die eerste twee albums. “Someday” heeft een hoog folkgehalte en is daarmee een pareltje in zijn simpliciteit. De strofes zijn een stomp in de maag, terwijl het refrein een sprankje hoop wil aanwakkeren. Dat laatste is tevens wat “Better Days” wil bereiken. Dat het werd geschreven tijdens de eerste lockdown, ligt er wel duimdik bovenop.
Een album van OneRepublic zou niet compleet zijn zonder powerballads. “Distance”, “Savior” en “Somebody to Love” passen allemaal binnen dat kader. “Savior” zou best door een kerkkoor gezongen kunnen worden; het orgel en de gospelachtige backing vocals zijn al van de partij. Het werd ook uitzonderlijk geschreven toen Tedder zijn dieptepunt had bereikt in 2016. Zinsneden als ‘I don’t feel like I’m myself today / Something in me just let go / Took some medicine to numb the pain / Went so dark, you’d never know’ zijn niet dubbelzinnig op te vatten. “Take Care of You” heeft daarentegen een retrovibe gebaseerd op 80’s synths; een invloed waarbinnen ook “Distorted Light Beam” te categoriseren valt, dat Tedder recentelijk schreef en producete voor Bastille, al wil OneRepublic meer inspelen op onze gevoelens dan onze dansbenen.
Human is een plaat over het leven en alle aspecten van het mens-zijn: liefde, vriendschap, angst en hoop. Het ziet er niet naar uit dat de mannen van OneRepublic ooit nog zullen terugkeren naar hun alternatieverock-roots. Integendeel, ze lijken eindelijk hun sound gevestigd te hebben op introspectieve altpop die wil inspireren of emotioneren. Ze hebben al genoeg songs klaar voor een volgende album, dus liefhebbers van hoofdstuk twee van de band zullen niet zo lang hoeven te wachten op nieuw werk.
Na twee verplaatsingen zal OneRepublic op 20 april 2022 naar ons Belgenland afzakken om Human voor te stellen in Vorst Nationaal.
Facebook / Instagram / Twitter / Website
1 Comment