De voorbije weken waren enkele intieme Nederlandse podia aan de beurt, maar gisteren maakte Meskerem Mees zich op voor wat een onvergetelijke mijlpaal in haar carrière zou worden. Als muzikale Gentenaar voor de eerste maal een uitverkochte Handelsbeurs bezetten is geen alledaagse bezigheid. We kunnen ons met gemak inbeelden dat zoiets gepaard gaat met klamme handen en een hartslag met drie cijfers. Ook het publiek kreeg een glimp van die nervositeit te zien, maar kwaad kon dat zeker niet. Integendeel, de onwennigheid die Meskerem Mees over zich draagt, vormt een deel van haar podiumprésence en past op een unieke wijze bij haar aura.
Meskerem Mees is een schoolvoorbeeld van muzikaal minimalisme. De leidraad vormt de licht hese stem en de akoestische gitaar van de 22-jarige singer-songwriter, waartussen verder enkel de subtiele celloklanken van cellist Frederik Daelemans zich een weg banen. Meer had Meskerem Mees niet nodig om de hoofdprijs van het tweejaarlijks talentenparcours Sound Track in 2019 te bemachtigen. Een jaar later wist de zangeres uit Merendree ook de jury van Humo’s Rock Rally te overtuigen. Samen met haar toenmalige celliste Febe Lazou streek Meskerem Mees dus al heel wat prijzen op. Tja, wat doe je anders met een strijkinstrument als de cello?
Voordat Meskerem Mees haar debuutalbum Julius voorstelt, maken we kennis met Las Lloronas. De flinke opkomst voor het voorprogramma toont dat het vrouwelijk trio uit Brussel geen onbekende meer is in muziekliefhebbend Vlaanderen. Het drietal, enkele jaren terug nog actief als straatmusici, paart akoestische muziek en slam poetry tot melancholiek. De Nederlandse vertaling van Las Lloronas is niet voor niets ‘de huilers’, dus de dames vertellen ons dat we gerust een beetje mogen huilen. Wenen doen we niet, integendeel, met een aanzet van het trio zingt het publiek zelfs fanatiek mee. “Between the Bars”, een cover van Elliott Smith, vormt een mooie afwisseling met de nummers uit het debuutalbum Soaked uit 2020. Het was een geslaagde keuze om Las Lloronas het voorprogramma te laten verzorgen.
https://www.instagram.com/p/CcY2qHooCG_/
‘I am an astronaut floating through space’, fluisterzingt Meskerem Mees door haar microfoon. En ook wij voelen ons astronaut, klaar voor onze ruimtereis door het oeuvre van Meskerem Mees. “Astronaut” is zo’n nummer waar de cello van Frederik Daelemans op perfecte momenten de overhand neemt en daardoor harmonieus tot z’n recht komt. Nummers als “Parking Lot”, “Seasons Shift” en “Don’t Ask Me (Song for Lewis)” laten vervolgens de temperatuur in de zaal serieus stijgen. En dat mag je gerust letterlijk nemen. Tijdens het optreden moeten meerdere toeschouwers de zaal verlaten, omdat ze dreigen flauw te vallen. Zowel de drukkende warmte als de zachte zang creëren een ongeziene zwoelheid in de Handelsbeurs.
Meskerem Mees brengt de zaal meermaals aan het lachen met haar bindteksten. Ze vertelt over de bekende gezichten die aanwezig zijn in de zaal, onder wie haar broer waarover het volgende nummer – zo benadrukt ze – zeker niet gaat. Aansluitend vat Meskerem op een licht onnozele manier “Man of Manners” aan met als eerste heel kenmerkende zin ‘My brother was a boy, a little schoolboy’. De volgende passages worden doorkruist door gelach uit de zaal.
Sloomheid is een van de typerende eigenschappen van Mees’ muziek. We kregen bovendien het gevoel dat de nummers nog een tikje langzamer werden opgevoerd dan op de plaat. En dat is een risico, want achter de hoek schuilt zo steeds de kans op verveling. Meskerem en Frederik trachten alle kansen te grijpen om aan de eentonigheid te ontsnappen, maar tijdens nieuwe nummers “Try You Might” en “Heaven in Hell” verliezen ze even onze aandacht.
De belangstelling neemt terug toe wanneer er net over de helft van de set beweging plaatsvindt op het podium. Cellist Frederik Daelemans verdwijnt even achter de prestigieuze rode gordijnen, zodat Meskerem een loepzuivere a capella versie van “Dandelion” kan neerzetten. Lang moeten we Frederik niet missen, want publiekslieveling “Joe” is aan de beurt. De hit over de levensgenieter kan rekenen op een machtig applaus. De sfeer komt er nu echt in met “Queen Bee” en “Blue and White” en even wanen we ons allen als die levensgenieter Joe waar Meskerem zo puur over weet te zingen.
https://www.instagram.com/p/CcY2OizoUJ3/
Een solo van de cellist en een onzekere randopmerking van de zangeres dat ze ook echt wel in staat is om niet-depressieve muziek te maken, brengen ons bij “Best Friend”. De cellist verplaatst zich tijdens dit lied even in de rol van player met de verrassende uitspraak ‘Hey, sexy lady’ aan het adres van Meskerem Mees. Die uitspraak doet ons even afdwalen naar de “Gangnam Style” uit 2013, maar gelukkig blijft Frederik mooi op zijn stoel zitten. Het einde is in zicht, want Meskerem vertelt wat onhandig hoe tof ze het deze avond wel niet vond. Na “The Writer” volgt nog “Where I’m From”. Een nummer dat in eerste instantie doet vermoeden dat het gaat over haar geboorteland Ethiopië, maar niets is minder waar. Het biedt een unieke kijk in het hoofd van de zangeres vol uiteenlopende gedachten. Net op het moment dat we haar echt leren kennen, verlaat ze samen met haar cellist het podium. Tijdens de bisronde komt ze nog terug om onder meer een prachtige cover van “Let It Be” op te voeren.
Meskerem Mees, op de planken steeds met haar blik op oneindig, begeestert het publiek met een opbouwende mix van covers, nieuw materiaal en nummers uit haar debuutalbum Julius. Jammer genoeg belemmert de hitte in de zaal een deel van de concertervaring. Een luid applaus volgt niettemin op het laatste nummer, maar in feite verlangen we op dit moment vooral naar een voortzetting van de serene stilte die het concert schepte. Eén ding is zeker: al wie aanwezig was in de Handelsbeurs, viel gisterenavond als een blok in slaap (en neemt na dat zweten misschien toch ook best een douche!).
Op 23 april staat Meskerem Mees in de AB in Brussel. Ook op 30 april zal ze te vinden zijn in Brussel, op het podium van de MIA’s, waar ze trouwens kans maakt op vier (!) awards.
Setlist
Astronaut
Parking Lot
Seasons Shift
Don’t Ask Me (Song for Lewis)
Man of Manners
Try You Might
Heaven in Hell
Dandelion
Joe
Queen Bee
Blue and White
Away The Sparrow
Best Friend
The Writer
Where I’m From
Let It Be (The Beatles cover)
(Unknown)
Facebook / Instagram / Twitter
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
