© Blackksocks
Sea Girls werd in hun begindagen een gouden toekomst voorspeld, maar de motor van de band is al een tijdje aan het stotteren. Hun debuutplaat Open Up Your Head bleef twee jaar geleden onder de verwachtingen en het lukte de band niet om hun grote doorbraak te forceren. Een herbronningsperiode drong zich op en dat leverde een aantal dagen geleden de nieuwe plaat Homesick op. Een stap vooruit durven we de plaat niet noemen, daarvoor klinkt de band erop iets te oppervlakkig. We waren dan ook zeer benieuwd of het viertal in een uitverkochte club van de Ancienne Belgique de nummers live van wat meer peper konden voorzien. En dat deden ze ook (gedeeltelijk).
Sea Girls nodigde voor hun tweede Europese clubtour een geroutineerde band uit als special guest. Dutch Criminal Record draait namelijk al sinds 2014 mee, maar het succes bleef voorlopig redelijk beperkt en kenden ze vooral in hun thuisland. Of daar in de nabije toekomst verandering in zal komen, is nog maar de vraag, want in het halfuur konden ze ons maar matig overtuigen. De nummers hadden weinig om het lijf en de zang was vaak iets te bleek om ons echt te kunnen meeslepen. Op het einde hoorden we dan toch nog een plezant nummer dat enigszins bleef hangen, maar wereldschokkend of vernieuwend was het allerminst. Echt onder de indruk waren we van Dutch Criminaliteit Record dus niet, maar het waren ten minste sympathieke gozers met het hart op de goede plaats.
https://www.instagram.com/p/Cb0uEIWjVMQ/
Met opener “Hometown” nam Sea Girls ons iets na negen meteen mee naar hun thuishaven Brixton. Het publiek had duidelijk zin in een citytrip naar het district in de Britse wereldmetropool, want de sfeer was meteen uitgelaten. Een goede start door de vier gasten op het podium, die er met “Violet” direct nog een publieksfavoriet van de eerste plaat achterna smeten. Meegezongen werd er en masse en met een ongeremde portie energie zorgde de band voor een redelijk soevereine start. De opgetogenheid van de gitarist Rory Young werkte in ieder geval bijzonder aanstekelijk en werd zelfs nog groter naargelang hij meer interactie opzocht met de fans op de eerste rij.
Het Brusselse publiek werd gisteren getrakteerd op een livepremière van “Someone’s Daughter Someone’s Son” en dat zorgde voor een verhoogde dosis serotonine bij een overenthousiaste AB Club. Dat enthousiasme was ook nodig, want de studioversie van het nummer kon ons recent maar weinig boeien en miste pit om er bovenuit te steken. Live klonk het niet verkeerd, al was het soms wel wat dunnetjes en oppervlakkig in de strofes. In datzelfde bedje waren overigens ook “Sick” en “Friends” ziek, nummers die het vooral van hun meezingbaar refrein moesten hebben.
Dode momenten waren er gisteren niet en dat was vooral te danken aan het hoge tempo dat Sea Girls aanhield. De bindteksten waren misschien iets te cliché, maar de wisselwerking tussen band en publiek was wel mooi om te zien. Tijdens “Damage Done” dook zanger Henry Camamile bijvoorbeeld even het publiek in om al springend het laatste refrein tot een goed einde te brengen. Van vermoeidheid was er geen sprake, want even later werd “Cute Guys” gebracht. Het breakup-nummer begon redelijk rustig met een akoestische gitaar en de goede stem van Henry Camamile, om even later helemaal te ontploffen. De ontlading veerde iedereen recht en was toch wel een onverwacht hoogtepunt van het optreden.
Met “Paracetamol Blues” besloten ze de reguliere set uiteindelijk met een van de minste nummers van heel de avond. Een kleine domper op de feestvreugde, al bleef de voorste rij fans zich helemaal smijten en maakte dat nog het een en het andere goed. Ook het eerste nummer van de bisronde, “Sleeping With You”, was niet meteen een muzikale hoogvlieger en miste naar onze smaak ook in de live-uitvoering wat aan originaliteit. Gelukkig veegden ze de twijfels met hun grootste hit “All I Want to Hear You Say” kort nadien helemaal van tafel en ontstond er in de zaal zelfs een aardige moshpit. Het euforiebommetje was de perfecte zet van Sea Girls en zorgde om kwart na tien nog voor een heus indiefeestje.
Sea Girls bevestigde gisteren in Brussel wat we eigenlijk al langer weten; het is een indierockband met veel potentieel maar met iets te weinig straffe nummer à la “All I Want to Hear You Say” om het tot de grote zalen te kunnen schoppen. Het gebrek aan muzikale originaliteit kon de band gisteren oplossen met hun spelplezier en een uitgelaten publiek, dat zich 75 minuten lang van haar beste kant liet zien. De stempel van beloftevolle band mogen ze na gisteren in ieder geval inruilen voor die van vermakelijke indierockband!
Sea Girls delen op zondag 21 augustus de affiche van Pukkelpop met onder meer Arctic Monkeys, Bring Me the Horizon en Glass Animals.
Setlist:
Hometown
Violet
Lonely
Someone’s Daughter Someone’s Son
Do You Really Wanna Know?
Sick
DNA
Ready For More
Closer
Friends
Lucky
Damage Done
Cute Guys
Call Me Out
Paracetamol Blues
Sleeping With You
All I Want To Hear You Say
