Freddie Gibbs wordt vaker gebanned van Instagram dan dat hij muziek maakt. Dat wil veel zeggen, want hij bracht in 2021 vier singles uit en in 2020 een album. Met drie albums die we wel kunnen plaatsen bij het beste wat gangsterrap te bieden heeft, hoort de Amerikaanse rapper zonder twijfel in de top van de hedendaagse hiphop. Dit jaar heeft hij, buiten ruzie maken met andere rappers, nog niet veel gedaan. België was het tweede land dat hij bezocht op zijn Europese ‘Space Rabbit Tour’. Het was dus vol spanning afwachten wat hij allemaal van plan was. In een bijna uitverkochte AB wist Freddie Gibbs het publiek te entertainen en op te hypen van begin tot einde.
Lord Apex had de eer om te openen. De Britse rapper liet een dikke twintig minuten op zich wachten. Uiteindelijk kwam hij toch tevoorschijn en maakte direct duidelijk aan wat we ons konden verwachten: moshpits en keiharde beats. Hij had het volk direct mee en na een viertal nummers was het de eerste keer tijd om open te gaan en op elkaar in te rammen. De joint die hij al een hele tijd vast, had mocht natuurlijk niet ontbreken op het feest. Het was verboden om te roken op het podium, maar daar trok hij zich duidelijk niet veel van aan. Na al het beuken en springen, was het tijd voor het laatste nummer. Het rustige “Spliff in the Morning” werd gespaard voor het einde. De armen gingen de lucht in van links naar rechts en Lord Apex verliet het podium onder luid applaus. Het publiek was na een meer dan geslaagd voorprogramma klaar voor Freddie Gibbs om zijn entree te maken.
Ook Freddie Gibbs kwam twintig minuten later dan gepland het podium op. Ineens is hij daar en het publiek gaat helemaal uit zijn dak. De gitaarsample van “1985” en de rappende Gibbs openen het concert. Al direct laat hij zien wie Freddie Gibbs is en valt op wat een ongelooflijk charisma deze man heeft. Na het eerste nummer volgt al meteen een begroeting. Het is natuurlijk meer dan een gewone begroeting en dat is exact wat je verwacht en wil op een optreden van de Amerikaan. Hij maakt ons duidelijk dat het geen zin heeft om beef moet hem te zoeken, dat hij drie klassiekers op zijn naam heeft staan en dat Belgische wafels best lekker zijn.
Na de kleine drie minuten lange amusante toespraak, kon het concert echt van start gaan. Met “God Is Perfect” en “Something to Rap About” bewijst Freddie dat zijn laatste album Alfredo op gelijke hoogte mag gezet worden met Piñata en Bandana en dat vindt het publiek ook, want zij gaan helemaal los. Dan is het tijd voor een eerste klassieker. “Thuggin’” start zonder beat en laat hierdoor direct zijn kwaliteiten als rapper zien. Wanneer de beat dan toch dropt, wordt iedereen gek. Freddie is helemaal in zijn element en doet zijn jasje uit en zijn pet af. Het is duidelijk dat er iets gaat gebeuren.
We worden gevraagd om een cirkel te vormen en dat betekent natuurlijk een moshpit. Het heeft lang genoeg geduurd vindt zowel het publiek als Freddie. Deze moshpit legt de basis voor wat er het komende halfuur gaat gebeuren. De Amerikaanse rapper is niet zo’n grote fan van de politie en van zijn dj Ralf. Het hele optreden lang moeten we het zinnetje ‘fuck the police’ herhalen wat zijn haat nog een beetje meer onderstreept. Ook vertelt hij dat Ralf zijn vorige concert om zeep had geholpen. Van begin tot einde zit hij zijn dj te treiteren, iets wat bij velen als arrogant zou overkomen maar bij Gibbs vooral als grappig en plezierig overkomt. De vriendschap tussen de twee zit duidelijk heel goed.
https://www.instagram.com/p/CbpGAZuFHQl/
“Crime Pays” is misschien wel het hoogtepunt van de avond. Zijn typische teksten over cocaïne en het hemels gesampelde refrein doen iedereen beseffen dat Freddie, zoals hij zelf beweert in “Flat Tummy Tea”, misschien wel echt een van de top vijf rappers nog levend is. Nieuwe nummers zoals “Gang Signs” en “Black Illuminati” bewaart hij voor het einde, althans dat dachten we. Want Gibbs keert in de bis nog eens terug met een nieuw nummer en een sneer naar mederapper Gunna, waar hij een beetje ruzie mee had in het begin van het jaar. Gunna’s nummer, waar hij Freddie Gibbs op dist, “Poochie Gown” wordt afgespeeld. Freddie vindt dit fantastisch en gaat er zelf op rappen en dansen. Ook de fans kennen natuurlijk dit nummer en worden helemaal enthousiast.
Na een dik uur vol hoogtepunten is het wel genoeg geweest en besluit meneer Gibbs om er mee te stoppen. ‘Fuck this bullshit, I’m out’. In de hedendaagse gangsterrap komt niemand in de buurt van de Amerikaanse rapper die de AB heeft doen daveren. Voor iedereen die er die avond bij was zal het wel duidelijk zijn hoe dat komt.
