Blaudzun @ Ancienne Belgique (AB Club): Hoopvolle euforie met een sprankeltje glitter

Over precies drie dagen viert Deens voormalig wielrenner Verner Blaudzun zijn 76ste verjaardag. De man heeft onder andere een Olympische medaille in zijn kast hangen en werd wereldkampioen bij de amateurs, maar dat weet natuurlijk niemand. Of ja, bijna niemand, want de Nederlandse Johannes Sigmond vernoemde zijn muzikale project naar de man. En als we het dan toch over Blaudzun hebben, dan is het bijna onmogelijk om het niet even te hebben over het belachelijke doch immens populaire programma De Buurtpolitie. Willen of niet, de makers van het VTM-programma gebruikten zijn nummer “Promises of No Man’s Land” als soundtrack, waardoor de man een dikke hit te pakken had. Toch doet dat Sigmonds werk eigenlijk vooral oneer aan, want het gelijknamige album waar dat nummer deel van uitmaakt, is bijvoorbeeld een fantastische plaat.

Ondertussen zijn we weliswaar bijna tien jaar verder en bracht de man al vijf nieuwe albums uit. Het laatste in dat rijtje, LONELY CITY EXIT WOUNDS, verscheen enkele weken geleden en bleek een soort verademing voor Blaudzuns discografie. Frisse indierocknummertjes met hier en daar een knipoog naar Arcade Fire; we zijn al voor minder afgezakt naar onze hoofdstad. De clubtour van de Nederlander hield namelijk halt in de AB Club, waar we zijn nieuwste werk aan den lijve konden ondervinden.

Nog voor Blaudzun de gezellig drukke Club betrad, was het echter eerst de beurt aan Emmy d’Arc. Het project van Ineke Tiolants kende, met slechts een handvol nummers, toch al een vliegende start. Nadat ze de afgelopen maanden al het hele land doorkruiste, was nu dus de Ancienne Belgique al voor een tweede keer aan de beurt. Een paar weken geleden speelde ze namelijk al in het voorprogramma van Amy McDonald, en daarmee valt Emmy ook wel wat te vergelijken. Omringd door een bos aan instrumenten van Blaudzun, deed de jonge zangeres het helemaal alleen met een akoestische gitaar en een looppedaaltje.

Ondanks dat Emmy dus nog niet zolang bezig is, was er van stress totaal geen sprake. Meteen werd duidelijk dat ze zich vooral kwam amuseren, waardoor er een gezellige sfeertje ontstond. Daarnaast viel ook op dat de zangeres over een uiterst krachtige stem beschikt en dat kon het binnendruppelende publiek wel smaken. We kregen weliswaar nagenoeg enkel nieuwe, onuitgebrachte nummers te horen, maar dat deerde niet. Ook al is het helemaal niet zo makkelijk om een half uur te blijven boeien met enkel akoestische nummers, Emmy d’Arc slaagde er toch in. Met een cover van Sinéad O’Connors “Troy” bewees ze dan ook dat ze de titel van veelbelovend talent helemaal waard is.

Een halfuurtje later was het dan de beurt aan Blaudzun, en zoals de podiumopstelling al deed vermoeden, was Johannes niet alleen afgezakt naar Brussel. Omringd door maar liefst zes muzikanten, waaronder zelfs een koperspeler en een accordeonist, wilde hij gisterenavond vooral zijn nieuwe plaat voorstellen. LONELY CITY EXIT WOUNDS werd namelijk nagenoeg integraal gebracht, waardoor de nummers meer dan ooit tot leven kwamen. De set werd geopend met laatste single “WIDE OPEN”, waarin trompettist Jan Dekker er al meteen voor zorgde dat het nummer effectief mooi openbloeide. Opvolger “RUNNING TO MEE THE SUNDOWN” kwam live nog grootser over, waardoor de zaal ook meteen mee was in het verhaal dat Blaudzun kwam brengen.

Op die manier werd geleidelijk aan ook duidelijk door wat een bende straffe muzikanten Sigmond zich liet omringen. De epische opbouw van “LONELY CITY EXIT WOUNDS” of het totaalplaatje van “ENDTIMES KISSING IN THE DAYTIMER”, we hadden al snel in de smiezen dat dit wel eens een van de beste muzikale avonden sinds een tijdje kon worden.

Ondanks dat het strakke tempo de sfeer er lekker inbracht, nam de band toch regelmatig de tijd om stil te staan bij wat er tegenwoordig gebeurt in de wereld. Zo werd bij “Flame On My Head” zoveel mogelijk lawaai gemaakt – tot ze ons in die regio kunnen horen – om steun te betuigen aan Oekraïne, en kregen we nog een aangrijpender verhaal te horen. Toen Blaudzun vier jaar geleden zijn tour rond _UP_ begon in precies deze zaal, overleed zijn goeie vriend en labelbaas Arnoud van der Toorn. Het deed Sigmond zichtbaar nog altijd pijn, en dus droeg hij “_hey now” op aan de man. Dat zorgde er meteen ook voor dat het tempo wat ging liggen. “SAVE ME” werd aanvankelijk enkel op akoestische gitaar gebracht, maar eenmaal de band – en zeker de trompet – inviel, kwamen we voorzichtig terug in ons euforisch sfeertje terecht.

Nadat het publiek al fluitend door “We Both Know” wandelde, bracht “CLOSER” en vooral “JETTISON” het tempo er terug in. Nogmaals viel onze mond open, want wat een straffe muzikale band is Blaudzun. Zelfs mindere nummers uit het meest recente album van de band, zoals bijvoorbeeld een “NY-RIO-BERLIN” of “DONTFUCKITUP” werden op zo’n ijzersterke manier gebracht, dat het eigenlijk gewoon hits konden zijn. Dat voelde het publiek ook, want bekend of niet, iedereen at uit Sigmonds hand. Dat zorgde er natuurlijk ook voor dat er, eenmaal er een bekend nummer de revue passeerde, een klein feestje losbarste. “Elephants” zorgde zo bijvoorbeeld voor een klappende en springende massa, waarna “REAL HERO” daar een zweempje euforie aan toevoegde.

De frontman zei tijdens die laatste nog dat ‘de avond nog maar net begonnen was’, en al snel werd duidelijk waarom. In een dubbele bisronde kregen we nog vijf nummers voorgeschoteld, met natuurlijk grote hit “Promises of No Man’s Land” als memorabele afsluiter, al moesten liedjes als “Who Took the Wheel” of zelfs “Solar” helemaal niet onderdoen. De Arcade Fire-vibes waren, zeker telkens de accordeon er aan te pas kwam, bijzonder duidelijk, waardoor de Nederlanders zich gisterenavond profileerden als een ijzersterke liveband.

Uiteindelijk speelde Blaudzun dus maar één nummer uit het grote hitalbum, maar dat was uiteindelijk niet eens zo teleurstellend als gedacht. De band kwam naar Brussel om zijn nieuwste album voor te stellen en deed dat met verve. Sterker nog, op het podium klonken de nummers nog beter dan op plaat, waardoor we bijna anderhalf uur lang met een glimlach stonden te kijken naar wat er allemaal gebeurde. Meermaals werden we op muzikaal vlak van onze sokken geblazen, dus we durven ons eigenlijk ook wel afvragen hoe het komt dat deze band niet de aandacht krijgt die ze verdient. Van ons krijgt Blaudzun namelijk alleen maar liefde, en zéker na gisterenavond.

Blaudzun komt tijdens zijn clubtour nog een keertje naar België: op 8 april in Trix te Antwerpen. Allen daarheen!

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

WIDE OPEN
RUNNING TO MEET THE SUNDOWN
LONELY CITY EXIT WOUNDS
ENDTIMES KISSING IN THE DAYTIMER
Flame On My Head
islands_
_hey now
SAVE ME
We Both Now
CLOSER
JETTISON
NY-RIO-BERLIN
DONTFUCKITUP
Between a Kiss and a Sorry Goodbye
Elephants
REAL HERO