Zwangere Guy @ Ancienne Belgique (AB): Eentje om in te kaderen

Hoeft hij nog geïntroduceerd te worden? Zwangere Guy (Papa Guy voor de lezers met daddy-issues) begon gisteren aan zijn reeks van vijf shows in de AB, het resultaat van twee jaar corona en heel wat (dubbel) uitgestelde concerten. Met Wie is Guy? brak Gorik in 2019 door en in zijn nieuwe albums lijkt hij zijn talent steeds weer te bevestigen: het zijn bommen vol creativitieit, gevarieerd en toch samenhangend. Het is dus niet onlogisch dat we met hoge verwachtingen richting de Ancienne Belgique trokken.

Zwangere Guy nodigde de Antwerpse rapper RonnyHuana uit om het voorprogramma te verzorgen. Geen verassende keuze, want hij warmde voor de afgelopen shows van STIKSTOF ook al het publiek op. Bij die shows hadden we het gevoel dat meesten RonnyHuana al kenden, maar bij het publiek gisteren was hij wat onbekender. Mede doordat hij wel héél erg stipt begon – precies om 20.00 – speelde hij het eerste kwart van zijn show voor nog geen halfvolle zaal.

Na een tijdje begon het volk toch binnen te komen en vroeg hij ons geregeld of ‘we al een beetje warm werden?’. Hij speelde zijn nieuwste tracks, “Sorry” en “Vino&Spliff”, maar sloot af met het extreem dansbare “Loes”. Als support van STIKSTOF bewees hij het al: de Antwerpenaar heeft iets waar hij op kan voortbouwen in de toekomst. Misschien mag hij binnenkort zelf eens nadenken over wie hij als support zou meenemen.

En of Guy er zin in had. Net als Ronnyhuana begon hij stipt aan zijn optreden. Ditmaal geen lange opener zoals bij STIKSTOF of de vorige shows van Zwangere Guy in de AB, maar met “Niet Voor De Views” viel hij meteen met de deur in huis. Guys enthousiasme sprong instant over op het publiek. De bal ging aan het rollen nadat hij het publiek, door zijn microfoon naar hen te richten, een paar keer liet meebrullen. Explossieve, energieke tracks als “OG’z” zorgden ervoor dat het publiek meteen naar zijn hand werd gezet.

Na enkele songs onderbrak de Brusselaar het hele gebeuren even om zijn zus en heel zijn familie te bedanken, en gaf hij toe dat de afgelopen twee jaren zeer moeillijk voor hem waren. “Beter Leven” lukte dan ook pas bij de tweede poging, omdat de emoties bij Gorik even de bovenhand namen. Vorige keer vroeg Guy volledige stilte toen hij “Gorik Pt.1” speelde, nu kwam het energiek en kordaat uit de hoek, terwijl het publiek uit volle borst meebrulde. Die stilte kwam er wel, ongevraagd weliswaar, toen hij “GRIJZE ZONE” speelde. De originele intstrumental moest plaats maken voor begeleiding op de piano. Redelijk impressionant, en het toont nog maar eens de veelzijdigheid van Gorik als artiest.

Het emotionele intermezzo was voorbij, dus was de tijd aangebroken voor wat pogo’s. ‘Open!’, brulde Guy. En braaf werd er geluisterd. De aanzet werd gegeven met “WAAROM”, en bij “DAAROM” gingen de poorten van de hel open. Nog geen tien minuten geleden pinkten we bijna een traantje weg, nu sprongen we om ter hardst tegen elkaar. Die overgang voelde niet eens abrupt, omdat “WAAROM” en “DAAROM” tekstueel bij elkaar aansluiten en ze samen hét perfecte opstapje zijn om terug wat energie de zaal in te blazen. Voor “Wie Is Guy” werd er een doek, dat sindsdien dienstdeed als decor, opgetrokken. Wat ons betreft mocht dat doek er vanaf het begin hangen, nu was het kijken naar wat flightcases en dozen vol met kabels. Het doek stelde een betonnen muur voor, met daarop wat graffiti tags.

Goriks collega’s van STIKSTOF kwamen ook even het podium op. Ze speelden “GRONDLEGGERS” en, uiteraard, “FRONTAL”. Toen het publiek een paar noten van het laatstgenoemde nummer hoorde, werd er meteen instemmend gejuicht. Van links naar rechts pogoënd schreeuwde het publiek uit volle borst de tekst mee. Op “GUTTERGANG” en “R.A.F.” kon de zaal nog eens al zijn frustraties en energie kwijt. Wie heeft er rage rooms nodig als je naar een concert van Zwangere Guy kan gaan?

Aflsuiten deed Gorik met “ZG is zo haai”, een nummer dat inmiddels ook al een bijna goddelijke status heeft. De zaal werd kleurrijk verlicht, en door middel van je meest funky dansmoves boven te halen en wat knikkend van blijdschap oogcontact te maken, kon je je excuseren voor al die ellebogen en onverwachte duwen tijdens het concert. En dan speelt hij nog eens “R.A.F.” als bisnummer. Excuses voor niets.

Gorik speelde bijna anderhalf uur lang een gevarieerde show, met nummers uit heel zijn reportoire. Daarmee slaagde hij erin om een duidelijke, goede, structuur in zijn show aan te brengen. Een show die op de juiste momenten wat gas terug nam, zodat hij dan even later terug vol op het gaspedaal kon gaan staan. Het publiek was zijn handpop, die pogode wanneer het kon, of even stil werd wanneer het moest. Gorik bevestigde zichzelf als – nog steeds – dé hiphopfiguur in Nederlandstalig België. Hij is heer en meester, samen met zijn kompanen van STIKSTOF, al staan er ook heel wat kroonprinsen klaar die we helaas weinig live kunnen zien.

Op 21, 22, 29 en 30 maart speelt Zwangere Guy nog shows in de Ancienne Belgique. Daar zijn nog kaarten voor verkrijgbaar, en wel via deze link.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!