Een album schrijven in volle lockdown, terwijl alle leden van je band zich op een andere plaats in de wereld bevinden: je moet het maar doen. Indieband The Wombats waagde zich aan de uitdaging en slaagde daar met glans in. Het vijfde album van het trio, Fix Yourself, Not the World, is dan ook een waardige opvolger van hun eerdere werk. Vele nummers op de nieuwe langspeler hebben dezelfde aanstekelijkheid als Wombats-hit “Let’s Dance to Joy Division”. Enig puntje van kritiek: ondanks het feit dat de bandleden zelf aangeven nieuwe muzikale grenzen te hebben opgezocht, ontbreekt het op het album aan experimentele uitschieters.
Doorheen de twaalf nummers die Fix Yourself, Not the World telt, blijft de band vooral trouw aan zichzelf. De herkenbare stem van frontman Matthew ‘Murph’ Murphy en het vrolijke karakter van de muziek voelen dan ook vertrouwd aan. Ze vormen een rode draad doorheen de veertig minuten luistertijd die het album biedt, samen met het thema daarvan: wie worstelt met de wereld, kan best eerst bij zichzelf te rade gaan voor verandering.
Beginnen doet The Wombats sterk met binnenkomer “Flip Me Upside Down”, een nummer dat de eigenheid van de band bewaart en er toch nieuwe toetsen aan toevoegt in het refrein in de vorm van een verrassende upbeat gitaar met rockallures. Het geheel klinkt net wat scherper dan we van de drie muzikanten gewoon zijn. Het lied mag daarmee ambassadeur van het album heten: muzikale vernieuwing komt hierin immers subtiel naar voren, maar alles blijft vrij braaf. Het nummer is daarentegen wel subliem opgebouwd: een upbeat deuntje valt langzaam stil en vervolgens barst opnieuw een feestje los. Stil blijven zitten is daarbij een hele opgave.
De meeste nummers op Fix Yourself, Not the World volgen het tempo van de opener. Eerder uitgebrachte single “Everything I Love, Is Going to Die” is daarbij de grote sterkhouder van het album. Op “Don’t Poke the Bear” weet de band evenwel te verrassen. Wat begint als een feelgood zomernummer verandert al snel in een verrassende combinatie met zware gitaren. Die zet de band ook eerder al in tijdens “Ready For the High“, dat zo een hoger rockgehalte krijgt dan het gemiddelde Wombats-lied. Iets wat we wel kunnen smaken.
Ook de songwriting blijft van onschatbare waarde op Fix Yourself, Not the World. De slimme en verrassende lyrics die ook het eerdere werk van The Wombats typeerden, keren hier terug. Zo ziet Murphy ‘de tunnel aan het eind van het licht’ en kleeft hij zelf ook nog eens aan de kauwgum die onder je schoen plakt. Het komt de nummers bovendien ten goede wanneer de frontman wat brutaliteit toelaat in de woorden die hij spreekt. “Work is Easy, Life is Hard” is een sneer naar al wie meningen spuit en/of censureert, maar blijft daarin weg van het belerende dankzij rake en creatieve bewoordingen.
In het geval van “Method to the Madness” geeft het taalgebruik van Murphy zelfs zijn gedachtegang weer. Het tragere nummer, gebaseerd op een reis naar Barcelona, klinkt aanvankelijk erg jazzy terwijl de zanger orde probeert te scheppen in de chaos om hem heen. Het nummer slaat echter plots om wanneer hij alles loslaat en er maar liefst twaalf keer op los vloekt. Het maakt “Method to the Madness” meteen tot een van de beste nummers op de plaat.
Ook eindigen doet The Wombats in stijl. “Fix Yourself, Then the World” – let op de kleine variatie van de songtitel ten opzichte van die van het album – is de enige plaats op de langspeler waar de band voluit en overtuigend experimenteert. Het nummer leidt de plaat op spectaculaire wijze uit door aanzwellende muziek en een stem die, ondanks tegenpruttelen, langzaam wordt opgeslokt door en verdrinkt in de instrumentatie. Dat lef om af te wijken van de norm missen we iets te veel op de rest van het album.
Fix Yourself, Not the World wordt door The Wombats zelf voorgesteld als muzikaal experiment. In werkelijkheid voegt de band slechts subtiel enkele ingrediënten toe aan hun gekende recept. Ze vernieuwt echter genoeg om niet van formulemuziek beschuldigd te worden en laat – zij het iets te voorzichtig – horen dat de inspiratie nog lang niet op is. Zeker is dat ook de vijfde plaat van de band live een feestje teweeg zal brengen. De eigenheid die The Wombats wist te bewaren, is er namelijk vooral een die leidt tot zingen over een existentiële crisis terwijl je je rot amuseert.
The Wombats houdt met een All The Hits-tour halt in De Roma (Antwerpen) op 16 mei 2022.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
