InstagramLiveRecensies

Sound Track: Finale Brussel @ Ancienne Belgique

©CPU – Chris Stessens

Alle hoofdstedelijke marktpleintjes krijsen tegenwoordig kerst. Alsnog blijven we niet buiten, maar begeven we ons binnen, lekker knus en klaar voor melodieën in de grote zaal van de Ancienne Belgique. Vanavond vindt hier namelijk de Brusselse finale van Sound Track plaats. Tijdens de vele voorrondes werd er hard gepeinsd, degelijk gedelibereerd en uiteindelijk ook tot een conclusie gekomen: zes bands mogen zichzelf komen voorstellen in die aloude Belgische zaal. En die bands, dat zijn respectievelijk ADJA, KAU trio., Ysmé, Indigo Mango, Mek‘dr‘dr en ONHA. Ze worden aangekondigd door een trouwe MC, die heel de avond afwisselt tussen het Engels, Nederlands en Frans. Zij siert vanavond samen met deze artiesten onze mooie hoofdstad! Veel om naar uit te kijken dus!

ADJA

©CPU – Chris Stessens

Allereerst siert de menigte van ADJA het podium. Menigte, want de band bestaat uit niet minder dan tien leden. Natuurlijk de alma mater en soulvolle zangeres Adja zelf, waarnaast ook een trompettist, gitarist, contrabassist, drummer en vier backing vocalisten zich vervoegen. Het grote ensemble klinkt alvast heel erg warm, en sinds we geen chocomelk wisten te bemachtigen bij een van die kerststalletjes, is dat een groot pluspunt. Elk bandlid danst (of wiebelt) charmant mee op de aanstekelijke nummers die schipperen tussen soul, hiphop en jazz.  Had het niet aan de regels gelegen, stond hier zeker en vast een trouwe groep muziekliefhebbers mee te dansen. De nummers zijn nog niet volledig uitgepuurd en in de details kan nog een beetje gesleuteld worden, maar al bij al is ADJA klaar voor het publiek, en het publiek voor hen. Met een staande ovatie worden ze, na hun strak geplande, twintig minuten durende set, het podium af gejubeld. Goed begonnen, dus!

KAU trio.

©CPU – Chris Stessens

Na deze staande ovatie krijgen we andere koe(k) voorgeschoteld. Dat in de vorm van een vierkoppig trio. Het originele (driekoppige) trio, dat ontzettend veel van koeien houdt, maakt muziek met een dikke STUFF.-stempel op. De nummers zijn gevuld met jazzy drums, diepe bassen en interessante synthgeluidjes. De ritmesectie blijft alsmaar gaan in hevige jams die ondergedompeld worden in een dweilende dynamiek. Het is echter hun genodigde gast, de saxofonist die vandaag eigenlijk gewoon het vierde lid is, die de band kleur geeft. We twijfelen of het drietal staande zou blijven zonder zijn blazersuitspattingen. Dankzij hem en het energieke spel worden we toch meegesleurd in de razende jazz.

Ysmé

©CPU – Chris Stessens

Een gifgroene bom rolt – of springt? Kaatst? Schiet? – het podium op: hier is Ysmé, en je zal het geweten hebben! De rapster huppelt over het strijdtoneel, grijnzend, tierend en verre van met een enigszins echt aanstekelijke flow rappend. Het is moeilijk te volgen wat de dame zegt, en als we al eens weten te verstaan wat ze zingt, snappen we eigenlijk niet heel erg goed wat er met de teksten wordt bedoeld. Toch bewonderen we haar voor haar onuitputtelijke energie: zelfs wanneer het publiek maar wat sappig zit te wortelschieten, blijft ze ongeremd verdergaan, iets wat elke artiest en zo ook Ysmé enorm siert.

Indigo Mango

©CPU – Chris Stessens

Vol ambitie voor een professionele aanpak en een breed publiek stormt Indigo Mango de grote zaal binnen, onder begeleiding van een juichende menigte. Klaarblijkelijk zijn er vele fans aanwezig voor het toegankelijke geluid van de Brusselse popband, gezien alles wordt meegezongen en het publiek wild tekeer gaat. De band speelt enorm strak en gestroomlijnd, maar klinkt verder niet bijster origineel. De drummer/zanger heeft de stem (en het uiterlijk) van Tom Walker, wat funky gitaarakkoordjes en veel percussie worden toegevoegd en voilà, een nieuwe hit is geboren. De nummers worden gespeeld met veel overtuiging, alles klinkt piepfijn, maar de waarom blijft voor ons een beetje uit.

Mek’dr’dr 

©CPU – Chris Stessens

Met Mek’dr’dr zijn we een moeilijk te typen naam rijker. Het duo – dat zonder twijfel een achtergrond heeft in theater of cabaret – vindt inspiratie bij de postpunk van de jaren zeventig. Het genre ligt hen op een manier wel, maar het voelt hier te veel als een act, als een nadoen van iets wat eigenlijk moet worden gemeend. De ‘dagelijkse voorwerpen’-percussie, die bovenop de drumcomputer ligt, is een beetje gimmicky. Entertainend zijn ze wel: de tot in de puntjes uitgeschreven en door en door ingeoefende bindteksten en liedjesteksten zijn de grappigste van de avond. Dit geeft ons des te meer het gevoel dat deze klank, hun plezier en hun humor kan werken in een zaalshow, maar niet zozeer als een alleenstaand muziekproject.

ONHA

©CPU – Chris Stessens

Afsluiten mag de uit Luik afkomstige, maar ondertussen rasechte ket, ONHA. Zijn muzikale roots ligt dan ook ergens in de Franstalige hiphopscene die onze hoofdstad rijk is. Maar wat een kerel! Met een heerlijk charisma, een goede flow en een immer bewegend showgehalte danst hij het podium af alsof het niets is. Bovendien geeft hij voldoende ademruimte aan de twee muzikanten die samen met hem een ware band vormen. Zo speelt een van zijn producers gitaar, bas, piano, backing vocals en tijdens het slotnummer een pak slaag aan zijn hi-hat. Hoewel het zonder restricties waarschijnlijk in een moshpit had uitgemond, kunnen we ons geen beter einde van de avond voorstellen.

Sound Rank

Na deze line-up volgt natuurlijk ook een prijsuitdeling. Daar moest de jury even over peinzen, maar bij ons was het alvast duidelijk. Met een sterke eerste en tweede plaats in de Dansende Beren Soundrank gaan ONHA en ADJA aan de haal, met KAU trio. op een mooie derde plaats.

3. KAU trio.
2. ONHA
1. ADJA

De jury besliste echter anders, met evenzeer ADJA (die ook met de Lotto publieksprijs aan de haal gingen,) maar daarnaast Indigo Mango en Ysmé als winnaars van de avond. De drie winnende acts krijgen voor de komende maanden een parcours uitgestippeld met coachingsessies en podiumkansen. De winnaars van de andere provincies ontdek je hier.

87 posts

About author
Streep™
Articles
Related posts
InstagramLiveRecensies

Mass Hysteria @ Ancienne Belgique (AB): Chaos in de orde

Sinds Graspop Metal Meeting en Hellfest jaarlijks hetzelfde weekend in juni plaatsvinden, bestuderen metalfans nauwlettend beide line-ups. Het concept van de ‘logoband’…
InstagramLiveRecensies

Barry Can't Swim @ Ancienne Belgique (AB Club): Al kan hij wel vliegen

Vorig jaar bracht muzikant Barry Can’t Swim zijn debuutalbum When Will We Land uit. Hij zocht er de randjes van het housespectrum…
LiveRecensies

SLIFT @ Ancienne Belgique (AB Box): Intergalactisch stokbrood

Het aantal muzikanten dat je uit Toulouse kunt opsommen, blijft als Belg en zeker als Vlaming eerder beperkt. Toch is er een…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.