Maak kennis met de finalisten van Sound Track Vlaams-Brabant!

Na wekenlang beraad en verschillende voorrondes in Brussel en alle provincies ten Noorden van de taalgrens, kon de jury de moed opbrengen om het aantal kandidaten die strijden om de titel van Sound Track 2021 te reduceren van 136 naar 45. De finalisten zijn met andere woorden gekend bij de jury, maar klinken bij het grote publiek misschien nog wat wazig in de oren. Om ervoor te zorgen dat iedereen die op 18 en 19 december afzakt naar een provinciale finale weet wie er precies op het podium staat, hebben wij alle bands op het matje geroepen met dezelfde zes vragen. Op die manier kan je elke finalist dus wat beter leren kennen, en misschien nog belangrijker, weten wat er je te wachten staat op het podium.

Op zaterdag 18 december vindt de Vlaams-Brabantse finale plaats in Het Depot te Leuven, met op het podium (in alfabetische volgorde) Ão, Dypsa, First Floor, MAVEE, Neptune-Bloom, Nona Problemo! en The Pink Lemons. Stuk voor stuk sterke kandidaten, die aan het einde van de avond zich mogelijks mogen kronen tot Sound Track van 2021.

De link naar het Facebook-evenement vind je hier.

Ão

1. Hoe is het allemaal begonnen?
Brenda en Siebe zaten samen op LUCA School of Arts. Brenda studeerde drama, Siebe deed muziek. Voor dat er ooit zelfs sprake was van Ão, waren ze eerst al lang vriendjes/KBR-enthousiastelingen. In de zomer van 2019 zou Siebe normaal een voorprogramma spelen van Hhekla (band van Jolan, die er later nog zou bijkomen) maar had even geen zin om solo te spelen. Hij was helemaal in de ban van Braziliaanse muziek en herinnerde zich een voorstelling waarin Brenda zong, en was op slag verkocht aan haar stem. Ze sprak dan ook nog eens Portugees door haar Mozambikaanse roots, dubbel win dus.
Dat concert was ineens ook Brenda’s eerste concert, de match zat meteen goed. Sindsdien is het uit de hand gelopen en zijn ze nooit gestopt met samen spelen. Na eerst met twee (en soms een gastmuzikant) samen te spelen, en de ep te schrijven en op te nemen, is Jolan er bijgekomen voor de livesets met zijn elektronica, cassettes, glasbak en gitaar. Deze zomer kwam Bert mee op z’n trommels, cimbalen, udu, koekendoos en andere rommel slaan.

2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Altijd een moeilijke vraag, maar zo compact mogelijk beantwoord: onze muziek is een mix van Zuiderse traditionele klanken, ritmes en saudade met een poppy-ambient dimensie van elektronische effecten en beats.

3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
We raken geïnspireerd door elkaar. Door elkaar de vrijheid te geven, kunnen we met elkaars creatie/intuïtie aan de slag en komen we tot iets wat buiten onze eigen grenzen ligt.

4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
Samen in ons repetitiekot in Het Depot vertoeven. Daar improviseren, experimenteren, discussiëren, spelen, vechten, koken, dansen, lollen, schrijven etc.. Momenteel zijn we ons volop aan het smijten op nieuwe muziek, misschien dat er tijdens de finale hier en daar wat verse songs bijzitten.

5. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
Adja Fassa. Net als mij (Brenda Corijn) studeert ze Drama aan LUCA School of Arts. Ik zag onlangs haar bachelorproef, doordrenkt van haar muziek, en was compleet betoverd. Ze is een prachtige sterke vrouw, die perfect lijkt te weten wat ze wil en nodig heeft, bewonderenswaardig, vind ik. Ik voel me soms verdwaald in dit wereldje en heb gelukkig de andere bandleden om me tussen te nestelen.

Dypsa

1. Hoe is het allemaal begonnen?
Mijn vroegste herinnering is The Marshall Matters Album, dat mijn grote broer op repeat beluisterde toen deze uitkwam. Sindsdien ben ik een enorme hiphopfan. Rond 2012 coverde ik liedjes van bijvoorbeeld Orelsan, of de verse van Busta Rhymes op “Look At Me Now” om te lachen met mijn vrienden, maar langzaam kreeg ik de drang om mijn eigen liedjes te schrijven.

2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Mijn muziek is een hybride die zich ergens tussen hiphop, house en alternative bevindt. Ik probeer een simpele energieke sound te creëren die gewoon leuk is om te beluisteren.

3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Het kan van overal komen. Soms hoor ik of zie ik iets op straat dat me aan iets anders doet denken, maar in het algemeen laat ik me door de vibe van de beat meeslepen tot het beschrijven van een muzikaal landschap. Hoe meer ik schrijf, hoe dieper ik in mijn onbewustzijn probeer te graven om een duidelijker beeld te krijgen van mezelf en de wereld rondom me.

4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
Een beetje sport, goed eten, repetities en articulatieoefeningen.

5. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
Ik zou zeggen The Pink Lemons, omdat ze echt super goed waren in JH Sojo. Top vibe en mega technisch. Ik heb de kans niet gehad om de andere bands te zien, maar ik heb het gevoel dat het een moeilijke wedstrijd zal zijn.

6. Wat zijn de toekomstplannen?
Ik heb ondertussen al een tiental liedjes die ik kan opnemen, dus hopelijk kan ik tegen volgend jaar mijn nieuwe project uitbrengen. Momenteel is mijn prioriteit de finale van Sound Track winnen.

First Floor

1. Hoe is het allemaal begonnen?
Onze drummer en onze zanger zijn al van kinds af aan bevriend. Al een decennium lang spelen zij samen onder de naam Mistake. Vier jaar geleden gingen ze op zoek naar versterking voor de band en zo kwamen ze bij Joachim en Bolle terecht. Daaruit is niet alleen een voller muzikaal geluid gebloeid, maar ook vriendschap.

2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Er wordt wel eens gezegd dat we Britpop spelen. Zelf hebben we niet echt een idee van wat ons genre precies is. Neem The Kooks, maar ruiger.

3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Eerlijk? Vooral meisjes! Buiten “Lisa” zijn bijna al onze nummers autobiografisch en vaker dan niet gaan ze over liefdesproblemen.

4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
Niet echt anders dan voor een ander optreden. Alleen hechten we hier net iets meer belang aan en zorgen we ervoor dat we onze nummers klakkeloos van buiten kennen. Zo kunnen we ons op het podium vooral focussen op ons enthousiasme. Ons gewoonweg volledig smijten!

5. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
Ik denk dat Nona Problemo! qua geluid het meest overeenkomt met het onze. We hebben alle bands even opgezocht en we zijn toch het langst naar hen blijven luisteren, omdat we hun muziek gewoonweg goed vinden. “Hyperbipolarity Makes You Hug The Trees” is een zeer dikke schijf die ons wel de nodige schrik geeft om het tegen hun op te nemen 18 december.

6. Wat zijn de toekomstplannen?
Hopelijk Sound Track Winnen! Daarnaast gaan we binnenkort nog eens de studio induiken om onze nieuwe nummers op te nemen zodat deze eindelijk online gezet kunnen worden. Deze zullen we dan ook nog even doormailen naar Colin Furze zodat hij hopelijk nog eens een nummertje van ons gebruikt in een van zijn video’s.

MAVEE

1. Hoe is het allemaal begonnen?
Hoe cliché het ook kan klinken, danste en zong ik al van sinds ik klein was. Ik bereidde dan kleine showtjes voor met mijn zus en zo konden we elke dag wel door gaan. Ik ben altijd blijven zingen en heb dat altijd super graag gedaan, maar ik gooide het nooit ‘out there’. Ik was niet het type dat bij vrienden of familie begon te zingen. Ik was eerder diegene die op de achtergrond toekeek naar hoe anderen dat wel deden, want ik was eigenlijk heel verlegen en onzeker. Het was pas toen ik, geloof ik, in het derde middelbaar zat dat ik voor het eerst een zangvideo had gedeeld op Instagram onder lichte dwang van mijn zus. Ik wilde de vijftien seconde lang durende video eigenlijk op mijn verhaal plaatsten, zodat die na 24u weg zou zijn, maar mijn zus beval me toen om het echt te posten, of zij zou het doen in mijn plaats. Ik heb toen superveel reacties gekregen, die allemaal positief waren, en sindsdien ben ik dat vaker beginnen doen. Daarna ben ik begonnen met covers te plaatsen op Soundcloud en uiteindelijk heb ik mijn eerste lied gemaakt met mijn gitaar en ook die op Soundcloud gedeeld met weeral veel positieve reacties en zo ben ik verdergegaan.

2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Ik zou eigenlijk niet weten hoe ik mijn sound moet omschrijven. Ik denk dat ik zeker wel in de r&b-vibe zit, maar ik hou mij niet graag vast aan een bepaald iets om muziek te maken. Ik doe meestal gewoon whatever I feel like in the moment.

3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Het dagelijkse leven sowieso. Ik kan schrijven over mijn eigen leven en dat doe ik ook, maar meestal wel met een verhaal daarrond. Mijn persoonlijke situaties inspireren mij om over te schrijven, maar ik ga nooit letterlijk mijn verhaal vertellen in liedjes. Ik denk dat ik nog niet op dat level zit om mezelf echt zo bloot te leggen. Wat ik dus meestal doe is een situatie nemen en daarrond een verhaal schrijven dat dus deels fictie is, maar waarin ik mezelf kan vinden en waarvan ik ook weet dat vele andere mensen dat kunnen, of dat hoop ik toch. Uiteindelijk weet ik zelf wel wat er achter mijn lied zit en dat is voor mij voorlopig het belangrijkste.

4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
Ik vind het eigenlijk heel moeilijk om mij voor te bereiden op de finale. Ik oefen mijn liedjes in mijn kamer en dat is zowat het enige dat ik kan doen of dat ik weet dat ik kan doen. Ik heb ook totaal geen ervaring in live optreden, dus dat maakt alles altijd extra spannend.

5. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
Ik zie ze allemaal als grote concurrenten, puur om het feit dat de meesten volgens mij de muziek ook live spelen en ik heb tijdens de voorronde ontdekt dat zo een hele liveband echt wel veel doet. Dat maakt alles zoveel machtiger en dan komt het echt binnen. Dat is iets dat ik dus niet heb. Los daarvan vind ik Ão wel nice, omdat ze zo’n speciaal stemgeluid heeft, en Dypsa. Van wat ik heb gezien op de stories, brengt ze enorm veel sfeer, wat ik geweldig vind.

6. Wat zijn de toekomstplannen?
Hopelijk is de eerste stap een van de winnaars van Sound Track zijn. Ik denk dat dat al een mooi begin zou zijn om te zien waar ik verder nog kan geraken. Momenteel studeer ik nog, maar ik zou niets liever doen dan gewoon met muziek bezig te kunnen zijn. Ik heb nog geen plan uitgestippeld, maar mijn eerste stap was meedoen aan Sound Track en so far so good, dus we zien wel wat nog zal gebeuren.

Neptune-Bloom

1. Hoe is het allemaal begonnen?
Ons verhaal start eigenlijk helemaal online. Toen ik (Rueben) zestien jaar was, was ik heel veel met muziek bezig, maar ik vond geen mensen bij mij op school die dezelfde muzieksmaak hadden als ik. Gelukkig, door deze moderne maatschappij, waren er ook andere alternatieven om muzikanten te zoeken. Dus ben ik naar de site van VI.BE gegaan en heb ik op het platform ‘mzkt zkt mzkt’ een zoekertje geplaatst. Tegen het midden van de zomer kreeg ik een berichtje van onze zangeres Lili. Het berichtje sprak me meteen aan en ik heb snel haar muziek opgezocht. Daarna hebben we eigenlijk een dik half jaar gewoon muziek gemaakt en doorgestuurd naar elkaar. We zaten toen ook middenin de coronaperiode, dus het kon ook niet echt anders. We belden via FaceTime en stuurden onze ideeën door. In deze periode hebben we toch al enkele nummers gemaakt.
Uiteindelijk mochten we terug repeteren. Rond die tijd hadden we ook ons eerste concert vastgelegd in de zomer, exact een jaar nadat Lili mij heeft gecontacteerd, maar we hadden nog steeds geen drummer. Toen heb ik een bericht gestuurd naar een goede vriend van mij, Kai. Hij was op school een van de mensen die dezelfde muzieksmaak had als ik en iemand waar ik ook goed mee kon opschieten. We hadden op school ook ons eigen groepje, waarmee we in de middag repeteerden. Het klikte dan ook meteen met Lili. Uiteindelijk hebben we ons ingeschreven voor Sound Track want ja, wat heb je te verliezen? En nu staan we hier, in de finale, want we echt nooit hadden gedacht.

2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Goh, dat is natuurlijk een van de moeilijkste vragen voor een artiest. We hebben ook nog niet zo heel veel nummers en de nummers die er zijn, verschillen qua stijl ook heel hard van elkaar. Ik denk dat we zeker een soort dreampop/ lo-fi-sound hebben, wat je ook zeker in veel nummers zal herkennen. Langs de andere kant klinkt het soms ook wel wat meer als psychedelische rock. We denken dat de algemene term van onze sound wel te omschrijven valt met ‘experimentele indierock’.

3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Rueben: Er is zeker niet een bepaald ding dat mij inspireert of helpt bij het schrijven van nummers. Ik begin heel dikwijls gewoon een beetje te spelen op mijn gitaar, en als ik denk dat het goed klinkt, schrijf ik het op. Ik zal nooit achter mijn computer of gitaar zitten en zeggen: ‘Nu ga ik eens een nummer schrijven.’ Wat we ook wel vaak doen, is dat Lili een ideetje doorstuurt en ik vanuit haar idee verder probeer te werken, en zo dat idee weer terug doorstuur. Daarna gaat Lili hier weer op verder en uiteindelijk hebben we een nummer geschreven.
Lili: Dat hangt er bij mij echt van af. Soms kan ik gewoon heel veel zin hebben om een nummer te schrijven, maar lukt het gewoonweg niet. Op zulke momenten moet je het gewoon even laten liggen en iets anders doen. Op andere momenten is de inspiratie er opeens. Dat kan gewoon out of nowhere komen. Of wanneer ik iets meemaak, een wandeling maak… Op zulke momenten kan ik een hele avond voor mijn laptop zitten en een heel nummer afmaken. Dit vind ik altijd een heel fijn gevoel.

4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
We repeteren regelmatig: herhalen, herhalen, herhalen. Wat we ook zeker heel belangrijk vinden, is de band met onze groep. Het samenhorigheidsgevoel laat onze muziek samenkomen, zodat alles echt in elkaar past.

5. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
Rueben: Voor mij persoonlijk is dat The Pink Lemons. Ik ken ze zelf al heel lang en ik volg ze ook al een tijdje. Ik luister hun nummers vaak. Toen ik zag dat ze in de regio Vlaams-Brabant waren ingeschreven, wist ik al zeker dat ze in de finale zouden staan. Daarnaast heb ik ook Ão leren kennen, waar ik nu ook fan van ben.
Lili: Ik vind dat alle finalisten echt wel iets hebben, maar van The Pink Lemons was ik wel echt verbaasd. En Ão vind ik toch ook mooi.

6. Wat zijn de toekomstplannen?
Gewoon muziek maken, dat is het belangrijkste. Stel, we winnen niet, dan gaat dat ons zeker niet demotiveren om nieuwe muziek te maken. Muziek maken doen we het liefst en we zullen er alles aan doen om dat te blijven doen, ook al spelen we niet in grote zalen.

Nona Problemo!

1. Hoe is het allemaal begonnen?
Oef! Is het allemaal wel ooit écht begonnen? Ikzelf (Jenske) ben in de vooravond van 1 april op de matten gerold door onze frontman, Sigi. We kenden elkaar al een paar jaar vanuit de muziekscene in Leuven en Lummen. Ik heb nog met zijn broer Boris in een band gespeeld (Wow Koala)! Die aprildag zat ik na een dag vol doldwaze grappen rustig wat chips met ketchupsmaak te vreten (overigens de beste chipssmaak!). Plotseling kreeg ik een berichtje toegestuurd van de heer Sigfried. Er stond geschreven: ‘Jenske, is er bij u enigszins animo om een nieuw muziekprojectje te joinen?’ Dat prachtig voorstel heb ik onmiddellijk digitaal getekend voor het leven, en ik was blijkbaar niet de enige. Siegfried voegde er nog de volgende profetische woorden aan toe: ‘Tijs is al afgepolst en in op drums, Nona van filosofie wil nog wel gitaren, zelf dacht ik misschien zang en Korg/synth noise dingen, en ik zie u al helemaal op basgitaar!’. Ietsje later zijn we gaan zolderrepeteren in Genenbos, en de rest is kleine muziekgeschiedenis!

2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Zoute stokjes in choco dippen en gewoon nagenieten van het koekje; in de winter het gras afrijden en te lang in de zon kijken; als zoete taart op een koude zondag; Het gesis van frietjes die in het vet worden gedipt, hmmm. Typisch Belgisch?! Of ja, klinken we niet eerder als pompelmoes, de moes van pompels? Onze kinderen van de digitale wereld gebruiken dure woorden, zoals lofi, psychedelische garage, postpunk, slackerpop en poëzie poubelle. Zelf ben ik geneigd de stijl van onze sound te associëren met disco, new wave en wat experimentele potpourri. Ik geniet vooral van de simpele terugkerende (computer)drums en rakkende baslijntjes, omfloerst door kleurige gitaartjes of synths en existentiële geschillen in de bovenkamer. Dat alles doet ook wel aanvoelen als krautrock, alternatieve indie en indietronics. Het meest vernieuwende en typerende van onze sound zit misschien wel in het gebruik van de elektronica. Die doet me
vaak wat aan van Franse grootheden in de elektronische muziek, zoals Flavien Berger, La Femme of Agar Agar. Een andere grote invloed zijn DIIV- achtige toestanden. Om te wennen aan het vertier van ons gevieren zijn we eigenlijk begonnen met het spelen van een cover van hen, namelijk “Druun” van het album Oshin (2012).

3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
Onze frontman Sigmund componeert momenteel de meeste demo’s van Nona Problemo! grotendeels in zijn vrije tijd. Dat is ongelooflijk straffe kunst! Hij brengt ons eigen universumpje tot stand. Je hoort er een kleurrijke versplintering van herkenbare onderwerpen zoals cornflakes eten met katten, het universum doorreizen in duikboten en rommelen op je kamer tussen de sigaretten, boeken en games. Die onderwerpen maken deel uit van een groter verhaal, een ecologisch ‘sprookje’ dat speelt op de grenzen van onze nogal dystopische wereld.
Onze sound van morgen put inspiratie uit de kritische levenswijzen van jonge mensen zoals ons in een 21ste eeuwse, postmoderne, kapitalistische en hoogtechnologische samenleving. Je kan het vergelijken met het dystopische, bijna schizofrene beeld van de samenleving door Kae Tempest in “Europe is Lost”, gaande over het onstabiele leven in een grootstad zoals Londen. In onze muziek hoor je daardoor ons tijdverdrijf met MarioKart, Yu-Gi-Oh en Star Wars in combinatie met lange nachten (op de camping van Dour), betekenisloos diepvrieserwten aanstaren en politiek-filosofische conversaties met Greta Thunberg!

4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
We gaan keihard! We lezen momenteel veel filosofie van Kant en proberen op tijd te gaan slapen! Want, dat doen we dus niet genoeg. En op tijd opstaan ook natuurlijk! Dat is ook niet gemakkelijk hoor! Over Kant is geweten dat hij elke dag vroeg opstond, een vast wandelingetje deed, en altijd vroeg ging slapen. Na zijn middageten ging hij steeds langs dezelfde weg op hetzelfde tijdstip, en nooit ver van huis. Hij was zo punctueel dat hij deze wandeling slechts één dag in zijn latere leven zou overgeslagen hebben. Hij had het nieuwe werk ‘Emile’ van Rousseau gekregen en kon dit werk niet meer wegleggen.
Zulke discipline is volgens ons het ultieme recept voor de heilige graal, in dit geval een laureaat in handen nemen als winnaars van Sound Track. Ondertussen hebben we hiervoor een existential life coach in huis gehaald! Halfgod drummer Brian Pittoors (van Melting Mallows, winnaar vorige editie) ondersteunt ons met zijn studio en knowhow, zodat we vlotjes en in beste omstandigheden kunnen leven én repeteren. Hij is peptalker van dienst en helpt ons bij allerlei praktische zaken en detailwerk. Ik denk dat we ons geen betere life coach kunnen wensen!
Daarnaast hebben we natuurlijk eens met onze petten naar de planning gegooid en hebben we de komende maand een tiental extra repetities in het vooruitzicht om Het Depot helemaal binnenstebuiten te plooien. Als je daarover begint na te denken: veertig uren samen musiceren voor een setje van twintig minuten! En dat zijn de uren dat je alleen oefent nog niet meegeteld. We richten ons zo volledig mogelijk op de kwalitatieve aspecten van onze songs. Tot slot werken we ook aan een hoop nieuwe songs, waar we graag mee zullen uitpakken in de finale!

5. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
We denken natuurlijk dat elke andere artiest wel iets interessants heeft. In de selectie van Vlaams-Brabant valt het moeilijk te zeggen, maar we vinden Ão, Neptune-Bloom en The Pink Lemons wel interessante bands! In de voorronde heeft Ão de avond zeer mooi geopend. Hun invloeden van indiepop, latin en wereldmuziek zijn erg betoverend. Het samenspel van gitaar en vocals erg verzachtend. Daarmee is hun sound diametraal tegenovergesteld aan die van ons. We denken om die reden goede complementaire winnaars te kunnen worden!
De sound van Neptune-Bloom doet meer aan onze eigen sound denken. Er zijn veel parallellen te trekken. Hun sound doet meer indie aan, maar heeft zeker ook new wave-achtige elementen. Je hoort de elementen van hun tijd. Hun nummer “Weirdo” doet denken aan ons nummer “Equally Weird”. Wat erg goed zit, zijn de subtiele psychedelische invloeden. Het geeft het geheel een lofi-dromerige en kwetsbare sfeer. Wat daarbij soms mist, zijn iets krachtigere of meer energieke passages. Dat gemis ontbreekt bijvoorbeeld niet bij The Pink Lemons, ook finalisten van Vlaams-Brabant. Zij lijken me potentiële winnaars van Sound Track door hun mix van indie met funk en jazzy noise, wat voor een meer volwassen en experimentele sound zorgt. We zijn alvast erg benieuwd naar hoe beide bands hun songs live weten te brengen!
Bands uit andere provincies die zeker het vermelden waard zijn: Kau Trio., Cesar Quin, Mek dr’ dr’, Oshaka Riot en EigenZweetStinkt. Ook een unieke shoutout naar Yacid, vrouw van de match als het op vlak van virtual cyborg wave aankomt. We begrijpen er weliswaar (nog) niet echt veel van, maar gaan uit op onderzoek! We beamen alvast dat deze artiest ver vooruit is op haar tijd en willen wel eens weten wat die dame uit de cyberspace allemaal zal losmaken in onze (digitale) zielen!

6. Wat zijn de toekomstplannen?
Een weekendje naar Centerparcs, opdat we ook aan een beetje teambuilding doen. Voor mij is Bobbejaanland ook wel eens een optie. Het zal zeker een van de twee zijn. Daarnaast zijn we van plan in het voorjaar van 2022 onze eerste ep te releasen. De opnames daarvan zijn nu ongeveer voor de helft voltooid. In de komende tijd werken we aan een videoclip of twee en duiken we nog even in de studio om de laatste songs op te nemen en af te werken. Indien onze begroting op orde geraakt en/of indien we massaal veel poen weten te pakken in navolging van de overwinning van Sound Track, zullen we onze trouwe fans uiteraard ook trakteren op wat merchandise, zoals asbakken, pyjama’s en badkamertegeltjes! Als dat niet werkt, kunnen we nog steeds terugvallen op onze legendarische wafelenbak en spaghetti-avond!!

The Pink Lemons 

1. Hoe is het allemaal begonnen?
Jessica en Neil leerden elkaar kennen op wat lokale evenementjes in de buurt van Zoutleeuw (ergens in 2017). Joannes kwam erbij toen we een videoclip wilden opnemen voor een cover van “Floating” (Marlin’s Dreaming), maar voordat hij drummer werd, was hij eigenlijk eerst cameraman. Daarna zijn we zelf wat beginnen te schrijven en hadden nog een bassist nodig. Siel zat bij ons op de muziekschool in Sint-Truiden en er was meteen een klik. Na onze tweede ep is Jef (broer van Siel) erbij gekomen, om de vele extra gitaren op de ep ook live te spelen. Voilà, dat is het zo’n beetje.

2. Hoe zou je je eigen sound omschrijven?
Heel eclectisch, best hard, maar met veel ruimte voor dynamiek.

3. Wat kan je inspireren tot het schrijven van nummers?
We inspireren vooral elkaar, zowel tekstueel als muzikaal. Door wat we doen los van de muziek, maar ook door samen te jammen.

4. Hoe bereid je je voor op de Sound Track finales?
Repetities, maar vooral ook door het leuk te hebben met elkaar en ons te amuseren.

5. Los van het feit dat er meerdere Sound Track winnaars zijn: wie zie je waarom als grootste concurrent in de finalerondes?
We zijn daar niet zo echt mee bezig, we gaan gewoon alles van onszelf geven en het beste hopen. We onderschatten niemand. Iedereen die hier staat heeft dat plekje verdiend.

6. Wat zijn de toekomstplannen?
Rustig nummers schrijven en die laten rijpen voor een debuutplaat. Ook terug meer live spelen, want de coronacrisis heeft dat wat teruggeschroefd.