AlbumsRecensies

Gabriels – Bloodline (★★★★): Muzikaal meesterschap

Gabriels, de gospel/soulgroep uit Los Angeles, staat al even op de radar van menig muziekliefhebber. Het trio dook vorig jaar op in de muziekscene met de ep Love and Hate in a Different Time, met daarop onder andere de gelijknamige dansbare single die een undergroundhitje werd. Nu, bijna exact een jaar na het verschijnen van hun eerste ep, is daar de tweede ep van de band: Bloodline. Het muzikaal project is een samenwerking tussen zanger Jacob Lusk, Ari Balouzian en Ryan Hope. Die laatste twee namen voor deze ep de productie en arrangementen in handen. Zowel Balouzian als Hope kennen hun roots in de klassieke muziek, en schreven de afgelopen jaren een paar soundtracks voor films. Die invloed is duidelijk hoorbaar in hun muziek.

De ep trapt af met het filmische “Innocence”, een van de donkerste nummers die de groep tot nu toe heeft uitgebracht. Lage pianooctaven met lange tussenpozen schilderen een donkere, bijna lugubere sfeer in de oren van de luisteraar. De noten worden het hele nummer door herhaald, en wekken een gevoel van uitzichtloosheid op. Zanger Jacob Lusk trekt in dit eerste nummer direct alle registers open, en gebruikt zijn stem heel dynamisch. Het lied moet het dan ook vooral hebben van het vocale aspect, want de begeleidende instrumenten blijven doorgaans op de achtergrond. Aangezien de focus hier zodanig op de tekst ligt, is dit ook niet erg. Het is eerder een prozaïsch gedicht dan een lied met een traditionele structuur, mede door het gebrek aan een refrein. Het heft aan met de woorden ‘Couldn’t say I was innocent’, waarmee Lusk direct aan de oren van de luisteraar trekt. Waarover heeft hij het? Dit wordt nooit verduidelijkt in het lied, maar door de tekst voor interpretatie vatbaar te laten, kan elke luisteraar er een herkenbare betekenis aan geven.

Na de somberheid van “Innocence” volgt single “Blame”, een stijlvol nummer dat lichter is qua sfeer en toegankelijker is dan het vorige. Dit nummer blinkt uit in de keuze van instrumentatie. Naast de gebruikelijke aanwezigheid van piano en strijkers, is hier een mooie rol weggelegd voor de drums. De drumpartij is heel subtiel, met uitzondering van de instrumentale breaks tussen refrein en strofe. De hihats zorgen samen met de keuze van bepaalde klassieke akkoordopvolgingen voor een gevoel van elegantie en tijdloosheid.

“Stranger” voelt muzikaal aan als het vervolg op “Blame”. Beide nummers zijn geschreven in D mineur. Toch is dit nummer veel strakker en serieuzer qua toon. Lusk reflecteert hier over een stukgelopen relatie, en mijmert: ‘All I ever wanted was a second glance’, wat hij contrasteert met ‘Now we’re just strangers, two distant strangers’. Een herkenbare thematiek die vertaald wordt in een trip vol dramatiek. Muzikaal gesproken is “Stranger” het meest innovatieve nummer van de band. Een etherische synth doet de turbulentie stijgen, en voor het eerst op de ep zijn ook blazers te horen, die alleen nog maar meer kleur toevoegen aan het muzikaal landschap.

Titeltrack “Bloodline” is de apotheose van het plaatje. Het is een typisch Gabrielsnummer geworden. Stilistisch zou dit als een intro voor een krimiserie of een misdaadfilm kunnen dienen. Na de bridge vindt een van de mooiste muzikale momenten van de hele ep plaats: het invallen van de hoorns. De manier waarop ze de muzikale ruimte innemen, is meesterlijk. Het doet al het kippenvel dat je hebt omhoogschieten, en kort daarna volgen enkele uithalen van Jacob Lusk die bij momenten doen denken aan de manier waarop Nina Simone zong in haar gloriejaren. Een mooie afsluiter voor deze collectie nummers.

Bloodline is een sterke ep. De groep heeft zijn muzikale identiteit nog meer gevoed en aangescherpt, wat resulteert in vier sterke nummers. Hun muziek voelt aan als de gouden namiddagzon die binnenvalt op de muren van een vintage loft. De nummers zijn verschillend qua karakter en toon, maar toch klinkt de ep als een samenhangend geheel, en dat is omdat Gabriels trouw blijft aan hun concept. Het trio lost zeker en vast de verwachtingen in en bewijst klaar te zijn om vanaf nu nog meer de muziekwereld te veroveren. Momenteel zijn ze volop aan het toeren doorheen Europa, en ze worden unaniem geloofd voor hun liveset. Gabriels, remember the name.

Facebook / Instagram / Bandcamp

Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

Norah Jones - Visions (★★★): Jazz in een souljasje

Met wereldwijd vijftig miljoen verkochte platen en negen Grammy Awards op haar schouw hoeft de Amerikaanse zangeres Norah Jones het al lang…
2023Featured albumsFeaturesInstagramUitgelicht

De 50 beste albums van 2023

De laatste maand van 2023 is alweer bijna halfweg, dus naar goede gewoonte liggen er ook bij Dansende Beren tal van eindejaarslijstjes…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single JJ Grey & Mofro - “The Sea”

Fans van JJ Grey & Mofro hadden de hoop al bijna opgegeven, maar na acht lange jaren sinds het uitbrengen van Ol’…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.