InstagramLiveRecensies

Wiegedood @ De Casino: Gortige transcendentie

@ CPU – Mathias Verschueren

Het was koud en donker in Sint-Niklaas. In de Stationsstraat stond een rij zwarte gemaskerde figuren. Voor hen stond er geen gezellige zondagavond aan het haardvuur op de planning, maar een loeiharde zielsreiniging door twee van de donkerste bands van ons land. Al bij het binnentreden van de Casino drong de wierrookgeur door ons mondmasker heen. Boven ons klonken de bezwerende bassen van Wolvennest, die net aan hun optreden begonnen als voorprogramma van Wiegedood.

Het zevenkoppige Wolvennest had de Casino al aardig doen vollopen. De wierrookgeur bleek afkomstig te zijn van het altaar dat zich op het podium van de Casino had gevormd. Omgeven door brandende kaarsen en wolken mist kregen we een sacraal schouwspel te zien. De mystieke synths en repetitieve riffs van Wolvennest kregen al gauw de zaal in trance. Wanneer frontvrouw Shazzula haar stem door de boxen liet galmen, was het plaatje compleet en leken we in een obscuur heksenritueel verzeild te zijn geraakt. Ondanks dat ze met zijn zevenen op het podium stonden, ontbrak hun wall of sound wat kracht. Desalniettemin zette Wolvennest de toon. Hun sacrale elementen en atmosferische melodieën waren ideaal om jezelf helemaal te verliezen in de muziek. Een ideale opener voor het brutale, transcendente Wiegedood.

De korte pauze tussen de twee bands brak dan ook totaal met de sfeer. De flitsende promofilmpjes voor de foute après-skifuif Boem Patat deden die sfeer ook al geen eer aan. Goed, na een soundcheck kondigde een krijsende feedback het concert van Wiegedood aan. De toon was gezet, we konden ons weer volledig overgeven aan de muziek. Wanneer de krijsende feedback ons na enkele minuten helemaal doordrongen had, knalde Wim Coppers ons bij bewustzijn met zijn verschroeiende dubbele bas. Voor de rest van de avond zouden zijn voeten amper stilstaan. Als een machinegeweer begeleidde Coppers de set. Gilles De Molder en Levy Seynaeve stonden hem bij en bezorgden de Casino een huiveringwekkende set vol emotie en overgave.

@ CPU – Mathias Verschueren

De naam van de band is luguber, zeer luguber. Het is zelfs een beetje ongemakkelijk, maar ook hun muziek voelt zo aan. Wiegedood staat al langer bekend als een van de beste black metal-bands van hun generatie. Zo maakten ze al furore over heel Europa met hun triptiek De Doden Hebben Het Goed I, II en III. Het drietal speelt een van de meest extreme vormen van atmosferische black metal die er bestaat. Een sfeer van opwinding en anticipatie doordrongen het publiek doorheen het optreden.

De ritmische agressiviteit die Wiegedood aan de dag legt, wordt door vele andere bands niet geëvenaard. Live geeft het hen een wreedheid van jewelste. Synaeve’s zang bestaat uit geschreeuw en keelgezangen. Zijn stem kerfde door de Casino. Voor zuivere zang was hier geen plaats. Wanneer Wiegedood niet op volle snelheid en intensiteit was, vertraagden ze voor passages die tegelijkertijd hypnotiserend en dreigend overkwamen. De langzame stukken werden jammer genoeg niet gepast onthaald door het publiek, dat begon te keuvelen op de meest intieme momenten. Hoewel de combinatie van woeste intensiteit en meditatieve dreiging van Wiegedood een intens louterende ervaring kunnen zijn, kwam dat hierdoor niet ten volle naar voren.

Hun twee nieuwe singles uit 2021 tilden de avond naar een hoger niveau. Het gortige “Nuages” scheurde de zaal in twee. De keelgezangen op “Now Will Always Be” klonken episch. Dat alles is veelbelovend voor hun nieuwe plaat die ergens volgend jaar verwacht wordt. Met There’s Always Blood at the End of the Road gaan ze iets meer de psychedelische toer op, met een even grote ranzigheid als hun vorige drieluik. Wiegedood speelde brutaal, maar probeerde ook emotie in haar set te verwerken. Helaas leek de zaal daar niet voor open te staan. Met een half applaus verlieten de heren het podium. De tonen van het wondermooie “Just” van David Lang weerklonken door de zaal. Het zou een mooi rustpunt zijn alvorens aan een verschroeiende bis te beginnen, die ons nog eenmaal minutenlang op sleeptouw zou nemen. Helaas, het publiek droop af en de band kwam niet meer terug.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Related posts
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Desertfest maakt eerste namen bekend met o.a. Fu Manchu en Russian Circles

Naast de regen die vandaag met bakken uit de lucht komt, vallen ook de festivalaankondigingen in grote getalen. Zo ook in Antwerpen,…
LiveRecensies

Sophie Straat @ De Casino: Zangeres met een naam

Terwijl de rechts-populistische Geert Wilders de Tweede Kamerverkiezingen domineerde, blijft Sophie Straat zelfverzekerd op de barricades staan. In plaats van maatschappelijke problemen…
LiveRecensies

Samhain 2023 (Festivaldag 1): Kermis in de hel

Bij het ongure weer van de afgelopen dagen hoort ongure muziek. Samhain komt dus weer als geroepen. Het indoor metalfestival vond origineel…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.