Er zijn weinig popgroepen die zo’n impact op de populaire muziek hebben gehad als het Zweedse exportproduct ABBA. Nadat ze in 1974 met “Waterloo” het Eurovisiesongfestival wonnen, maakte de carrière van Agnetha Fältskog, Björn Ulvaeus, Benny Andersson en Anni-Frid Lyngstad een vliegende start. De succesvolle singles die ze uitbrachten zijn niet op één hand te tellen en albums als Arrival, The Visitors en Super Trouper zijn maar moeilijk weg te denken uit lijstjes van tijdloze muziek. Tussen 1974 en 1982 stond de groep nagenoeg constant in de hitparades, en dat zette heel wat druk op de twee koppels (Agneta was getrouwd met Björn, Anni-Frid met Benny). De roem en de druk begon zijn tol te eisen, zodanig dat beide paren uit elkaar gingen en de band in 1982 op non-actief werd gezet. Tot vandaag, want nu is na maar liefst veertig jaar wachten een nieuw album verkrijgbaar.
Vier decennia zijn er voorbijgegaan sinds ABBA in 1981 hun vorige album The Visitors uitbracht. Al die tijd is de wereld niet blijven stilstaan, maar toch bleef die wereld hongerig naar nieuwe muziek van het viertal. Het immense succes van de nieuwe singles “I Still Have Faith in You” en “Don’t Shut Me Down” is hier het beste bewijs van. Deze nummers lieten al uitschijnen dat de groep al die tijd wél is blijven stilstaan en dat ABBA nog steeds met veel liefde voor het genre popmuziek maakt met hun gebruikelijke elementen. Voor fans is het smullen geblazen, want op Voyage wordt het vertrouwde poprecept nog heel wat meer geserveerd.
Het album trapt af met het gekende “I Still Have Faith in You”, een nummer waarin met een groots opgebouwd Eurosongrefrein de sfeer wordt opgebouwd voor de rest van de plaat. Al bij al een gedurfde single, omdat het lied de tijd nodig heeft om op te bouwen en pas na enkele luisterbeurten weet te beklijven. Het aansluitende “When You Danced with Me” is dan wat radiovriendelijker, met een plezierige melodie en een Keltisch sfeertje. Het viertal gooit alles in de strijd en slaagt erin om een pophitje te maken zoals ze dat decennia geleden al deden. Ook de singles “Don’t Shut Me Down” en “Just a Notion” passen in het rijtje van uptempo pophits die niet zouden misstaan op een nieuwe verzamelaar van de band.
Er staan op Voyage ook wat tragere liedjes waarmee de groep de aandacht van de luisteraar niet altijd kan vasthouden. “I Can Be That Woman” is een soulvolle ballade over huiselijke ruzies, en ongetwijfeld een referentie aan de pijnlijke momenten uit ABBA’s verleden, maar het nummer bevat net iets te weinig gloed om helemaal onder je vel te kruipen. Het zwaar symfonische “Ode to Freedom” is dan weer iets te eentonig om als succesvolle afsluiter voor de langspeler door te gaan.
‘Little Things” is de vreemde eend in de bijt. De pianoklanken op dit nummer zijn nog geen drie seconden voorbij of je hebt al het gevoel dat je naar een kerstlied zit te luisteren. En ja, voor je het weet zingen Agnetha en Anni-Frid over een heerlijke kerstochtend. Björn en Benny drijven met de muziek de kerstsfeermeter zwaar in het rood, met panfluiten(!), klokkenspel en kinderkoor. Zinnige mensen zullen zwaar fronsen bij zoveel jolijt, terwijl mensen die hun kerstboom al in november plaatsen spontaan een vreugdevuur zullen ontsteken bij het horen van “Little Things”. Wij laten in het midden tot welke categorie wij behoren.
In het algemeen doet Voyage erg retro aan, met geluiden en melodieën die klinken als echo’s van hits uit de jaren zeventig. Het onnozele “Bumblebee” combineert zo de fluiten van “Fernando” met een melodie die herinneringen oproept aan “I Have a Dream”. De piano-outro van het elektronische “Keep an Eye on Dan” knipoogt dan weer naar de intro van “SOS”. Het zijn deze kleine toetsen die het album een warm nostalgisch gevoel meegeven. De stemmen van Agnetha en Anni-Frid klinken na al die jaren bovendien nog steeds even sprankelend en fris, alsof beide dames veertig jaar in een cryogene slaap zijn gehouden en pas begin dit jaar werden ontdooid om de plaat in te zingen. En zo brengt ABBA een gloednieuwe plaat die toch erg klassiek aanvoelt.
Na veertig jaar is ABBA terug met een nieuw album en dat zal voor vele fans hartverwarmend aanvoelen. Het viertal zal geen nieuwe zielen bekeren tot hun kerk, want de tien nummers klinken als een verlengstuk van liedjes die ze vroeger uitbrachten. Al bij al voelt Voyage aan als een romige kerststronk: het is allemaal wat overdadig en te veel van het goede, maar wie er zin in heeft kan het zich eens goed laten smaken.
Facebook / Instagram / Twitter / Website
Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.
