LiveRecensies

Grandbrothers @ Ancienne Belgique (AB Box): Eén piano, twee werelden

© Toby Coulson

Het Duitse duo Grandbrothers is een unieke band. De groep bestaat uit de Turks-Duitse pianist Erol Sarp en Zwitserse techneut Lukas Vogel, en ze maakt nummers met een piano, maar doet veel meer met dat instrument dan gewoon pianomuziek creëren. Er komen elektronische geluiden uit dat toestel en zo doet de band het al drie albums lang. Meest recente worp All The Unknown verscheen eerder dit jaar en nu het weer toegestaan is om op te treden, begon de band aan een bescheiden Europese tour. Op Halloween bracht hen dat naar een Ancienne Belgique die heel enthousiast was. De groep bracht heel wat nieuwe nummers, maar wist vooral te overtuigen met een sterke eindspurt.

Openen mocht COMA, ook uit Duitsland en ook een duo. De band is nog niet zo lang bezig, maar wist in de AB wel een smakelijke set te brengen. Eerst waren we wat twijfelachtig toen het duo gewoon met twee synths wat elektronische geluiden bracht, maar al bij het tweede nummer ging het er iets rijker aan toe. Met een basgitaar en gewone gitaar kan je al veel doen en dus klonk hun sound plots erg als Balthazar of Jungle. Catchy met ruimte voor aanstekelijke grooves en vooral een zwoele sound. Dat ze hiermee wel smakelijke nummers wisten te brengen, konden we bijvoorbeeld horen bij het erg dansbare “Start/Stop/Rewind”. COMA is dus een groepje die wel meer in zijn mars heeft dan gewoon voorprogramma zijn.

Grandbrothers was erg blij om in de Ancienne Belgique, en bij uitbreiding op een podium, te staan. Op het podium zagen we een gigantische piano staan met ernaast een nog grotere tafel vol elektronische elementen. In het midden van de show gaf Vogel ons een uitleg waarom dit zo was. De band maakt namelijk al hun elektronische geluiden niet via synthesizers zoals je zou denken, maar wel via de piano zelf. Via enkele elementen die vasthangen aan het instrument, maakt Vogel loops, samples en syntheses om zo een unieke elektronische sound te maken die perfect in symbiose staat met de klassieke piano.

Uniek dus, en de twee weten hierdoor erg goed waarmee ze bezig zijn. Je hoorde een mooie piano die rijke geluiden maakte en daarbij dansbare sounds die de piano swingend maakte. Het was alsof je op een mooie dag rustig op het strand wandelt, omringd door niets buiten de natuur en er plots een bende dolfijnen passeert die voor schwung zorgen op het strand. Die pracht van unieke gebeurtenissen is iets wat Grandbrothers goed kan vastleggen.

In de Ancienne Belgique waren ze geboekt voor anderhalf uur en het bleek soms wel iets te lang te zijn. Vooral als er wat te veel werd gefocust op experiment in het tweede halfuur, zakte de set wat in. De twee bandleden zingen helemaal niet, maar moeten tussen sommige nummers wel af en toe eens iets zeggen. Dat is bij momenten jammer, omdat je zo nooit helemaal in het verhaal geraakt dat de twee proberen te vertellen. De letterlijke vertellingen mogen dan wel op de lachspieren werken (‘gisteren zei iemand in Rotterdam dat Belgen een moeilijk publiek zijn, maar dat zie ik niet’) en sympathie wekken, toch had het voor ons bij één praatje mogen blijven.

Dat gepraat doet hun talent weliswaar niet teniet. De groep brengt prachtig eerlijke, minimalistische ambient met dansbare elektro-invloeden. De AB Box was hiervoor goed volgelopen, en je zag iedereen ook echt genieten. Er waren er natuurlijk die dachten dat het hier de plek was om hun levensverhaal te vertellen tegen de vrienden, maar het grootste deel van de zaal was erg aandachtig. Dat merkte je bijvoorbeeld bij de erg stille stukken waarbij iedereen ook aandachtig bleef. Dat kwam omdat de band heel wat zaken doet die je niet veel ziet. Zo sloeg Sarp af en toe met drumstokjes in zijn piano om de klankkast van zijn materiaal ten volle te benutten. Hierdoor ontstond er een desolaat gevoel en als het dan omsloeg in iets dansbaars, dan werd dat ook op luid enthousiasme onthaald.

Toch is het vooral het laatste halfuur dat echt iedereen in extase bracht. Het begon met “Bloodflow”, wat hun meest beluisterde nummer is op Spotify en eindigde in een uitzinnige bisronde. Deze nummers, zoals ook de titeltrack van de nieuwe plaat, werden iets sneller gespeeld waardoor de elektronische sounds ook veel grootser en meer dansbaar binnenkwamen. Je zou dus kunnen stellen dat het minimalistische geheel geen grote winst boekte in de zaal, maar dit minimalisme vond je wel altijd in de pianosounds apart, die dan weer door grootse elektronische sounds werden verbeterd.

Grandbrothers is live dus vooral een belevenis waarbij je enkel maar respect kan hebben voor de uitstekende muzikanten. Sarp bleef zelfs niet constant achter zijn piano, maar hielp Vogel ook soms met het maken van nog meer donkere elektronische sounds waardoor we soms in een club leken te zijn. Ook visueel werd er minimalistisch gedacht, met slechts enkele lichten en een wit doek op de achtergrond, maar dit minimalistische gedachtegoed ging prachtig in interactie met de muziek. Als die donker was, was de belichting donker en als het iets sneller of meer episch werd, kregen we uitvoerige witte lichten die niet bedoeld zijn voor epilepsiepatiënten.

Het versterken van elkaar en het tonen van talent, dat is iets wat Grandbrothers zeker goed kan. Alleen zou er nog iets meer mogen nagedacht worden over hoe je een set van anderhalf uur boeiend kan houden zonder tussendoor teveel te praten en het experiment achterwege te laten. Misschien gewoon een kortere set spelen? Grandbrothers amuseerde zich alleszins te pletter en ook het publiek trakteerde ze op het eind op een uitvoerig applaus, dat is toch wat telt dezer dagen niet?

3662 posts

About author
Ook bekend als "Den Beir", oprichter van de site, leidt alles in goeie banen en schrijft ook wel eens iets.
Articles
Related posts
InstagramLiveRecensies

Mass Hysteria @ Ancienne Belgique (AB): Chaos in de orde

Sinds Graspop Metal Meeting en Hellfest jaarlijks hetzelfde weekend in juni plaatsvinden, bestuderen metalfans nauwlettend beide line-ups. Het concept van de ‘logoband’…
InstagramLiveRecensies

Barry Can't Swim @ Ancienne Belgique (AB Club): Al kan hij wel vliegen

Vorig jaar bracht muzikant Barry Can’t Swim zijn debuutalbum When Will We Land uit. Hij zocht er de randjes van het housespectrum…
LiveRecensies

SLIFT @ Ancienne Belgique (AB Box): Intergalactisch stokbrood

Het aantal muzikanten dat je uit Toulouse kunt opsommen, blijft als Belg en zeker als Vlaming eerder beperkt. Toch is er een…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.