Na een handvol prachtplaten (Rose Of Jericho, Golden Rain en het recentere U.N.S.U.I.) en bijdragen aan verschillende projecten zoals onder meer Individual Friends (met gitaarmaatje Teuk Henri) brengt Kris Dane (ex-Ghinzu, dEUS,..) het nagelnieuwe Levitate uit. Op zijn zevende langspeler weet de songschrijver de luisteraar te overvallen met oerdegelijke, ambachtelijke songwriting.
Aan een goede formule hoef je niet echt veel meer te veranderen. Dat geldt des te meer voor de naar een ranch in Luik verhuisde Kris Dane, die zich op Levitate wederom beroept op een groots talent inzake songwriting en bovendien gezegend is met een doorleefd, grofkorrelig stemgeluid. Inspiratie voor het nieuwe album vond hij vooral in de weidse natuur, in het leven met familie en paarden op de ranch.
Dane, een verhalenverteller pur sang, schroeft slechts zelden het tempo op, maar zorgt ervoor dat zijn vaak erg ruimtelijk, zelfs spacey klinkende songs over de nodige ademruimte beschikken. Dat blijkt bijvoorbeeld uit het sfeervolle, traag openbloeiende opener “Hegemony” dat langzaam maar zeker de luisteraar in een uiterst bedwelmende roes weet te brengen.
Prachtig ook hoe hij in het wat aan Bob Dylan verwante “Johanna” naast smaakvolle, delicate pop en rock ook ragfijne streepjes blues, rijpe soul en zelfs gospel verwerkt. Om zo te belanden bij de onaards mooie single “Long Distance”: ‘We’re talking long distance on the phone / About places where the heart is home’. Dodelijk efficiënt. Absoluut een van de allermooiste nummers die we in 2021 hoorden.
Met de schijnbaar op festivalmaat gepende rocksong “Palooza” schuift Dane dan weer zijn innerlijke Bruce Springsteen naar voren. De fraai openbarstende, gespierde gitaarerupties, alvorens het zaakje helemaal tot ontploffing te brengen, werken héérlijk. Overigens laat Dane met erg openhartige frasen rond polarisatie en ontmenselijking ook op tekstueel vlak in zijn kaarten kijken.
Dane maakt evengoed ruimte voor intiemere passages, zoals bijvoorbeeld het in opperste, romantische gelukzaligheid gedrenkte pretwalsje “Melody”. Hoogtepunten te over dus op Levitate. Zo is er het het fragiele, met zorgvuldig ambient pianonoten verrijkte “The Farm”. Wat verderop: “Say”, met gulden prachtregels als ‘Who’s gonna save us through the dark night of the soul?’ Opvallend is ook de heerlijke spontaniteit die Dane vaak naar voren schuift.
Neem het maar van ons aan: het wonderlijke Levitate is niets minder dan een absolute prachtplaat. Aanbevelenswaardig.
Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify
