Een dag na de release van Ungrateful Heart, de vierde plaat van The Gluts, kwamen de Italianen langs in Charlatan van Gent. Een echte albumreleaseshow konden we het wel niet noemen, aangezien de band een hele tour op poten zette, maar toch werd er heel wat uit die nieuwe plaat voorgesteld. Samen met de Portugezen van 10 000 Russos, die begin september ook een nieuwe plaat uitbrachten, probeerden ze de Charlatan nog eens te tonen wat gitaren waren en bij de een lukte dat al beter dan bij de ander.
De laatste keer dat we vier Italiaanse muzikanten op een podium zagen, zaten we in Ronquières om Måneskin te zien. Ondanks de bezetting (drie mannen en één vrouw) en de nationaliteit hebben The Gluts gelukkig niets gemeen met hun landgenoten. De groep wist namelijk van begin tot einde de Charlatan volledig naar de vaantjes te spelen. Het begon dan ook meteen erg uitbundig. Stipt om 21 u. kwam de band het podium op en de feedback beloofde ons een luid en stevig concert. En dat kregen we ook.
Aan intensiteit dus geen gebrek, want ook frontman Nicolò Campana wist van geen ophouden. Bijna een uur lang zat hij de longen uit zijn lijf te schruwelen en wij genoten met volle teugen. Het publiek was iets minder jong en ook daardoor was het wel tamelijk kalm, al probeerde Campana daar af en toe verandering in te brengen door erin op wandel te gaan. Het lukte hem een keer toen hij al crowdsurfend de zaal verkende, maar de aanhang was soms meer geïnteresseerd in een goeie foto met de gsm.
Jammer, want muzikaal kon The Gluts echt wel met de top meedijveren. De fuzzgeluiden die uit de gitaren kwamen, waren vettig en zorgden voor een episch geluid en ook de reverb was bij momenten om duimen en vingers af te likken. Je kon wel een lijn trekken in de songs van de band waarbij ze vooral heel strak startten om daarna even in te zakken en uiteindelijk furieus tekeer te gaan. Denk maar aan “Squirrel”, een punksong pur sang. Dat er veel nieuwe nummers passeerden, leed geen twijfel en op het eind was er dan ook een geweldig duo met eerst “Eat Acid See God”, dat zijn sfeerschepping centraal stelde. Uiteindelijk knalde The Gluts alle fascisten naar huis met “FYBBD”, een pittig einde van een erg entertainende set. Ook in Italië kunnen ze heerlijke garagepunk maken, zoveel is zeker en er is daar dus veel meer te beleven dan Måneskin.
10 000 Russos had de zware taak om de tweede helft van de avond voor zijn rekening te nemen. De bandnaam spreek je uit als ‘dix-mille russos’, een referentie naar Demis Russos, maar verder zit er in de muziek van de band (buiten de looks van de toetsenist) niets van die zanger in de muziek. De Portugezen brengen naar eigen zeggen ‘spacerock’ en dat hoorde je ook in de Charlatan, want in een klein uur brachten ze maar vijf nummers. En daar zat een duidelijk begin, midden en einde in.
Het begin was heel plots met een energieke dynamiek en vooral erg veel krautrock. Het drietal teerde op repetitieve sounds en die kwamen er bij de eerste twee nummers, die ongeveer twintig minuten in beslag namen. Het publiek bleef er niet bij stilstaan en al snel geraakte iedereen in een diepe trance. Toen kwam het derde nummer, dat het tempo volledig uit de set haalde doordat de drums verdwenen en hierdoor de dynamiek ook verdween.
Gelukkig was er dan een eindsprint om U tegen te zeggen. Vooral het laatste nummer, dat een kwartier vettige kraut/trancemuziek bracht, overtuigde ons. Je zag het publiek volledig wegdromen van een onbestaande wereld vol nieuwe snufjes en vooral dromen hebben die je anders nooit zou hebben. Toch is 10 000 Russos geen makkelijke muziek en bleek de band na The Gluts nogal ongelukkig te komen, want na een tijd hadden we het ook wel gehoord. De band zelf stond heel statisch op het podium en ze hadden geluk dat het publiek al wat beschonken was. 10 000 Russos weet wel waar het mee bezig is en daarvoor alvast een credit, want dit in een iets betere setting en we zijn helemaal mee.
Deze shows werde georganiseerd door Scratch+snuff.
The Gluts: Facebook / Instagram
10 000 Russos: Facebook / Instagram
Setlist The Gluts:
Mashilla
Something Surreal
E. The Real Punk Rocker
Breath
True Rose
Squirrel
Bye Bye Boy
Love Me Do Again
Black Widow
Eat Acid See God
FYBBD
