Wat begon als een duo van Amerikaanse muziekstudenten, groeide uit tot een krachtige vierkoppige emorockband uit Los Angeles. Met debuutalbum OK, I’m Sick haalde Badflower redelijk hoge plaatsen in verschillende Amerikaanse rockhitlijsten. Zo stonden “Heroin” en “The Jester” op nummer één bij de Mainstream Rock-hitlijst van het weekblad Billboard.
Badflower zingt, roept en schreeuwt verschillende thema’s, het ene zwaarder beladen dan het andere. De groep haalt meestal inspiratie bij hun eigen leven of omgeving. Zo gaan de meeste nummers over slapeloosheid, liefdesverdriet en pijn gewikkeld in een ruig emo-jasje. Iets wat we alweer kunnen horen in album nummer twee, This Is How The World Ends. Daarnaast brengt de groep ook ludieke nummers, zoals “30” bijvoorbeeld, waarin zanger Josh Katz het heeft over hoe het voelt om dertig te zijn.
Beginnen en eindigen doet het nieuwe album met akoestische nummers, terwijl Badflower normaal gezien luide gitaren en drums laat klinken. Waar “Adolescent Love” terugblikt naar een passionele, maar eerder dramatisch afgelopen jeugdliefde, anticipeert “My Funeral” het mogelijke einde van ons leven. De teksten in beide nummers zijn opnieuw aangrijpend en meeslepend. De begeleidende akoestische gitaarlijnen zetten ons nog meer aan om te luisteren naar de tekst.
Ondanks het akoestisch begin en einde verliest Badflower zeker niet zijn wilde haren. Dat bewijzen onder andere “Fukboi”, “Johnny Wants To Fight” en “Stalker”. De decibels stijgen bij alle drie nummers en de teksten zijn even ruig als de knallende gitaren. Daarnaast geeft de band met provocerende woorden, wilde melodieën en toepasselijk geroep kritiek op de hedendaagse maatschappij van fuckboys, vechtersbaasjes en psychopaten.
Op het nieuwe album vindt Badflower ook een middenweg tussen ruige punkrock, poëtische melodieën en akoestische singles. Al sinds het begin brengt de groep tekstueel sterke nummers. “Everyone’s An Asshole”, “Family” en “Don’t Hate Me” zijn opnieuw het bewijs daarvan, alhoewel de singles steeds meer een emo-kantje krijgen vergeleken met hun eerdere hardrocknummers. This Is How The World Ends is daarmee ideaal voor wie boos is op de wereld, opgekropte frustraties heeft en wil meebrullen met de band.
Badflowers tweede studioalbum is een mix van enerzijds ruigheid en provocatie en anderzijds emotionaliteit dankzij de akoestische singles. De afwisseling daarvan zorgt voor een gebalanceerd album, hoewel het emotionele aspect en de tekstueel sterke nummers altijd aanwezig blijven. Door op dezelfde manier te beginnen en te eindigen, zorgt de band ervoor dat de cirkel zich sluit, en het geheel mooi samenhangt.
Voor de emotionele rockliefhebbers: Op 1 maart 2022 speelt Badflower als voorprogramma van Palaye Royale in de AB.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.
