© Titouan Massé
Het was niet warm in Brussel op 23 september: een briesje zorgde er voor een iets te frisse nazomernacht. De Orangerie daarentegen gutste wel van het zweet, want enkele van de betere namen op het Belgische punkspectrum kwamen gisteren hun kleuren verdedigen. Het bier vloeide rijkelijk en de sfeer was gemoedelijk, het beloofde dus een geslaagde avond vol stevige gitaren te worden.
Brorlab mocht als eerste het publiek doen headbangen. Hun recept is simpel: korte, krachtige livesets met een drumcomputer die aan een stuk doorspeelt. De intro mocht dan wel enkele minuten te lang duren, op de energieke uitbarsting die daarna volgde hadden weinig mensen zich voorbereid. Strakke tempowisselingen (zelfs in songs van een minuut!), knap gitaarwerk en een razend tempo maakten de show verrassend sterk.
De vergelijking met Cocaine Piss wordt al snel gemaakt, maar dat zou Brorlab toch wel wat oneer aandoen. De band is allesbehalve een schaamteloze rip-off en steekt heel wat persoonlijkheid in hun set. Denk daarbij aan het frivole dansen en manische lachen van de frontvrouw of de overige bandleden die oubollige danspasjes doen. Heel vreemd, maar evenwel lekker chaotisch en strak.
Milk TV mocht nadien komen bewijzen dat de post- en artpunk wel degelijk zijn plaatsje heeft binnen de Belgische muziekscene. Hun show, en bij uitbreiding muziek, liggen ergens tussen black midi, Squid, DIRK. en KIEFF, met af en toe zelfs een vleugje Radiohead. Genoeg over andere bands, want Milk TV speelde gisteren een heel goede set. Logischerwijs een totaal andere beleving dan Brorlab, met hoekige, weldoordachte (en vooral iets langere) songs die foutloos en zeer sterk gebracht werden.
Na het zien van Milk TV kan je je eigenlijk maar één ding afvragen: waarom in godsnaam is dit drietal nog niet bekender dan ze al zijn? De nummers die op hun conto staan zijn sterk, vaak zelfs heel sterk, en moeten helemaal niet onderdoen voor de overzeese concurrentie. Voeg daar dan nog een heel knappe, karaktervolle liveshow aan toe en je hebt een topband van Belgische makelij. Betekent dit dat België nog niet volledig klaar is voor de postpunkgolf? We durven het niet zeggen en kunnen enkel maar hopen dat bands als Milk TV zo snel mogelijk de erkenning krijgen die ze verdienen.
Dan moest met It It Anita het hoogtepunt nog komen. De Luikse punk- en noiserockband loste eerder dit jaar nog hun indrukwekkende nieuwe plaat en kreeg gisteren eindelijk de kans om die voor te stellen aan een goedgevulde Orangerie. Het viertal begon er dan ook meteen keihard aan, met “User Guide”, “Cucaracha” en het geheimzinnige “See Through”. De zaal was broeierig en de nekken waren opgewarmd, enkel een moshpit ontbrak, jammer genoeg.
Dat de band een uitstekende livereputatie heeft, werd gisteren nog eens heel duidelijk. Het ene na het andere nummer knalde iedereen omver, scheurde de geluidsinstallaties aan flarden en volgde elkaar aan een razend tempo op. Helaas voelde je wel nog een zekere terughoudendheid bij het publiek, vermoedelijk omwille van Covid. De Orangerie was inmiddels goed gevuld, maar echt schwung en beweging kwam er niet voor het podium. Jammer, want het had dit zeer sterke optreden nog beter kunnen maken, maar anderzijds ook wel begrijpelijk.
Als er iets duidelijk is geworden gisteren, dan is het dat punk en noise nog steeds alive and kicking zijn in België, maar vooral dat ze moeite hebben om naam en faam te maken bij het grote publiek. Brorlab was chaotisch en gek, maar blonk vooral uit op vlak van energie. Milk TV klonk fris en is echt een project om in de gaten te houden. Tot slot knalde It It Anita gewoon alles kapot, zoals we dat van hen gewoon zijn. Die stijve nek vandaag hebben we er ruimschoots voor over.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify!
