@ CPU – Bert Savels
Vrijdagavond kreeg de Botanique bezoek van de bebaarde frenchpop-royalty Sébastien Tellier. Hij kwam Brussel verwennen met zijn unieke elektronische genie en kitscherige genialiteit. Tellier wordt beschreven als een van de meest invloedrijke Franse artiesten van deze eeuw. Waar sommigen hem alleen kennen van zijn Eurosong-deelname in 2008, weten anderen dat hij veel meer is dan dat. Heden ten dage is hij de ultieme dandy van zijn tijdperk en maakte met Sexuality in 2008 het beste afrodisiacum van de frenchpop. De multi-instrumentalist en polyglot was de afgelopen jaren bezig met zijn zijproject Mind Gamers, produceerde een plaat voor Ditta Von Teese en maakte de soundtrack voor verschillende films. In 2020 keerde hij terug met nieuw materiaal in de vorm van het album Domesticated, waarop zijn vintage klank een geheel eigen eigentijds jasje kreeg. Dat album werd ons voorgesteld in de uitverkochte tent van Les Nuits.
Wanneer we in de Kruidtuin aankwamen, troffen we de Botanique volledig in stellingen aan. De restauraties aan de mooie serres zijn nog steeds aan de gang, maar dat weerhield de organisatie er niet van om na anderhalf jaar stilte weer Les Nuits te organiseren. Speciaal voor die gelegenheid is in het park een grote tent neergezet. Op de Scène Parc, gebouwd rondom de struiken van de Kruidtuin, vinden de grootste concerten plaats. De Franse popkoning wist ze in geen tijd uit te verkopen.
Toch was er bij het aantreden van het voorprogramma bitter weinig volk aanwezig in de tent. De meeste mensen bleven op de trappen zitten en genoten van de laatste streep avondzon. Hoewel het er zeer aangenaam is, hadden ze ongelijk, want Laryssa Kim bleek uitermate sterk. De Italiaans-Congolese zangeres werd bijgestaan door drie kompanen, genaamd The Oneironauts, en bracht een spannende set. Hun muziek schipperde ergens tussen experimenteel en academisch, maar bleef steeds soulvol en gevoelsmatig. De groep is speciaal samengesteld voor de Botanique en zal hier nog meerdere voorprogramma’s voorzien. Mocht je ooit op je tickets Laryssa Kim zien staan, trek dan zeker vroeg genoeg naar Sint-Joost-ten-Node.
@ CPU – Bert Savels
Om 21 uur stipt betraden Sébastien en zijn muzikanten het podium, allen met een glas wijn in de hand. Tellier plaatste zich in de spots achter zijn piano, waar zijn outfit erg goed tot zijn recht kwam. De man droeg een glitterpak om U tegen te zeggen en zelfs zijn pet had parels aan de zijkanten. Kitscheriger kon niet, het beloofde een mooie avond te worden. “Sexual Sportsware” zette meteen de toon: potsierlijk, dansbaar en sexy.
Ook het (overwegend Franstalige) publiek had er meer dan zin in. Elke sip (of beter: teug) die Tellier van zijn glas wijn nam, werd op gejoel onthaald. De man kon geen drie woorden zeggen zonder overstemd te worden door het publiek. Tussen de nummers door werd op de houten vloer gestampt. Deze uitingen van euforie kwamen van diep. Eindelijk mag het weer, en Sébastien leek er zelf door aangedaan. Vandaar misschien de vele glazen wijn? Wij hebben het geteld: op 1 uur speelde het stijllicoon vijf glazen naar binnen. Gelukkig deed dat niks af aan zijn muzikale prestaties.
@ CPU – Bert Savels
Het optreden meanderde tussen stijlen. Een melige ballade werd plots een hardrocksong, funky gitaren werden begeleid door harde elektronische bassen terwijl discodrums de boel bijeen hielden. Toch werd deze amalgamatie aan stijlen geen rommeltje. Integendeel, de band speelde professioneel en strak. Dit leverde enkele mooie momenten op zoals “Can’t Stop” of het intieme “Roche”, dat door de hele zaal werd meegezongen. Toch blijft “La ritournelle”, met zijn refreinloos refrein, zijn sterkste lied. De tent baadt in een rode gloed, de eerste noten verwarmen het publiek. De bandleden geven elkaar een kus. Wanneer de zang en bas eindelijk invallen, beleven we een collectief kippenvelmoment. Veel tijd was er niet om te blijven dromen, want de zware bassen van “Domestic Tasks” verstoorden het intieme gevoel. In een waan van stroboscopen, ronkende drums en vloeiende arpeggio’s was het over en uit voor Sébastien en zijn kompanen.
Vrijdagavond zagen we de crème de la crème van de Franse pop. Zelfs na twintig jaar en zeven albums blijft Tellier zichzelf heruitvinden en relevant zijn. Hij gaf het beste van zichzelf voor een euforische Botanique, die zelfs na een bisronde niet van ophouden wist. Ook het voorprogramma was meer dan de moeite waard; Laryssa Kim bleek een ware ontdekking. Dromerig gingen we de Busselse nacht in, nagenietend van de bebaarde Parisien.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram zijn er nog meer beelden te vinden. Volgen is de boodschap!
