‘I’m just thinking about leaving’ klonk het in 2019 op het lied waarmee Mooneye De Nieuwe Lichting wist te winnen. Frontman Michiel Libberecht was klaar om zijn ouderlijk huis te verlaten, een belangrijke stap in het opgroeien, en op zijn debuutalbum zingt hij dan nog regelmatig over volwassen worden. Sinds die overwinning is de samenstelling van de band pittig veranderd, maar de herkenbare stem en charmes van de frontman blijven aanwezig. Op Big Enough krijgen we een hoop gezellige song te horen die met momenten ons indiehart wat sneller doen slaan.
Big Enough opent met de warme tonen van het gelijknamige “Big Enough”. De warme muziek gaat gepaard met een tekst waarin Libberecht zegt dat we oud genoeg zijn om zelf beslissingen te maken en om op onszelf te overleven. Het nummer voelt aan als een motiverend schouderklopje van Mooneye; ‘je kan het’. Vervolgens wordt er met het opvallend vrolijke “Bright Lights” wat licht in het leven van de luisteraars gestuurd. Op het duet met Meskerem Mees gaan de stemmen van de twee singer-songwriters aan het dansen met elkaar, wat mooie harmonieën oplevert. Mooneye opent meteen met twee sterke songs die eveneens enkele van de hoogtepunten vormen.
“Only Because of Her Eyes” mag dan wel een simpel refrein hebben, de tekst doorheen de rest van het nummer weet wel te raken. Lijnen als ‘I wanna cry but I don’t know how’ en ‘Is this the start or is this goodbye?’ springen er hier uit, naast de op de achtergrond scheurende gitaar. Het is een van de nummers die het van de tekst moet hebben, want muzikaal gezien ligt het soms wat dicht tegen elkaar. Nummers als “Don’t Ask Me Where I’ll Be” en “Not the One” zijn zeker niet slecht, maar doordat Mooneye zich (te) veel vastpint aan de gezellige gitaarmuziek, wordt het na een tijd wat voorspelbaar. Soms duikt er een iets stevigere gitaar op, maar echt verrassen doet Mooneye eigenlijk zelden.
“Fix the Heater” is er eentje die we al eerder te horen kregen en na zes maand nog steeds weten te bekoren. De inleidende gitaar gaat gepaard met subtiele, dreigende geluiden en eens het losbreekt, begeven we ons in een andere wereld. Het lied klinkt koel en vrij duister, helemaal het tegenovergestelde van het begin van het album. Melancholische zang (die wat doet denken aan Radiohead) gaat hier gepaard met een emotionele gitaarpartij en losbandige drums. Het is een fantastisch nummer en doet ons haast vergeten dat Big Enough eventjes inzakte halverwege.
Op Big Enough worden mooie teksten gecombineerd met de charmante stem van Michiel Libberecht. Er staan enkele sterke songs op die je dag met gemak kleuren, maar er zijn ook enkele liedjes die ons eerder koud laten en opgaan in de massa. Desondanks laten Libberecht en co toch verschillende kanten van zichzelf zien, en ook talent is zonder twijfel aanwezig. Het staat dus nu al vast dat we de komende jaren nog van Mooneye zullen horen en ze wellicht verder uitgroeien tot een vaste waarde in ons muzieklandschap.
Volg ons op Spotify voor meer nieuwe muziek.
