AlbumsFeatured albumsRecensies

Claire Laffut – Bleu (★★★★★): Blauw was nog nooit zo kleurrijk

Een paar jaar geleden ruilde Claire Laffut ons land in voor de Franse hoofdstad en daarmee leek haar carrière pas echt gestart. Pendelend tussen twee hoofdsteden ontstonden verhalen, groeiden emoties en kregen dromen de ruimte om zich te ontplooien. We leerden Laffut kennen als model, beeldend kunstenares en muzikante, en tot op de dag van vandaag slaagt ze erin die wereldjes met elkaar te verzoenen door haar geheel eigen universum te creëren. Een plaats waar zowel de lucht als het water van het helderste blauw voorzien zijn, aldus de titel van haar debuutplaat. We moesten lang wachten op Bleu, want na haar ep Mojo werd het relatief stil op muzikaal vlak. Die stilte wordt nu doorbroken met Bleu, een album dat een verzameling blijkt van waar de artieste de afgelopen jaren aan werkte.

Er zit zoals verwacht wel wat meer achter de titel van haar debuutalbum. Zo zou blauw de moeilijkste kleur zijn om te maken – aldus de artieste – en is ook de waarheid iets wat we soms moeilijk aan het licht kunnen brengen. Daarmee krijgen we ook meteen een brugje naar het nummer “Verité” dat alweer dateert uit 2018, maar net als “Mojo” een plekje kon verzilveren op Bleu. Dat de artieste nu resoluut de kaart der popmuziek trekt, hoeft niemand te verbazen. Ons land lijkt een uitstekende voedingsbodem voor Franstalig poptalent en Laffut is geen uitzondering; met haar geheel eigen, exotische twist binnen het genre zou ze zomaar de harten van fans van artiesten als Angèle en Stromae kunnen veroveren. Het is haar alvast van harte gegund.

Wanneer een album zo lang op zich laat wachten en ook de aanloop naar de release wat tempo mist, kan het twee kanten op. We gaan dan ook niet ontkennen dat we ons stilaan toch wat zorgen begonnen te maken over Bleu. Dat bleek alleen nergens voor nodig, want van zodra de eerste noten van “MDMA” door de luidsprekers klinken, bevinden we ons in een andere wereld. Zwoele, exotische klanken vliegen ons om de oren terwijl zachte vocalen ons door de jungle leiden. Prominente percussieklanken zorgen ervoor dat de dansvloer al snel gevuld raakt. We hebben het geprobeerd, maar stilstaan is echt geen optie op het lied dat zijn titel deelt met de drug die hallucinaties en een euforisch gevoel veroorzaakt.

Het gevoel dat je je in een ander universum bevindt, wordt doorheen het gehele album doorgetrokken. Zowaar alle schakeringen blauw passeren de revue, van hemelsblauw op het laidback “Tombée dans un rêve” tot een diepblauw op “Sororité”. Die laatste klinkt alsof je meegesleurd wordt in een veel te drukke club en alle geluiden in een gedempte versie langs je heen gaan. Tekstueel krijgen we een heel andere boodschap; Laffut zingt namelijk over de solidariteit tussen vrouwen onderling, en dan vooral in een harde wereld als die van de muziek. Als het van de Waalse die deeltijds in Parijs woont afhangt, is er alvast hoop voor een vorm van vrouwelijk verbond in de muziekindustrie.

We krijgen een intens tweeluik voor de kiezen met “Hiroshima” en “Adrénaline”. Aan die eerste besteedde de zangeres onlangs nog een uitgebreide post op sociale media en dat gaf het nummer meteen een bitterzoet kantje. Hoe catchy het geheel ook klinkt, onder de woorden gaan verhalen van een manipulatieve relatie schuil. Ook op “Adrénaline” lijkt het nog niet allemaal goed te zitten, want de zuiderse klanken moeten het evenwicht bieden aan woorden die een zwaardere lading dragen dan we bij de eerste luisterbeurt beseffen. ‘Personne ne me déstabilisera comme toi’, klinkt het, wat zoveel betekent als een belofte om zich nooit meer zo te laten behandelen in de toekomst. Zo belicht Laffut ook de duistere kant van de liefde die menig artiest het liefst ver weg stopt, zij het uit schaamte of omdat dat makkelijker of maatschappelijk meer geaccepteerd is. Echt indruk maken doet het nummer wanneer de zangeres zich waagt aan een stukje rap, iets wat we op basis van singles als “Vérité” en “Étrange Mélange” niet meteen zagen aankomen.

Ook de nummers die we al een tijdje kennen, lijken naadloos in het geheel te passen, waaruit blijkt dat er meer dan voldoende tijd en denkwerk in Bleu geïnvesteerd is. Het geheel verkent verschillende zijwegen van de popmuziek en weet daarom ook van de eerste tot de laatste track te boeien. Zo lijkt “Avis de tempête” aanvankelijk een vreemde eend in de bijt, maar begeven we ons even snel weer in een vage trance waar Laffut op speelse wijze door het geheel zweeft, om vervolgens toch weer als een storm door te gaan. Die trance wordt nogmaals onderstreept op “Tombée dans un rêve” waar we in geuren en kleuren het verhaal van een wilde avond in Parijs te horen krijgen. De zachte, soms kinderlijke stem van Claire Laffut wordt mooi verweven in de productie waardoor zang en instrumentatie elkaar ondersteunen en naar een hoger niveau tillen. Het eind van het Laffut-universum is binnen handbereik wanneer we op de tonen van “Et j’ai ri” met een voldaan gevoel naar de uitgang zweven.

Blauw was nog nooit zo kleurrijk als op Claire Laffuts langverwachte debuutplaat. Het lange wachten werd beloond met een maaltijd waarbij we het aantal gangen niet meer konden bijhouden. Anno 2021 is het uitermate belangrijk om van een album meer te maken dan een verzameling liedjes en dat heeft de artieste absoluut gedaan. We kregen een hele wereld om in te duiken en ontdekten zowaar de volgende prinses van de Franstalige popmuziek, wiens toekomst nu helemaal verzekerd lijkt.

Claire Laffut staat op 23 oktober in de Botanique.

Facebook / Instagram

Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.

640 posts

About author
Dansende Beer met een hart voor Scandinavische popmuziek, sad girl music (lees: Phoebe Bridgers) en Franstalige dingen.
Articles
Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

Fred again.. - Actual Life 3 (January 1 - September 9 2022) (★★★½): Diepblauwe clubvibes

Tot een dik jaar geleden waren het enkel de muzieksnobs die de naam Fred Gibson al eens voorbij hadden zien komen. Vandaag…
InstagramLiveRecensies

Claire Laffut @ Botanique (Orangerie): Fletse blauwe tintjes

Afgelopen week kon de hele wereld kennismaken met Claire Laffut. Neen, de zangeres is niet op wereldtournee, maar haar gezicht keek neer…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Claire Laffut - "Hiroshima"

Dat het ook aan de andere kant van de taalgrens in ons kleine landje bruist van het talent, hoeft niemand te verbazen….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.