InterviewsUitgelicht

Interview The Vaccines: ‘In Love City voel ik me altijd geweldig, alsof ik eindelijk écht leef’

©️ CPU – Joost Van Hoey

Met meer dan tien jaar ervaring en een serieuze waslijst aan meebrullers heeft The Vaccines zich opgewerkt tot de ideale festivalband. Liedjes als “Wetsuit”, “If You Wanna”, “Nørgaard” en ga zo maar door komen dan ook perfect tot hun recht op een zonovergoten namiddag met een pintje in de hand. Toch dateerde het laatste wapenfeit van de Britten alweer van 2018, als je de weinig interessante coronacovers niet meerekent. Aan die stilte komt nu een einde, want met Back in Love City staat het vijftal weer stevig in zijn schoenen. The Vaccines klinkt op zijn vijfde langspeler beter dan ooit, althans als we frontman Justin Hayward-Young mogen geloven. Een album over escapisme, het niet willen leven in deze wereld, en over feest vieren. Als je de bandnaam er dan nog bijneemt, kan je haast niet anders dan denken dat we met een bende helderzienden te maken hebben. We vroegen Justin naar zijn zesde zintuig, zijn voorliefde voor spaghettiwesterns en de streken die hij zou uithalen in Love City. Mopjes over vaccineren werden er niet gemaakt. Of misschien toch eentje.

De wereld komt stilaan terug op gang en The Vaccines heeft net een album af, het kan alleen maar goed gaan met je!

Ja, het gaat prima! Het is heel spannend, want het album is eigenlijk al een tijdje af. Ik ben heel benieuwd hoe de wereld zal reageren nu Back in Love City eindelijk het levenslicht zal zien.

Het is ondertussen ook al jullie vijfde album. Blijft het toch nog spannend?

Gek genoeg ben ik tegenwoordig meer enthousiast bij de release van een single dan bij een album. Toen we in onze begindagen losse nummers uitbrachten, gingen die niet meteen naar de top op Spotify. Je moest geluk hebben om ze te horen op de radio of je moest het nummer specifiek gaan downloaden op iTunes… Streaming heeft onze manier van muziek luisteren zo drastisch veranderd dat ‘release day’ iets extreem spannends wordt.

Zeker nu je zo lang stil hebt moeten zitten, kan ik begrijpen dat het allemaal dat tikkeltje spannender is. Hoe heb jij het laatste anderhalf jaar beleefd?

In één woord: gefrustreerd. En het werd alsmaar erger. Livemuziek en internationaal reizen werden op pauze gezet en dat is vanzelfsprekend heel deprimerend voor een band.

Op creatief vlak daarentegen was het even leuk om tijd en ruimte te hebben in je hoofd. In het begin vlotte het schrijven dan ook goed, maar naargelang de lockdown bleef duren kwamen er steeds minder ideeën. Je moet écht kunnen leven om erover te schrijven. Ik heb het gevoel dat er eindelijk licht aan het einde van de tunnel is nu, maar goed, wie weet hoe de situatie precies in elkaar zit hè… Ik ben in elk geval blij dat ik me terug een artiest kan voelen.

Jullie hebben inderdaad al het geluk gehad om enkele Britse festivals onveilig te maken. Hoe voelde het om na al die tijd terug op het podium te staan?

Voor mij was het ongelofelijk emotioneel. Enerzijds voelde het alsof onze laatste show gisteren was, maar anderzijds leek het wel alsof we in een droom zaten. Het was net alsof we een wedstrijd hadden gewonnen waarin we voor een dag onze oude levens terug konden oppikken. Toen werd pas echt duidelijk hoe hard we live spelen hadden gemist en vooral hoe hard we ervan houden om op een podium te staan.

Het lijkt voor The Vaccines dan ook een symbolisch eindpunt te zijn, want Back in Love City gaat over escapisme en nu zijn jullie eindelijk vrij.

Helemaal! Het is best grappig, want het album was eigenlijk al af voor de pandemie, maar nu zit er plots een hele nieuwe dimensie in verweven. Op een manier is het verhaal dan ook lichtjes uit de context getrokken, maar dat is het mooie aan muziek: ik vind permanent een andere betekenis achter de teksten.

Luister bijvoorbeeld maar naar het refrein van “Alone Star”. Ik zing ‘You are not alone’, maar toen ik die lyrics schreef, had ik nog geen idee hoe geïsoleerd de wereld in quarantaine zou zijn.

Misschien ben je helderziend, want ook je bandnaam laat niets aan de verbeelding over.

Ik weet het! (lacht) Als ik erin geloofde, zou ik je gelijk moeten geven.

Om te ontsnappen aan deze wereld heb je een nieuwe stad gecreëerd in je hoofd: Love City. Hoe zou je daar je dagen spenderen?

Hopelijk verliefd! Als ik me de stad probeer voor te stellen, zie ik heel veel mogelijkheden om te doen. Vooral veel ‘Adult Pleasure Domes’ en ‘Pleasure Islands’ waar je niet genoeg van kan krijgen. Je spendeert vijf minuten hier, dan ga je vijf minuten naar daar… Het is een heel chaotische stad, maar heel verslavend. We blijven het binnen de band oneens zijn met elkaar over wat we precies zouden doen in de stad, dus ik kan geen eenduidig antwoord geven! (lacht)

Ikzelf zou ongetwijfeld in de problemen geraken, maar ook veel plezier maken. In Love City voel ik me altijd geweldig, alsof ik eindelijk écht leef. Ik voel alles wat ik altijd al wilde voelen.

Met de muziek in je achterhoofd is het haast onmogelijk om niet te denken dat je verkleed bent als een space cowboy in Love City.

Dankjewel, dat vind ik echt een compliment! In mijn hoofd is iedereen in Love City een space cowboy, dus ik ben blij dat we op dezelfde golflengte zitten! (lacht)

Komt dat misschien voor een deel omdat de muziek wat elektronischer klinkt dan we van The Vaccines gewend zijn?

Ik denk het wel, al is dat niet helemaal waar. We hebben ons vooral laten leiden door surfgitaren en rockabillygitaren. Het is een soort huwelijk tussen beide werelden. Het voelt als iets retrofuturistisch: een beetje tegenstrijdig, maar het werkt.

Dat komt misschien ook doordat je inspiratie haalde uit spaghettiwesterns. Wat was de beste die je al zag?

Dat is een hele moeilijke vraag! (lacht) Ik heb een lijstje gemaakt van de films die ik onlangs zag. Freddie (Cowan, gitarist) is een hele grote westernfan, dus we hebben er afgelopen week drie bekeken in de studio.

Een van mijn favorieten is Django, maar ook The Good, The Bad and The Ugly, A Fistfull of Dollars… ik kan niet kiezen. Ik weet wel dat er ook een saloon is in Love City! (lacht)

Vind je het moeilijk om jezelf te blijven uitdagen als je muziek maakt? Om met nieuwe dingen te blijven komen?

Ja, maar ik moet zeggen dat het voor dit album makkelijker dan ooit was. Het schrijven ging verrassend vlot en de inspiratie bleef maar komen… Het is de job van een artiest om geïnspireerd te blijven. Ik heb gezocht naar nieuwe mensen op nieuwe plaatsen, dus ik heb veel geluk gehad met de situaties waarin ik verwikkeld ben geraakt. Voor de lockdown kwam ik op nieuwe plekken en heb ik veel mensen ontmoet die me wisten te inspireren. Dat is ook een van de redenen waarom ik geloof dat The Vaccines alsmaar beter worden. We hebben steeds meer plezier, waardoor we blijven evolueren.

Dit album was voor jou ook een van je meest bevrijdende ervaringen als artiest. Hoe heb je dat gemerkt?

Hopelijk merk ik het als ik zie dat mensen zich verliezen in de muziek. Het klinkt dan ook heel leuk en euforisch, en volgens mij zitten er ook kleine ideetjes in verstopt. De plaat klinkt heel expressief, als een flipperkast. Dat is misschien de beste manier om mijn hoofd te omschrijven toen ik het album schreef: een flipperkast.

Ik heb me geamuseerd en begreep beter dan ooit hoe ik wilde dat de muziek zou klinken. Het voelde alsof ik goeie teksten schreef, alsof de melodieën perfect klopten, alsof de productie helemaal in orde was… Het leek allemaal vanzelf te gaan en daardoor bleef het vertrouwen maar groeien.

Miste je de energie van liveshows dan niet?

Dat heeft me inderdaad wel altijd geholpen. Gelukkig hadden we nu bijna twee jaar getourd met Combat Sports, dus wisten we beter dan ooit wat werkte en welke sound er nog miste in onze set. Met dat in ons achterhoofd zijn we beginnen schrijven en zo kwam het album tot stand.

Daarom ben ik er ook van overtuigd dat The Vaccines alsmaar beter wordt. We weten beter waar we naartoe willen nu. Ik denk dat je veel moet experimenteren en misschien zelfs een beetje afzien om te geraken waar je wil zijn. Je mag niet altijd denken dat je nieuwe album beter is dan het vorige, maar dat durf ik nu wel te zeggen. De hele band is daarvan overtuigd.

Nu Back in Love City bijna uit is: wat is volgens jou de beste plaats om naar het album te luisteren?

Dat is best belangrijk voor ons, want het antwoord op deze vraag is meteen ook de reden waarom we de releasedatum zo ver vooruit hebben geschoven. De belangrijkste reden waarom wij muziek maken als een band, is dat de luisteraar er herinneringen aan kan koppelen. Op feestjes, op vakantie, met je vrienden op roadtrip… The Vaccines maakt geen achtergrondmuziek.

Er staan nummers op de plaat die als doel hebben om een feestje op te bouwen, we hebben nummers die live de boel in vuur en vlam zullen zetten, liedjes om op te dansen in clubs, maar ook op trouwpartijen… Al blijft de beste manier om naar onze plaat te luisteren toch via een concert. (lacht)

Zijn er al plannen waar je ons iets over kan vertellen? Misschien een stop in België?

We zijn bezig met het samenstellen van een Europese tour, maar met COVID-19 weet je natuurlijk nooit. Voorlopig staat er een tour in het Verenigd Koninkrijk op het programma en gaan we zelfs al wat nieuw materiaal opnemen. Daarna zal het gewoon afwachten worden, maar ik kruis mijn vingers!

Dat kan pas als iedereen gevaccineerd is hè! Sorry, dat mopje moest ik maken.

Die heb ik al vaak gehoord, maar dat is ondertussen deel van de job geworden! (lacht)

Back in Love City verschijnt volgende vrijdag, 10 september, via Sony Music. 

Facebook / Instagram / Website

2281 posts

About author
only love <3
Articles
Related posts
InstagramLiveRecensies

Pukkelpop 2024 (Festivaldag 3): Hit(te)effect

Festivaldag drie en het beloofde er eentje te worden die het label ‘memorabel’ zou kunnen krijgen. Op het hoofdpodium stonden met respectievelijk…
InstagramLiveRecensies

Down The Rabbit Hole 2024 (Festivaldag 3): Muzikale en meteorologische verrassingen

Koud, nat, warm, droog, motregen, gewone regen, brandende zon, alles passeerde de revue. Behalve een regenboog natuurlijk. Godverdomme. Gelukkig waren de meeste…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Pukkelpop haalt o.a. Jorja Smith, Soulwax, Skrillex en The Smile naar Kiewit!

Pukkelpop heeft ook deze week heel wat mooie namen in petto. Nadat de organisatie afgelopen week uitpakte met headliners als Fred again..,…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.