Pukkelpopkwartier (Dag 1): Bliksem en donder

Het rijk der vrijheid opent bijna zijn deuren, maar voor een normale Pukkelpop-editie was het jammer genoeg nog iets te vroeg. Het Hasseltse festival bleef echter niet bij de pakken zitten en zette samen met Muziekodroom een vierdaags alternatief neer. In de Bootstraat openden ze gisteren het Pukkelpopkwartier waar om en bij de duizendvijfhonderd bezoekers zonder masker en afstand konden genieten van een festivalfeeling. Het werd een avond waar de moshpits elkaar in sneltempo opvolgden en de sfeer keer op keer beter werd!

Antoon

De eerste liveact van de avond vierde meteen zijn première op Belgische bodem. Antoon scoorde vorig jaar nog een grote hit met het nummer “Hyperventilatie”, een nummer dat hem de doorbraak bezorgde in Nederland en Vlaanderen. Veel mogelijkheden om zijn succes te kunnen oogsten waren er tot dusver nog niet en dat was ook te merken aan het optreden. De goesting was er, maar soms viel Antoon ietwat te veel terug op de gebruikelijke clichés van de Nederlandse hiphop. We mochten van links naar rechts huppelen en collectief gaan zitten en terug rechtveren, maar dat moest op nummers die bijna allemaal op elkaar leken. Soms had het iets weg van de foute party met veel ambiance, al bleef Antoon het moeilijk te hebben om het publiek echt helemaal over de lijn te trekken.

Rare Akuma

Akuma mocht gisteren nog eens zijn kot uit en had heel wat nieuwe muziek (zoals zijn gloednieuwe “Wabbajack“) mee in zijn bagage. De Antwerpse rapper was zowat de vreemde bij in de line-up, maar wist wel te overtuigen. Met zijn alternatieve hiphop kon hij het publiek aardig ophitsen en de ene moshpit ging makkelijk over in de volgende. Dat er een backingtrack meeliep deerde niet, want het zorgde er net voor dat Akuma het publiek nog een tikkeltje meer kon bespelen en opjutten. De energie zat er goed in en daarom was het ook dubbel zo jammer dat hij een dikke tien minuten vroeger stopte dan voorzien.

Yung Mavu

Aan Yung Mavu de eer om het feestje verder op gang te brengen en dat liet hij zich niet twee keer zeggen. Yunobi zorgde voor een passende opwarming vooraleer Mavu met “Walk Off” zelf de bühne op stormde. De sfeer zat er goed in, alleen liet de stem van Yung Mavu het al redelijk vroeg afweten. De heesheid dreigde even voor een sisser te zorgen, maar het Duracell-konijn in Mavu maakte heel wat goed. Zijn pianist en gitarist Dejavu bleek bovendien in een aantal nummers een meerwaarde te zijn, vooral bij de nummers waar het iets rustiger aan toe ging. Het venijn zat zoals wel vaker in de staart en zo zorgde de finale met onder meer “Yaya Touré” en “Madonna” voor een sterke climax. Zonder stemproblemen had Yung Mavu hier ongetwijfeld voor zijn beste optreden tot dusver gezorgd, maar in deze omstandigheden was het zeker meer dan behoorlijk.

Kevin

Kevin kwam voor de gelegenheid uit Nederland en leek boordevol goesting te zitten. De handen gingen bij zijn entree vlotjes de hoogte in en ook live bleek hij aardig wat in huis te hebben. Kevin had Lijpe voor “Kilometers” helemaal niet nodig om het publiek aan zijn kant te krijgen en zijn nieuwe nummer “Praat met mij” werd al aardig meegezongen. “De wereld is van jou” werd met veel enthousiasme onthaald, al was het toch vooral “Als ik je niet zie” dat voor tropische temperaturen zorgde in de tent. Een stijgende curve zat er desondanks niet in de set en dat was wel enigszins een minpunt. Het einde was ook ietwat abrupt en onverwachts, maar Kevin toonde wel dat er heel wat in hem zit.

Zwangere Guy

Het leek wel alsof gisteren iedereen voor de Koning van Brussel naar Hasselt was afgezakt. Met een onverwachte opkomst verraste hij zijn publiek en toch duurde het luttele seconden voor ze uit zijn hand aten. Na bijna twee jaar was het een van zijn eerste shows zonder social distancing en dat maakte Zwangere Guy nog dat tikkeltje hongerig. Nadat de ‘rustigere’ nummers zoals “1 uit de 1000’s” en “OG’Z” vakkundig werden afgewerkt, was het halverwege tijd om een tandje bij te steken. Met “Wie is Guy?” zat het vuur meteen in de pan en werd de Pukkelpoptent een grote pogo. Tijd om door te ademen kreeg het publiek niet met onder meer “Fally Ipupa”, “Guttergang” en “R.A.F. (Rien à Foutre)”. Die laatste speelde hij op het einde zelfs nog eens nadat het publiek na “ZG is zo haai” maar niet genoeg kreeg. De Koning van Brussel regeerde gisteren in Hasselt en deed Hasselt helemaal uit zijn voegen barsten.

The Opposites

De headliners van de avond kwamen uit Nederland en hadden normaal gezien dit weekend Lowlands mogen headlinen. De welbekende situatie zorgde er echter voor dat The Opposites hun wederkeer op Belgische bodem moesten vieren. Twee jaar geleden zorgden ze nog voor onwaarschijnlijke taferelen in de Dance Hall en die show waren ze duidelijk niet vergeten. Het begin diende louter als voorbereiding voor de absolute climax van de avond. “Hey DJ” zorgde voor het eerst voor een helemaal springende tent en kreeg met “Slapeloze nachten” een passend vervolg. De vloerbalken begaven het al voor “Thunder” al met al goed was ingezet en dat bleek Big2 en Willem wel te bevallen. Deskundig als ze zijn, kregen ze het publiek steeds harder met zich mee met een gigantische moshpit ten gevolge. “Thunder” werd bijna een kwartier lang uitgeroken, maar bleek exact dat te zijn waar we na een jaar zonder festivals naar snakten: compromisloos de remmen loslaten en gas geven!

Pukkelpop mag zijn best doen om de tent terug recht te zetten na de ravage van gisterenavond. De openingsavond van het Pukkelpopkwartier bood alles waar de duizendvijfhonderd aanwezigen nood aan hadden en dat merkte je ook aan alles en iedereen. Op nog drie avonden vol plezier, goed humeur en veel goede muziek!