Frankrijk staat bekend om heel wat dingen, gaande van het stokbrood – de baguette, zo u wil – tot de Eiffeltoren. Ergens daartussenin ligt de electroscene, die bijna dertig jaar ongenaakbaar geregeerd werd door Thomas Bangalter en Guy-Manuel de Homem-Christo, Daft Punk in de volksmond. Toen onze twee vrienden enkele maanden geleden hun glimmende robothelmpjes voorgoed aan de haak hingen, bevonden we ons aan het einde van een tijdperk. We waren er niet bij, maar we durven er donder op zeggen dat het einde van Daft Punk voor heel wat vreugdekreten heeft gezorgd ten huize Augé en De Rosnay. De heren van Justice, de eeuwige tweede, kregen ein-de-lijk de kans om de op den duur ondankbaar geworden titel van ‘prinsen van de Franse electro’ van zich af te schudden en zich ten koste van de robotrockers richting de troon te hijsen.
De strijd voor het regentaat lijkt vooralsnog spannender te zullen worden dan verwacht, want nadat ook Polo & Pan al eens kwam snuffelen naar wat er te rapen viel, zet Justice nu een extra joker in. Gaspard Augé, deels het brein achter wereldhitjes als “D.A.N.C.E.” en “We Are Your Friends“, besloot om zijn eigen gewicht in de schaal te gooien. Of hij daarmee zijn muzikale wederhelft Xavier de Rosnay een mes in de rug wil steken durven we niet zeggen, maar wie de Euro 2020 volgt, weet wel hoe de vork in de steel zit als het draait om Fransen en hun ego. Hoe dan ook, Augés debuutplaat Escapades mag uiteindelijk vrij letterlijk worden genomen.
Toegegeven, na het horen van de eerste singles van dit splinternieuwe project, krabden we ons toch even in de haren. Had Xavier dan zo weinig vingers in de pap als het aankwam op de muziek van Justice? Want de muziekjes die Gaspard op de wereld losliet, hadden niet misstaan op pakweg Woman. Hoe dan ook, wij gingen niet klagen. We hadden immers lang genoeg gewacht op nieuw materiaal van het electroduo. Toch bleek dat we wat te vroeg hadden gejuicht. Goed begonnen, betekent daarom bijlange niet half gewonnen. Iets dat Roberto Martinez hopelijk ook in de hoofdjes van onze Duivels krijgt geplant.
Met “Force majeure” komt Escapades nochtans met een sterke kracht – dankjewel Google Translate – uit de startblokken. Met Justice-achtige synths, toffe baslijnen en vooral een leuke energie lijkt er helemaal geen vuiltje aan de lucht. Als die sfeer dan nog eens extra kracht wordt bijgezet door het opzwepende “Hey!”, zouden we kunnen concluderen dat Gaspard met volle overtuiging richting eindoverwinning gaat. De grootse strijkers, het engelenkoor op de achtergrond en de bas die het tempo hoog houdt: de kristallen in de Franse electrokroon glinsteren al op het gezicht van de muzikant.
Afgezien van “Belladone” en in mindere mate “Captain” is het vet tegen dan echter al van de soep. Dat komt eigenlijk vooral door Gaspard zelf, die ze vrolijk opslurpt door het tempo uit zijn eigen album te halen. Zo zakt “Europa” al snel als een pudding in elkaar en krijgen we geleidelijk aan tranen in de ogen van “Lacrimosa” – zo hebben die zes jaar Latijn toch nog iets opgeleverd. Het is niet dat de nummers op zich allemaal rotslecht zijn, maar Escapades voelt in z’n geheel iets te ondoordacht en inspiratieloos aan. Alsof de Fransman zich tijdens de lockdown verveelde en uit gemakzucht even achter zijn arsenaal aan synths plaatsnam. Wat hij eruit perste mag er uiteindelijk ook wel zijn, we ontkennen niet dat de man geen talent heeft, maar voor een album schieten de liedjes op heel wat vlakken te kort.
Escapades is dus een dubbeltje op z’n kant. Er staan zeker leuke nummers op het album, die soms zelfs Justice-waardig zouden zijn, maar over het algemeen kunnen we helaas niet van een geslaagd eerste project spreken. Waar we ons bij het horen van de singles afvroegen of Xavier zelfs een vorm van betekenis binnen de band had, misten we hem in het eindtotaal toch relatief zwaar. Iedereen heeft natuurlijk recht op een leuk project waarin hij zich kan verliezen in tijden van verveling, en die van Gaspard was – verrassing – muziek. Op die manier zijn we blij dat de man zich toch heeft weten te amuseren het afgelopen jaar, maar om het estafettestokje van Daft Punk over te kunnen nemen, houdt hij het toch best gewoon bij Justice.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
