De muziek van Gentenaar Mathieu Mathlovsky is moshen voor wie wil raven en raven voor wie wil moshen. Het verenigt de (te vaak) gescheiden groep van metal- met die van technoluisteraars. Live wordt Mathlovsky bijgestaan door drummer en vierenveertig-objecten-per-seconde-betrommelaar Gregory Simons (VONNIS) en voor het eerst werd deze dodelijke combinatie ook vertaald naar een albumversie. Naast deze geliefde compagnon bouwde Mathlovsky doorheen de jaren, zowel in België als internationaal, heel wat netwerken, relaties en vriendschappen op en vond hij tal van maten, gelijkgezinden en mede-omarmers van eventjes keihard gaan.
Een selectie uit deze ontmoetingen bundelde de Gentenaar samen op deze nieuwe langspeler. Voor quasi ieder nummer op Yassssin nodigde hij grote en kleine namen binnen de wereld van de kelderfeestcultuur van zijn stadsgenoten uit. Dit alles staat in het teken van de tien jaar lange muzikale reis van de artiest, waarin mensen kwamen, waren, bleven, weggingen, terugkwamen, inspireerden, samenwerkten en hielpen bij het maken van zijn muziek tout court. Yassssin is een ode aan vriendschap en viert de plaats ervan in het leven.
Openen gebeurt met de drone-achtige vocalen van Thibaud Meiresone (Monnik), waarover onheilspellende bliepjes komen bovendrijven. Vanaf het moment dat de drums invallen, weten we dat we vooral recht voor een ontzettend viesj partijtje gabberen staan. Al snel schakelt het over in industriële metal op “ACAB Hype”, dat inzet met zware gitaren door STAKE-gitarist Cis Deman en de woedende stem van Brennt. Die laatstgenoemde is frontman van diezelfde metalband, maar kent ook zijn weg in de elektronische ondergrond met ravecollectief Raveyards. “The Heat” is dan weer een bezwerende wisselwerking met het Gentse duo Jason & Rhonda.
De complexe baslijnen van Owen Perry Weston (we zagen deze PAARD.-man overigens ooit live rappen in een kelderconcert van Mathlovsky) kleuren “Baby Marshall”, een nummer dat alsmaar voortstuwt en eindeloos lijkt harder te gaan totdat je denkt dat dat niet meer kan, maar er toch telkens een schepje bovenop wordt gedaan. Amazumi’s stem op “Grind” begeleidt de snikkelharde techno. Het is hard, het is goed en het is vooral hard. Op “Witch City” horen we de bewerkte en geautotunede stem van Mixmeister Michelle. De Shht-gekte weet hij heel goed te vertalen naar een nummer met kei harde shreddende gitaren, vernietigende drumroffels en bakken distortion.
Een gevarieerde wervelwind van geluid raast aan je voorbij. Alle gastbijdrages spelen hun sterke eigen rol, maar Mathlovsky blijft gedurende de hele tijd de knoppenmeester. Yassssin is dan misschien wel een ode aan vriendschap, maar evenzeer een uitnodiging tot samen alles kapotmaken. Het gaat om het samenzijn op een rave, al dan niet in een kelder. Mathlovsky hemzelve zei dat het gaat om ‘het moment van allemaal familie te zijn op het juiste muzikale moment’. Laten we dan ook samen alles kapotmaken.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
