AlbumsRecensies

Mndsgn – Rare Pleasure (★★★): In slaap vallen bij hetere temperaturen

Mndsgn (spreek je uit als mind disign), aka Ringgo Ancheta, is een producer uit Los Angeles met Filipijnse roots. Zijn muzikale carrière begon in 2008, toen hij het collectief Klipm0de begon met onder meer Knxledge die hij leerde kennen via Myspace. Via Bandcamp bereikten ze een groot publiek en tot op heden is hij samen met Knxledge een van de betere beatmakers van de Amerikaanse Westkust.

Ancheta produceerde bijvoorbeeld al muziek voor Jonwayne, Doja Cat en Tyler, the Creator. Met Rare Pleasure brengt hij maar liefst zijn achtste langspeler uit. Zijn vorige, Forever In Your Sun, dateert nog maar van een jaar gelden. Dit jaar viel hij al op door een feature op het geprezen album van de Japanse groep CHAI en de drie singles (“Hope You’re Doin’ Better”, “Slowdance” en “Medium Rare”) die het album voorafgingen.

De plaat brengt de muziek samen die Mndsgn door de jaren heen heeft geïnspireerd – r&b, soundtrackmuziek, psychedelica en jazz – in een 80’s getint eclectisch geheel. Helaas blijkt dat ook in zijn nadeel te spelen. Het album is een samenraapsel van allerlei invloeden en geluiden met als gedeelde factor een slaapverwekkende zwoelheid. Alle nummers voelen aan als een zwoele zomeravond waarop het tijd wordt in slaap te vallen, maar het niet lukt omdat het te warm is . Misschien is dat wel de ideale setting om het album te beluisteren. Wie het probeert zal slagen, op voorwaarde dat men “Rare Pleasure IV” uit de wachtrij verwijdert. Opeens schudt de plaat ons wakker met een gekke sambamix die even snel wegebt als ze is binnengevallen.

De plaat is daarom niet slecht. De productie zit meesterlijk in elkaar zoals we gewend zijn van Mndsgn en er vallen enkele pareltjes te ontdekken. Rare Pleasure onthult de kracht van Mndsgn als een steeds evoluerende artiest, door zijn eigen stem sterker te integreren dan voorheen. “Hope You’re Doin’ Better” is een nummer dat vrolijk lijkt, maar een donkere thematiek heeft. Zoals de titel al een beetje aangeeft, schreef Ancheta het aan en vriend die worstelde met psychische problemen. Het lied lijkt luchtig te zijn als een kabbelend beekje, maar in feite luister je naar een gebroken beat van 4/7, wat een extra dimensie bijbrengt aan het nummer.

Het album moet dan ook dienen ‘als een waardering voor het delen van het leven.’ Ervaringen in Ancheta’s leven vormden de basis voor de muziek en tekst. Het leven zit vol ‘rare pleasures’ en de vele herhalingen doorheen het album refereren naar de terugkerende motieven die we in het leven ervaren. Mndsgn beschrijft het als volgt: ‘Wij zijn wezens die dit menselijke leven maar één keer leiden, we kunnen het maar één keer meemaken, daardoor is elk moment doordrenkt met een magische vergankelijkheid, een zeldzaamheid.’

Helaas zal de plaat ons niet bijblijven als een zeldzaam meesterwerk. Ondanks de poging om het leven in al haar complexiteit vast te stellen blijft de plaat een zwoel dommelig geheel. Ofwel is Ancheta niet in zijn opzet geslaagd, ofwel ziet hij het leven nu eenmaal als een sluimerende reis langs eclectische soundscapes. Helaas helpen hijgende achtergrondstemmen, plotselinge samba-kitsch en een einde vervuld van schreeuwende vrouwenstemmen, op hol geslagen drums en een ontregelde harp daar niet bij.

Facebook / Instagram / Website

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.