AlbumsRecensies

Irimias Timmerman – Verbeelding Zonder Verblijfsvergunning C (★★★★): Pajottenlandse wereldmuziek

Na een wispelturige winter zijn we blij dat we eindelijk weer de zon zien schijnen en de vogeltjes horen fluiten als we onze gordijnen opentrekken. Het is eindelijk terug warm (of toch warmer dan tijdens het gemiddeld Eizeringse voorjaar), en warm, daar is het waar Irimias Timmerman dwaalt. De jongeheer sluimert door bergen en heuvels, weert er alle kloothommels van zich af en vertoeft er musicerend als wereldburger. Alvorens hij Verbeelding Zonder Verblijfsvergunning C publiceerde bracht hij ons al een boel hartverwarmende nummers op respectievelijk Verbeelding Zonder Verblijfsvergunning B en Verbeelding Zonder Verblijfsvergunning A.

Dobberende ambient vormt de verpakking van VZVC. Zowel het begin- als eindpunt van deze wereldreis, respectievelijk “Ze Sprak In Fabels Over De Zandkorrels” en “Zoone Glooiend” wandelen gemoedelijk rond nabij het thuisfront (in dit geval Sint-Amandsberg). Alles tussenin gallopeert tussen door vogelgetsjilp begeleid gitaargetokkel (“Pinke in de Berge”) en melodicamelodietjes (op het toepasselijk genoemde “Melodica”). In deze verscheidenheid neemt Irimias ons mee naar verre oorden. Toch slaagt hij erin ons in een vreedzaam thuisgevoel te herbergen, ongeacht waar we ons bevinden.

De Pajottenlandse artiest komt op voor de Nederlandse taal in muziek. We maken namelijk al genoeg muziek in het Engels, meent hij in zijn nummer “Message from Dushanbe.” Een nummer dat, ja, we geven het toe, een Angelsaksische titel heeft. Schrijven in het Engels is inderdaad een ietwat overroepen hype. Het lijkt nu eenmaal makkelijker: we horen het meer en nemen zonder nadenken zinnen over, want ze klinken goed, nét omdat we die zo vaak horen. In het Nederlands moet je anders spelen met de cadans. Toch lukt dit Irimias zonder meer; de taal wordt door de zanger zacht en sussend naar eigen hand gezet. Dit zorgt ervoor dat we niet alleen dat warme gevoel krijgen door de veldopnames van vogeltjes en de lieflijk betokkelde snaren, maar ook door de ingefluisterde moedertaal.

In één nummer wijkt hij af van voorgaand relaas. Regelmatig in Kaapverdië vertoevend leerde Irimias namelijk enkele woordjes Creools. Toch net niet goed genoeg, want de vriendin die insprak hoe hij enkele van deze Creoolse woorden zou moeten zingen, eindigde regelrecht pardoes op album C. Deze samenwerking in het nummertje “Guava” zorgt voor een gevoel van gesprek en persoonlijke betrokkenheid. Feitelijk strekt dit intieme gevoel zich ook door doorheen heel het album. Timmerman vertelt verhaaltjes en lijkt zo dan ook tegen jou als luisteraar in gesprek te gaan, alsof je samen aan een nachtelijk kampvuur zit gescharreld. (Een kampvuur dat gelukkig veel minder dramatisch verloopt dan dat met Annelien Coorevits en Rick Brandsteder.)

Deze intimiteit speelt zich zowel in tekst als in muziek uit. “Dwaler” (klaarblijkelijk een cover van “Marin” van Bernard  Lavilliers) biedt ons een inzicht in hoe reizen en muziek hand in hand gaan: ‘ik ben een dwaler, een beetje artiest / ik houd van de havens en het veld / van de liefde en de muziek’. Ook aan romantiek geen gebrek, getuige “Grote Beer”: ‘op je rug / daar voel ik al je sproetjes / dan teken ik het sterrenbeeld / van de grote beer’. Voor deze intimiteit kreeg Irimias hulp van de even betoverend warmtebiedende Lucas Schreel. Naast deze en enkele andere gastbijdrages worden de mijmeringen van Irimias bijgestaan door simpele veldopnames, variërend van sprekende mensen tot fragmentjes muziek.

De warme dromerigheid en de exotische huiselijkheid manifesteren zich ook af en toe in fragmentarisch gitaargetokkel met prachtige titels, zoals zijnde “Wolkendek Privileges” en “Visdraad Op Een Schelpeneiland”. Nog meer fragmentarisch is de enkel op de b-kant van de cassette verschenen verzameling veldopnames die de Oost-Vlaming doorheen de jaren bijeensprokkelde. Allerlei ongebruikt materiaal rond snaar en ambient geeft een inkijk in het proces van de muzikant: spelen, proberen, knutselen, tokkelen en vooral heel veel prutsen. Deze kleine rariteiten zijn een bijzondere toevoeging voor wie maar geen genoeg kan krijgen van het, net als Irimias, doelloos dwalen.

De typische, reizende sfeer van de voorgaande Verbeeldingen Zonder Verblijfsvergunning houdt steevast aan in dit album. Irimias schept altijd veel sussende dromerigheid in zijn muziek en ook op dit album slaagt hij hier al te best in. Verbeelding Zonder Verblijfsvergunning C is een wereldreis, maar altijd met een gemoedelijkheid die ons de warmte van een moederlijke schoot biedt. Deze gezelligheid (volgens de neef van Irimias, die de communicatie verzorgt, best te genieten tussen sanseverias met een kopje tijmthee) maakt ons meer dan blij, en zo hunkeren we ook voort naar meer van de muziek van deze beeldende verhaler.

Facebook / Bandcamp

Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.

Geschreven door Anne-Leen Declercq & Pieter Wilms

87 posts

About author
Streep™
Articles
Related posts
AlbumsRecensies

Abel Ghekiere - Voor het verdwijnt, en daarna (★★★★½): (Z)onder vaderlijke vleugels vliegt hij weg

Al in januari schreven we hoe we verwachtingsvol uitkeken naar de debuutplaat van Abel Ghekiere. Met zijn eerste single pakte de jonge…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Kloothommel - "Ravenala"

Nog geen twee weken geleden schreven we dat de lente ten einde loopt. Deze week kunnen we constateren dat de zomer daarmee…
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Nieuwe single Irimias Timmerman - "Ze Sprak In Fabels Over De Zandkorrels"

Een fabelachtigere naam dan Irimias Timmerman kent geen ander mens; zelfs Béla Tarr, filmmaker en inspiratie voor die prachtnaam, mag die titel…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.