AlbumsRecensies

Don Kapot – Hooligan (★★★½): Avontuurlijke afropunk en freejazz

Onze vruchtbare Belgische bodem kweekt wel vaker van die frisse grensoverschrijdende hedendaagse jazzprojecten, en die weten steeds beter hun weg naar een ruimer publiek te vinden. Black Flower en STUFF. zijn intussen al een decennium vaste waarden te noemen, en meer recent kan je onvolprezen bands als PAARD., Steiger, SCHNTZL, Azmari of De Beren Gieren daar aan toevoegen. Zonder enige twijfel past Don Kapot ook in dat eigenzinnige lijstje straffe mafketels.

De ritmesectie van het Brusselse trio, drummer Jakob Warmenbol en bassist Giotis Damianidis, was bij de oprichting van Don Kapot in 2016 al vlekkeloos op elkaar ingespeeld door hun diensten bij World Squad, de eigen band van Fela Kuti Band-gitarist Oghene Kologbo. Toen ze de handen in elkaar sloegen met baritonsaxofonist Viktor Perdieus vlogen de stukken er meteen vanaf. Als notoire liveband schuimden ze podiumcafés en kunstencentra af en ze releaseten gaandeweg twee ep’s: Don Kapot (2018) en Don Kaset (2020). Vooral met die laatste bewezen ze dat hun geschifte composities en energieke stijl ook op plaat – ahum – cassette iets te betekenen heeft, al is het niet voor gevoelige zieltjes.

Ze omschrijven zichzelf als ‘afropunk rock-’n’-roll power’, en dat is er knal op, al is het zeker ook heel jazzminded. Denk aan de noisy freejazz van het Scandinavische trio The Thing, met soms wat West-Afrikaanse ritmes en een punkattitude in de blender. De band wordt ook wel eens vergeleken met Morphine, maar verder dan dat ze ongeveer dezelfde instrumenten gebruiken reikt die vergelijking eigenlijk niet. Don Kapot kan wel rustig en zwoel opbouwen, maar alleen om te ontaarden in groovende punkjazz en geflipte saxsolo’s. Het experimentele karakter houdt het onvoorspelbaar en boeiend, al komt dit soort muziek sowieso live beter tot zijn recht in een zweterig podiumcafé of een club vol muziekfreaks die al eens graag verrast worden.

Hun eerste langspeler Hooligan komt vandaag uit op W.E.R.F. Records , en valt met “Chinese Cows” meteen met de deur in huis door een ronkende baritonsax die er het ganse nummer over een rockende ritmesectie op los kwaakt. “Pentatonitis B”, een eerder verschenen single, zet aanvankelijk dat elan verder, maar breekt dan gaandeweg wat uiteen in een geïmproviseerd onderonsje in een ietwat rustiger tempo. Ondanks knap soleerwerk van Perdieus’ baritonsax weet de plaat ons tot hiertoe nog niet echt te overtuigen door een tekort aan richting en een teveel aan dissonante sax die soms wat gratuit aanvoelt.

Daar komt gelukkig snel verandering in met “Whononogono”, een knipoog naar Fela Kuti’s “Who No Know Go Know”. Deze bouwt heel rustig op en komt geleidelijk echt in de groove, tot een intrigerende drumbreak overneemt. Wanneer de sax terug de rangen vervoegt en er wat fijne noisy distortion aan te pas komt, begint het nummer zijn kookpunt te bereiken en zitten we er helemaal in. Topnummer qua compositie en ijzersterke drumpartijen. “TV” en “Softly As In A Morning Pancake” volgen hier goed op en laten je echt genieten van de iets rustigere, maar daarom niet minder gekke virtuoze wereld van Don Kapot. Titeltrack “Hooligan” pikt het tempo terug op en gaat soms echt de freejazz- en avant-garde-toer op à la Pharoah Sanders of Ornette Coleman, maar zonder vertelkracht te verliezen. Hier weten ze echt op het juiste moment te geven en nemen en hangen wij aan hun lippen. “Kop Zonder Kip” tenslotte kakelt en roffelt het album vakkundig naar het einde toe met een portie humor.

Debuutplaat Hooligan getuigt van een brede waaier aan invloeden, creatieve virtuositeit en een stevige dosis rock-’n’-roll en zelfrelativering. Niet voor mainstream- of gevoelige luisteraars, maar dat is ook helemaal niet de bedoeling. Jazz-, noise-, punk- of afrobeatliefhebbers met een open geest gaan dit sterk staaltje kabaal zeker kunnen smaken. Het bevat genoeg straffe nummers en indrukwekkende solo’s waardoor dit debuut wel eens wat deuren van muziek- en cultuurcentra zou kunnen openen. Live komt dit immers veel beter tot zijn recht, dus hopen wij dit jaar toch minstens één keer omvergeblazen te worden door dit avontuurlijke trio.

Facebook / Instagram / Website

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single The Thing - "Midnight"

The Thing is de band uit New York bestaande uit Zane Acord, Jack Bradley, Michael Carter en Lucas Ebeling. In 2022 pas…
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Nieuwe single The Thing - "Neptunne"

The Thing is een band uit Brooklyn, New York die eerder dit jaar een debuutalbum uitbracht. Here’s The Thing heette dat kleinood,…
LiveRecensies

De Ambassade, Black Flower, Han Bennink, Borokov Borokov en meer @ Push The Button: Gewaagd programmeren werkt

Onze muziekpodia zijn een lange tijd onbetreden geweest, maar veel concertorganisatoren hebben tijdens het lockdowntijdperk niet stilgezeten. Nieuwe muziekfestivals en -concepten schieten…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.