Het is nog maar van vorig jaar geleden dat Braids met Shadow Offering een nieuw album uitbracht, maar toch is de groep nu al terug met nieuw materiaal. Het trio bestaande uit Raphaelle Standell-Preston, Austin Tufts en Taylor Smith wist ons vorig jaar helemaal te overtuigen met nummers als “Just Let Me” en “Snow Angel”, om er slechts twee op te sommen. Doorheen het album liet de groep uit Montreal verschillende kanten van zichzelf zien en ook op hun twee nieuwe nummers toont Braids hun veelzijdigheid.
“2020” mag dan wel een dromerig deuntje zijn, “Slayer Moon” is er eentje die binnenkomt als een klap in je gezicht. Doorheen het lied krijgen we een stevige drum te horen, die wordt afgewisseld met iets rustigere, dreigende stukjes. Die zachtere stukjes voelen aan alsof je in het oog van een storm bent, want je voelt nog steeds de onheil van de drum. Naar het einde toe krijgen we wat meerstemmige zang en elektronica te horen, die extra dimensies aan “Slayer Moon” toevoegen.
“2020” opent met zweverige klanken en de stem van Raphaelle Standell-Preston doet het nog net iets magischer overkomen. Geen storm, maar een kabbelend beekje. Doorheen het liedje versnelt het stromende water wel, maar dan valt het plots terug bijna helemaal stil. Braids speelt met tempo en neemt zo de luisteraars mee op een reis, die even bewogen is als het jaar waarnaar het lied vernoemd is. Op zowel “Slayer Moon” als “2020” krijgen we Braids te horen zoals we de groep gewoon zijn en weet de groep alweer moeiteloos te overtuigen.
Facebook / Instagram / Twitter / Website
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.