Refused mag je vergelijken met een vriend die verhuisd is en die je niet vaak meer ziet. Bij elk weerzien roept dit een gevoel van blijheid en tevredenheid op. De evolutie van jezelf en die oude vriend staan daar eigenlijk los van, want het gaat vaak toch over oud sentiment dat je een goed gevoel bezorgt. Toch zorgt deze evolutie nog vaak voor voldoende raakpunten zodat een fijn gesprek altijd mogelijk is. Het is een gevoel dat snel terugkeert, ook al is de terugkeer er pas na jaren lange afwezigheid. Een onverwacht, plots weerzien is dan ook vaak leuker dan een aangekondigd bezoek. Op basis van dit onverwachte weerzien anno 2012 werd de volledige fanbase van Refused blij na een splitsing van meer dan tien jaar.
Refused gaat, buiten deze break, al mee vanaf 1991 en maakte de toenmalige legendarische hardcorescene in het Zweedse Umeå zeer groot en levendig. Samen met bands als Final Exit en Abhinanda was deze vredige plek plots het epicentrum voor hardcore en punk. Refused is zich door de jaren heen blijven ontwikkelen. Daar waar het debuut Pump Up The Brakes nog barstte van oldschool hardcore, bleek elke plaat daarna toch weer anders. Daarna werd er wat metal ingevoegd bij Songs To Fan The Flames Of Discontent, maar het muzikaal hoogtepunt was ongetwijfeld het jaar 1998 met The Shape Of Punk To Come. Bij deze plaat viel muzikaal alles in een plooi, maar nadien bleek dat de vriendschap ver te zoeken was en dat de meningsverschillen binnen de groep groot waren.
In 2012 waren de plooien glad gestreken en kwamen de originele leden zanger Dennis Lyxzén en drummer David Sandström terug samen. Daarop volgde eerst een tour waarop The Shape Of Punk To Come uitgebreid werd gevierd. Daarna volgden twee nieuwe platen, Freedom en War Music, en daar moest de fanbase toch wat aan wennen. Vandaag presenteren ze een nieuwe ep die normaal gezien uit zou komen voor een grotere tour. Door de gekende oorzaak komt deze tour er niet, maar The Malignant Fire is er dus. Deze start met een van de beste nummers van de vorige plaat, “Malfire”. Een dreigend nummer, waar zowel stevig uitgehaald wordt, maar toch ook voldoende ruimte gelaten is voor rustige elementen. “Born On The Outs” is een cover van Swedish House Mafia’s (jawel) “Greyhound” en sluit naadloos aan op het vorige nummer, alhoewel het dreigende hier nog meer aanwezig is.
Daarnaast staan er nog drie nieuwe nummers op. “Organic Organic Organic (Go Fuck Yourself)” is een heerlijke song waarop Dennis al zijn energie kwijt kan in een van de meest dreigende en explosieve nummers die Refused na hun split maakte. De teksten staan weeral centraal en Lyxzén schopt weer al te graag tegen de schenen van multinationals. Vooral het einde nodigt uit tot een heerlijk live weerzien. “Faceless Corpaorate Violence” draait muzikaal de rollen om, want de explosiviteit staat hier vooraan. Dat er gas wordt teruggenomen om daarna nog eens lekker rond te schoppen, getuigt vooral van goede songwriting. ‘Save the best for last’ en dat mag je hier wel eens letterlijk nemen. “Jackals Can’t Be Bothered To Dream” is een geweldig nummer dat heel veel hoogtes kent, veel tempowissels en al evenveel variatie.
Het lijkt wel of deze oudere rotten iets moesten bewijzen en daar zijn we enorm blij om. Refused zet zeker met de laatste drie songs een nieuwe toon waardoor het toch wel wat agressiever wordt en iets meer naar vroeger neigt. Deze laatste drie verdienen echt wel vier sterren. Refused zal nooit teruggrijpen naar de oude succesformule, maar bewijst met deze ep dat het vuur nog lang niet uit is en dat deze band nog jaren onze oren zal pijnigen met enkele heerlijke liedjes. The Malignant Fire kwam uit op 20 november via Spinefarm Records.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
