Het is half oktober, het spooky season is in volle gang. Dat wil zeggen dat de vleermuizen hun holen verlaten, versierde pompoenen menig gevel opfleuren en angstaanjagende films gretig worden bovengehaald. GHOST, het evenementencollectief rond Raveyards, en de Vooruit (of moeten we ondertussen Kolruit zeggen?) staken de schedels bij elkaar om zo’n film tot leven te brengen in de vorm van een immens spookhuis. Het centrale thema is Stanley Kubricks The Shining, een heus meesterwerk in de zenuwslopende filmsferen. De Vooruit werd dan ook omgetoverd tot het Overlook Hotel, waarin Jack Torrance en zijn gezin een eenzame winter doorbrengen totdat de isolatie en de gruwelijke geschiedenis van het hotel Jack langzaam, maar zeker geestesziek maakt tot op het punt dat hij een moordaanslag op zijn gezin beoogt.
Deze absolute gekte weet zich perfect te vertalen naar het bijzondere gebouw van de Vooruit, waar de bezoekers na even in de hotelreceptie te wachten individueel op pad worden gestuurd doorheen de vele gangen die het gebouw rijk is. Op dit parcours van duistere machinekamers, groteske trappenhallen en onbekende hoekjes staat huiveringwekkend videomateriaal centraal. In deurportieren zijn projecties te zien van lange gangen met op het einde een medewerker van het hotel of het op een driewieler fietsende zoontje Danny. Op de volledige lengte van een gangmuur worden rennende mensen geprojecteerd, begeleid door intens dreunende bassen, die zich gestaag ontwikkelen tot een ijzingwekkende apotheose.
Van de bevreesde kamer 237 tot het uit de liften stromende bloed, van een maquette van het ijzige labyrinth tot het veelvuldig op de muren geschreven REⱭRUM: belletjes van iconische elementen uit The Shining beginnen spontaan te rinkelen, zelfs bij wie de filmklassieker ook maar een beetje kent. Zo werd ook een zeer bekende scene nagespeeld, namelijk die van het jaren ’20 bal. Wanneer je alleen een lege zaal binnenkomt, word je verzocht plaats te nemen aan de bar, biedt de je aanstarende barman Lloyd je een drankje aan, begint er rustige balzaalmuziek te spelen, tonen videofragmenten walsende mensen en vraagt een vrouw de dans te delen (op anderhalve meter uiteraard).
Ook muzikaal gezien heeft dit unieke project rond The Shining heel wat te bieden. Overal doorheen het parcours is het spelen met muziek en geluid net zo belangrijk als de getoonde beelden. Ambient-achtige soundtracks vormen een bevreemdende laag bovenop het visuele aspect. Bovendien krijgen we twee unieke nummers te horen van vaste waarden in het Gentse muzieklandschap. De eerste is van drummer Siegfried Burroughs (Kapitan Korsakov, PAARD., Onmens…), die met de demonische typemachine, waar Jack enkel ‘All work and no play, makes Jack a dull boy’ uit krijgt, aan de slag ging. Het resultaat: lagen industriële noise en de alles kapotmakende zang van Burroughs.
https://www.instagram.com/p/CGXsurbgc-j/?utm_source=ig_web_copy_link
In een ruimte waar lange gordijnen een doolhof van smalle gangen vormen, verzorgt Gentse cultband Shht de soundtrack. Wat we muzikaal horen, is meteen herkenbaar de geflipte noisepop van de Gentse jongemannen, maar dan op een demonische manier, alsof je een psychose krijgt tijdens een rit op de paardenmolen. Het labyrint kent inhammen en zijpaden, waar de afzonderlijke bandleden op een scherm de meest freaky kant van zichzelf laten zien, van het met een honkbalknuppel molesteren van een keyboard tot het verdwaasd rondrennen door de studio. Dat de gekte van Shht zich perfect weet te vertalen naar de context van een horrorfilm toont voor ons wederom de veelzijdigheid van de band, gezien we ze een maand geleden, ook in de Vooruit, nog in het Nederlands hoorden.
Een spookhuis tijdens de Halloweense periode waarin griezel en gruwel centraal staan, is een interessant concept voor een concertzaal. Dat die dan nog eens ingevuld werd door boeiende beeld-, klank- en performancekunstenaars, maakt het nog meer bijzonder. De symbiose tussen video, muziek en überhaupt het alleen rondlopen door vergeten gangen van het Gentse gebouw treffen doel. We liepen vol goede moed naar binnen, maar strompelen verward en paranoïde weer huiswaarts. Na deze huiveringwekkende avond kunnen we het met zekerheid zeggen: het spooky season is in volle gang.
